بی‌رحمی، اعدام، دزدی، تجاوز و سوزاندن روستاها یک اتفاق روزمره بود و ایتالیایی‌ها ثابت کردند که مانند آلمان‌ها و بلغارها بی‌رحم و شرور بودند؛ زیرا یونان تحت اشغال سه‌گانه آلمان، ایتالیا و بلغارستان بود.

 حقیقت تاریخی این است که ایتالیایی‌ها یک سری جنایات انجام دادند که با هر معیاری جنایت جنگی محسوب می‌شوند.

آنها اردوگاه‌هایی را برای «یونانیان نافرمان» ایجاد کردند، جایی که تقریباً ۳۵۰۰ یونانی تحت شرایط سخت زندانی، شکنجه و اعدام شدند!

 به دلیل اشغال اکثر مناطق حومه یونان، ایتالیایی‌ها اولین کسانی بودند که با (جنبش مقاومت رو به رشد یونان) روبرو شدند.

در دسامبر ۱۹۴۲ به تلافی جنبش مقاومت، روستاهای Chryso و Mikro Chorio  را به آتش کشیدند و تقریباً همه ساکنان آنها را به قتل رساندند!

 بارزترین مورد قتل‌عام در روستای دومنیکو بود که در سال ۱۹۴۳ سربازان ایتالیایی روستا را سوزاندند و ۱۹۴ نفر از جمله زنان و کودکان را به قتل رساندند! تقریباً در همان منطقه یک ماه بعد، ایتالیایی‌ها روستای تزاریتسانی را به آتش کشیدند و ۴۰ روستایی را اعدام کردند. در ۶ ژوئن ۱۹۴۳، ایتالیایی‌ها در انتقام بمباران یک تونل ریلی توسط مقاومت، ۱۰۶ یونانی را اعدام کردند!