در ادامه روند افزایش توفیقات کشور بدون برجام، تولید روزانه نفت هم به ۳ میلیون بشکه در روز رسید. این خبر را وزیر نفت، دیروز به خبرنگاران اعلام کرد و گفت: در حوزه نفت، در کانال تولید روزانه سه میلیون بشکه نفت قرار گرفتیم. همچنین در حوزه نفت سبک، با ابتکاراتی که در شرکت ملی نفت و پژوهشگاه صنعت نفت صورت گرفت، ظرفیت تولید به‌صورت روزانه ۲۰۰ هزار بشکه افزایش یافت. نفت سبک، یکی از مرغوب‌ترین نفت‌هاست و مصرف‌کننده و خواستار زیادی در دنیا دارد.

جواد اوجی، همچنین با بیان اینکه اولین پالایشگاه اصفهان به ظرفیت ١۵ میلیون لیتر سوخت گازوئیل یورو پنج در مدار تولید قرار گرفته است، افزود: این پالایشگاه که به‌زودی به بهره‌برداری می‌رسد، حدود ۵٠ درصد سوخت گازوئیل سوخت یورو پنج را دارد. همچنین پالایشگاه‌های آبادان و تبریز هم آماده بهره‌برداری در کیفیسازی سوخت هستند. 

قابل‌توجه رسانه‌های غرب‌زده

اوجی، البته چند ماه پیش خبر داده بود که «ظرفیت تولید نفت» به قبل از دوره تحریم‌ها، یعنی به بیش از سه میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه رسیده است. وزیر نفت، همان مقطع اعلام کرد، با اقدامات مؤثری که در میادین نفتی اعم از خشکی و دریا، حفاری چاه‌های جدید، تعمیر چاه‌ها و تعمیرات، بازسازی و نوسازی تأسیسات و مراکز جمع‌آوری نفت انجام شد، ظرفیت تولید نفت به قبل از تحریم‌ها یعنی به بیش از سه میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه رسید و در عملکرد و تولید با این میزان مشکلی نداریم.

در همان زمان، رسانه‌های غرب‌زده داخلی که از این دستاورد به‌شدت عصبانی شده بودند، با جنجال‌سازی تلاش کردند تا این‌گونه وانمود کنند که بین ظرفیت تولید و افزایش واقعی تولید تفاوت وجود دارد و آنچه آن زمان رخ‌داده، افزایش «ظرفیت تولید» نفت و رسیدن به سطح تولید قبل از تحریم‌ها بوده است نه میزان «تولید واقعی».

حالا اما معلوم نیست این رسانه‌های شیفته غرب، در واکنش به خبر دیروز اوجی مبنی بر اینکه «تولید واقعی روزانه نفت به بیش از ۳ میلیون بشکه رسید» چه واکنشی نشان می‌دهند و چگونه می‌خواهند این دستاورد بزرگ را که بدون برجام کذایی به‌دست‌آمده، لاپوشانی کنند.

اما جدای از این موضوع، حاشیه‌ای که البته در جای خود قابل اهمیت است، باید اذعان کرد که کشور در طول ۱۶ماهه گذشته، دستاوردهای متعددی فقط در حوزه نفت و گاز و میعانات گازی و پتروشیمی داشته که تمامی اینها بدون تکیه به غرب و برجام و fatf حاصل شده است.

از جمله اینکه در دولت سیزدهم، ما توانستیم هم نفت زیادی صادر کنیم و هم پولش را بگیریم. این در حالی بود که در دولت غرب‌زده روحانی، ادعا می‌شد «بدون برجام حتی مشکل آب‌خوردن مردم هم حل نمی‌شود» اما حالا نه‌تنها چنین مشکلی وجود ندارد؛ بلکه وزیر نفت، یک‌ماهه پیش، از ثبت بالاترین رکورد صادرات نفت خام، میعانات گازی و محصولات پتروشیمی ایران در آبان‌ماه امسال خبر داد و گفت: این بالاترین رکورد از سال ۱۳۹۷ (شروع تحریم‌های ظالمانه ترامپ علیه ایران) تاکنون است.

این افزایش صادرات، فقط به اظهارات وزیر نفت محدود نبود؛ بلکه آمارهای رسمی سازمان‌های جهانی همچون اوپک و صندوق بین‌المللی پول نیز، این موضوع را تایید می‌کند.

ایران پنجمین تولیدکننده نفت اوپک

آمارهای سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) که آبان‌ماه منتشر گردید، نشان داد ایران پس از عربستان، عراق، امارات و کویت، در جایگاه پنجم اوپک در مهرماه امسال قرار گرفته و میانگین قیمت فروش هر بشکه نفت سنگین ایران در ماه گذشته میلادی به ۹۳ دلار و ۲۱ سنت رسیده است.

پیش‌ازاین صندوق بین‌المللی پول هم گزارش داده بود، درحالی‌که صادرات نفت کشورمان در سه سال پایانی دولت قبل به زیر یک میلیون بشکه در روز و حتی به ۴۰۰ هزار بشکه در روز هم رسیده بود، در سال ۲۰۲۲ که دولت سیزدهم بر سر کار بوده، از یک میلیون بشکه در روز عبور کرده است. به‌عبارت‌دیگر در دولت رئیسی، صادرات نفت کشور نسبت به کف دولت قبل، ۶۰۰ هزار بشکه افزایش‌یافته است.

