اوضاع کنونی جهان، اوضاع عجیب و غریبی است. درست است که در ظاهر جهان داره به سمت یک جنگ مسلحانه می‌رود؛ ولی به نظر، جنگی که در حال رخ دادنه، یک جنگ بسیار عجیب و غریب اقتصادی است. احتمال جنگ مسلحانه به‌شدت پایین است؛ نگاه به شلوغ‌بازی الکی کشورها نکنید. هیچ کشوری توی این وضع اقتصادی اصلاً دلش نمیخواد وارد جنگ شود. از طرفی هم جنگ اقتصادی در بالاترین سطح خودش در حال رخ دادن است. از طرفی آمریکا به عنوان بدهکارترین کشور دنیا و از طرفی چین به عنوان ابرقدرت اقتصادی دنیا سرشاخ شدند. ترامپ خوب میدونه رخ دادن جنگ موجب فروپاشی اقتصادش خواهد شد و دنیا داره به سمت بحران انرژی میره و ایران رو نمیشه در این بین نادیده گرفت؛ چون دومین کشور دنیاست که منابع گاز و نفت دارد، به اندازه بسیار زیادی سوخت هسته‌ای ذخیره کرده و از همه مهم‌تر بزرگ‌ترین منابع لیتیوم دنیا رو هم دارد. ایران با نفوذی که تو منطقه داره، دو تنگه مهم دنیا یعنی هرمز و باب المندب رو در اختیار دارد. از طرفی هم اختیار عبور و مرور از دریای سرخ به عنوان شاهراه انرژی دنیا توسط متحدین یمنی ما، کاری کرده که ابرقدرت‌های مستکبر دنیا، هوس سرشاخ شدن با ما رو نداشته باشند. از طرفی ایجاد اتحاد بین روسیه و ایران و چین، در برابر آمریکا می‌تواند قدرت آمریکا رو کاملاً کنترل و حتی کم کند، برای همینه که ترامپ بر خلاف خواست نتانیاهو، به دنبال مذاکره با ایران است. در نظم مدیریتی آینده که دیگر تک قطبی نخواهد بود، ایران جایگاه ویژه‌ای خواهد داشت، کافیه بتونیم با یک مدیریت جهادی وضعیت داخلی کشورمون رو ساماندهی کنیم، قطعاً دوران شکوفایی ما شروع خواهد شد. کافیه نگاه غرب زده و غربگدا را از مدیریت کشور کنار بگذاریم. ان‌شاءالله سال‌های آینده سال‌های روشن و طلایی کشور ما خواهد بود. کافی‌ست پشت سر ولایت باشیم و درست انتخاب کنیم، بعد از یک مدت که خبرهای بد و دردناک می‌شنیدیم، ان شاالله و به کرم الهی خبرهای خوبی در راه خواهد بود؛ این خبرهای خوب هم ربطی به مذاکره ندارد.