«یسع» نام یکی از معدود پیامبرانی است که نامش در قرآن کریم و در کنار نام پیامبران بزرگی؛ مانند حضرت اسماعیل آمده است. این نام به صورت‌های مختلف قرائت شده است که قرائت مشهور آن «الیَسَع» است

«وَ اذْکُرْ اِسْماعِيلَ وَ الْیَسَعَ وَ ذَا الْکِفْلِ وَ کُلٌّ مِنَ الْاَخْيارِ؛ و به یاد بیاور «اسماعیل» و «یسع» و «ذا الکفل» را که همه از نیکان بودند»

این نام به صورت‌های مختلف قرائت شده است که قرائت مشهور آن «الیَسَع» (به فتح یا و سین) است که الف و لام تعریف بر سر «یسع» بر وزن «اَسَد» درآمده است. در قرائتی دیگر، نام این پیامبر «اللَیسَع» بر وزن «الفَیعَل» خوانده شده است که در این صورت، حرف تعریف بر نام «لَیسَع» داخل شده است که گفته شده از ماده «لسع»، به معنای گزیدن است.

در اینکه «یسع» چگونه نامی است و اشاره به کدام‌یک از پیامبران است، در میان مفسران و ادبای عرب محل گفتگو است. بعضی می‌گویند: حق این است که این نام عجمی و غیر عربی است. در همین راستا بعضی آن را نامی عبری می‌دانند که در اصل «یوشع» بود، سپس «الف و لام» به آن داخل شد و حرف «شین» تبدیل به «سین» گردیده است. بعضی معتقدند اسم عربی است که از یسع (فعل مضارع از ماده وسعت) گرفته شده است، این احتمال را نیز داده‌اند که به همین صورت نام یکی از انبیای پیشین بوده است.

در تایید این مطلب، برخی گفته‌اند که «یسع» همان «خضر» است، و او را به جهت دانش فراگیرش یسع گفته‌اند.

در برخی گزارش‌ها آمده است که «یسع» فرزند «اخطوب بن عجور»، پیامبری از نسل ابراهیم (علیه‌السّلام) بود، و گفته شد که ابتدا «الیاس پیامبر» او را بر بنی‌اسرائیل گمارد و سپس پروردگار او را به مقام نبوت و پیامبری برگزید.

بعضی گفته‌اند: «یسع بن اخطوب» پسر عموی «الیاس» و جانشین ایشان در بنی‌اسرائیل بود.

درهرحال، در اینکه «یسع» از پیامبران خدا بوده شکی در آن نیست؛ زیرا خدای علیم او را در قرآن همان‌گونه که در آیه فوق آمده، در ردیف انبیا معرفی کرده است.

در معجزات یسع پیامبر می‌گویند، مانند حضرت عیسی (علیه‌السّلام) بر روی آب راه می‌رفت، مردگان را زنده می‌کرد، بیماری‌های پیسی و برص را شفا می‌داد.