گفت: به خودی‌ها باید اعتماد داشت؛ (چنانچه در برجام هم اعتماد کرد به رأی و نظر دوستانی که میگفتن برجام خوب هست). گفت: من به حرف و کار تمام مسئولین و افراد اعتماد دارم و همیشه خوش‌بین هستم. 

ولی نگفت که: گاهی تیغ خیانت خودی‌ها آن‌قدر برنده و خنجرشان طوری از پشت ضربه می‌زند که حتی فکرش را هم نمی‌کنی... نمونه‌اش رئیسعلی بود که به دست خودی‌های خائن به شهادت رسید، نه انگلیسی‌های خبیث که از دست دلاوری‌های رئیسعلی به نقطه جوش رسیده بودند!

حالا رئیسعلی که بود؟ از زبان رهبر معظم انقلاب بخوانیم:

امام خامنه‌ای در ۲۳ دی ۱۳۹۸ فرمودند: 

«رئیس‌علی دلواری، آدم به این عظمت، آدم کمی که نیست، در بین نسل جوان ما، چند درصد او را می‌شناسند؟ چند درصد اسم او را شنیده‌اند؟ این مهم نیست برای ما که یک شخصیّت مبارز، مجاهد، مدافع از حریم کشور را که با آن شرایط دشوارِ آن وقت، با آن تنگدستی‌ای که او و رفقایش داشتند، این‌جور مبارزه کند، این‌جور دشمن را به ستوه بیاورد - که رئیس‌علی دلواری واقعاً انگلیس‌ها را به ستوه آورد - و بالاخره با خیانت بعضی از خودی‌ها به شهادت برسد، نشناسیم؟ 

آیا شایسته این نیست که الان در کشور تا شما می‌گویید رئیس‌علی دلواری، همه آن کسانی که در هر منطقه‌ای از کشور هستند، بدانند که این آدم کیست و بشناسند؟ این‌جور چیزی نیست؛ مثلاً اسم فلان بازیکن فوتبالِ فلان کشور را همه بچّه‌ها می‌دانند، اسم رئیس‌علی دلواری را نمی‌دانند... کاری باید کرد تا این نام‌ها زنده بمانند؛ این‌ها الگو هستند».