اسماعیل کوشکباغی
6ـ کاهش وابستگی به درآمد نفت
شناسایی بسترهای وابستگی کشور به درآمدهای نفت و کاهش میزان وابستگی کشوربه آن. برخی از سیاستهایی که در این خصوص قابل طرح هستند عبارتند از: جایگزینی درآمدهای جاری به جای نفت مانند؛ مالیات و درآمدهای ترانزیتی و... و نیز گسترش شرکای تجاری از یک شریک عمده به چندین شریک کوچکتر... را میتوان نام برد.
7ـ اولویت تولید بر واردات و حمایت از خرید کالای داخلی
ترجیح تولید بر واردات و خرید کالای داخلی مسئله مهمی است که در بسیاری موارد با موانع فرهنگی روبروست. نفی تکاثر در عین تبلیغ کار و تولید ثروت، نفی اسراف در عین ترویج مصرف میانه و... نیز بایستی محور توجه قرار گیرند. بایستی به لحاظ فرهنگی چنان مسئله مطرح شود که جهاد اقتصادی همانند جهاد نظامی مد نظر قرار گرفته و فعالیت مفید اقتصادی امر مجاهدت در راه خدا را داشته باشد.
8ـ تدوین دقیق نقش دولت و مردم در تحقق اقتصاد مقاومتی
دولت در شرایط امروز اقتصاد ایران، بزرگترین رسالت را دارد. هر یک از سیاستهایش از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است، هزینه فرصتها به شدت بالاست و نیاز به هوشمندی و دقت خاصی از ناحیه دولت احساس میشود. شناسایی نقاط ضعف کشور در اقتصاد مقاومتی و تبدیل آن به نقاط قوت، راهبرد اصلی در رسیدن به جایگاه واقعی خویش در عرصه جهانی است که برای تحقق آن باید همکاری نزدیکی میان دولت و مردم صورت گیرد.
9ـ حمات جدی مسئولان از تولید ملّی و تحقق اقتصاد مقاومتی
تولید ملّی، اساس و حلقهی اساسی پیشرفت اقتصاد است. مسئولان باید از تولید ملّی حمایت کنند. چهجوری؟ یک جا که قانون لازم دارد، حمایت قانونی کنند؛ یک جا که حمایت قضائی لازم است، انجام بگیرد؛ یک جا که حمایت اجرایی لازم است، باید تشویق کنند و کارهایی بکنند؛ باید این کارها انجام بگیرد. تولید ملّی باید رونق پیدا کند.
10ـ حمات صاحبان سرمایه و نیروی کار
صاحبان سرمایه و نیروی کار بایستی به تولید ملّی اهمّیّت بدهند؛ به این معنا که بهرهوری را افزایش بدهند. بهرهوری، یعنی از امکاناتی که وجود دارد حدّاکثر استفادهی بهینه بشود؛ کارگر که کار می¬کند، کار را با دقّت انجام بدهد. آن کسی که سرمایهگذاری می¬کند، سعی کند حدّاکثر استفاده از آن سرمایه انجام بگیرد؛ یعنی هزینههای تولید را کاهش بدهند؛ بعضی از بیتدبیریها، بیسیاستیها موجب میشود هزینهی تولید برود بالا، بهرهوری سرمایه و کار کم بشود. صاحبان سرمایه در کشور، فعّالیّت تولیدی را ترجیح بدهند بر فعّالیّت¬های دیگر. کسانی که دارای سرمایه هستند آن را بیشتر در خدمت تولید کشور بگذارند.