قدردانی رئیس بانک مرکزی به دلیل تأمین ارز موردنیاز کشور

نکته جالب اینکه، دستاورد افزایش صادرات نفت در کنار افزایش وصول درآمدهای آن رخ‌داده است؛ یعنی با وجود تحریم‌های همه‌جانبه علیه صنعت نفت کشور، اما با مشارکت همه ارکان دولت سیزدهم، فروش نفت افزایش‌یافته و درآمدهای آن هم وصول شده است.

در همین رابطه، چندی قبل رئیس‌کل بانک مرکزی در نامه‌ای، از وزیر نفت برای مجموعه تلاش‌های این وزارتخانه برای تأمین ارز موردنیاز کشور و بازگشت مداوم ارز حاصل از صادرات برای پوشش نیازهای ارزی و افزایش حجم تجارت کشور تشکر کرده و نوشته بود: افزایش قابل‌توجه بازگشت ارز حاصل از صادرات نسبت به پارسال، در نتیجه تلاش شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت بوده است.

پیش از آن، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران هم گفته بود «درآمدهای حاصل از صادرات نفت به کشور برمی‌گردد، یعنی وصول مطالبات انجام می‌شود. ما در شرکت ملی نفت ایران، وظیفه داریم نفت را بفروشیم و پولش را تحویل بانک مرکزی دهیم. این بانک مرکزی است که تصمیم می‌گیرد از این پول چه استفاده‌ای کند و چه اجناسی را وارد کند. آنچه وظیفه شرکت ملی نفت است به‌درستی در حال انجام است، چون پول حاصل از فروش نفت را دریافت می‌کنیم».

بازارسازی در برابر تحریم‌ها

افزایش میزان فروش و درآمد نفت، به برکت سیاست بازارسازی به‌دست‌آمده است. دولت سیزدهم برخلاف دولت قبل که همه تخم‌مرغ‌هایش را در سبد برجام گذاشته بود، دیپلماسی اقتصادی را متحول کرد و همکاری‌های اقتصادی جدیدی با کشورهای همسو و به‌ویژه همسایگان بنا کرد.

یک اقدام مهم در این زمینه، راه‌اندازی نخستین پالایشگاه فراسرزمینی به نام ال‌پالیتو در ونزوئلا و پالایش روزانه ۱۰۰ هزار بشکه نفت خام میدان‌های ایران در این پالایشگاه بود که مهرماه رسانه‌ای شد.

مشتریان جدید برای نفت ایران

همچنین دولت ایران با درپیش‌گرفتن رویکرد جدید، مشتریان جدیدی هم پیدا کرد. مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، اوایل آبان‌ماه در حاشیه مراسم اولین اجلاس بهره‌دهی چاه‌های نفت و گاز خبر داد: مشتریان جدیدی برای نفت ایران پیدا کرده‌ایم؛ در کنار مشتریان سنتی، رصد بازار و تلاش برای ایجاد بازارهای جدید برای نفت کشور، به طور مستمر در حال انجام است.

دست ‌خالی غرب‌زده‌ها

نکته عجیب اینکه، رسانه‌های غرب‌گرا یا همان مدعیان اصلاح‌طلبی، این توفیق کشور را هم برنتافتند و کوشیدند تا آن را به‌نوعی تضعیف کنند؛ مثلاً جریان خبری که در واکنش به این موفقیت کلید زدند، این بود که افزایش صادرات نفت ایران به دلیل سیاست دولت بایدن بوده است! این در حالی است که آمریکایی‌ها طی همین مدت، تحریم‌های نفتی را به‌شدت افزایش داده‌اند، تاحدی‌که وزیر نفت، یک ماه پیش تاکید کرد «هم‌اکنون بالاترین تحریم‌ها بر صنعت نفت اعمال شده است.» اتفاقاً خود مقامات آمریکایی هم اذعان دارند که تحریم‌ها را سخت‌تر کرده‌اند. هفتم مهرماه امسال، بلینکن وزیرخارجه آمریکا از تشدید تحریم‌ها علیه صادرات نفت ایران خبر داد و گفت: وزارت خزانه‌داری آمریکا ۱۰ نهاد و یک نفتکش را که در دورزدن تحریم‌ها همکاری داشته‌اند، تحریم کرده است. 

حالا با این اعتراف رسمی آمریکایی‌ها، واقعاً رسانه‌های زنجیره‌ای غرب‌گرا چه پاسخی برای دلیل افزایش صادرات و تولید نفت ایران بدون برجام و با وجود تشدید تحریم‌ها دارند؟! 

اما آنچه مسلم است، اینکه سیاست خنثیسازی تحریم‌ها و عدم وابستگی به غرب، در این دولت رقم خورده و دست ایران در برابر زیاده‌خواهی غربی‌ها در مذاکرات، خالی نیست.