امام مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف): حقانیّت و واقعیّت، با ما اهل‌بیت رسول‌الله (ص) می‎باشد و کناره‎گیری عدّه‎ای از ما، هرگز سبب وحشت ما نخواهد شد؛ چرا که ما دست‌پرورده‌های نیکوی پروردگار می‎باشیم و دیگر مخلوقین خداوند، دست‌پرورده‌های ما خواهند بود.    (بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۷۸)  

تعطیلی رشد اقتصادی ایران در دهه 90 رشد اقتصادی ۱ دهه فقط ۱ درصد!

17 شهريور, 1403 - 16:44 dehghani

بررسی‌ها نشان می‌دهد رشد اقتصادی در دهه ۹۰ که میانگین آن در طول ۱۰ سال این دهه حدود ۱ درصد بوده، ضعیف‌ترین آمار رشد اقتصادی از دهه ۶۰ تاکنون بوده است. 

همواره در هر اقتصادی بهترین قاضی در خصوص عملکردها، اعداد و ارقام و آمارها هستند. شاخص‌های اقتصادی در دهه 90 گویای این است که حکمرانی اقتصادی، نمره قابل قبولی کسب نکرده است. ایران در دهه 90  رشد اقتصادی نداشته و به همین دلیل در آن زمان سرانه درآمدی مردم کاهش پیدا کرد، به ‌علاوه رشد جمعیت در کنار نبود رشد اقتصادی، سبب کاهش درآمد سرانه ایرانیان نیز شد؛ در نتیجه دهه 90 را دهه درجا زدن اقتصاد ایران می‌دانیم.

بررسی‌ها نشان می‌دهد رشد اقتصادی در دهه ۹۰ که میانگین آن در طول ۱۰ سال این دهه حدود ۱ درصد بوده، ضعیف‌ترین آمار رشد اقتصادی از دهه ۶۰ تاکنون بوده است. 
به گزارش تجارت‌نیوز، یکی از مهم‌ترین شاخص‌های از دست رفته خواندن دهه 90، افول رکوردگونه نرخ رشد اقتصادی در این دهه است.
متن تمامی کتب اقتصادی را که ورق بزنید، یقیناً توسعه هر کشوری را بی‌ارتباط با سه کلمه صنعت، تولید، اشتغال، نمی‌بینید. رشد GDP یک کشور، به معنای بزرگ‌تر شدن کیک اقتصاد آن کشور است و بزرگ‌تر شدن کیک اقتصادی یک کشور، معنایی جز افزایش سطح رفاه مردم آن کشور ندارد.
بی‌تردید برای هر کشور در حال توسعه، "اجزا و چرخ‌دنده‌های رشد تولید" حیاتی و مهم هستند؛ چرا که وقتی چرخ تولید و صنعت در کشوری بچرخد، چرخ زندگی توده مردم به چرخش در می‌آید. بررسی مسیر پیشرفت کشورهای توسعه یافته امروز که سهم قابل توجهی از کیک اقتصاد جهانی را تشکیل می‌دهند، به خوبی نشان می‌دهد که حمایت از تولید و همچنین توجه به شرکت‌ها و هلدینگ‌هایی که ابزار تحقق و توسعه تولید هستند، از چه اهمیتی برخوردار است.
دیگر نکته‌ای که بر اهمیت هلدینگ‌های صنعتی یک کشور می‌افزاید، یقیناً ظرفیت صادراتی این هلدینگ‌ها است. امروز بر کسی پوشیده نیست که این شرکت‌های بزرگ در شرایطی که اقتصاد ایران با تحریم دست و پنجه نرم می‌کند، چه نقش کلیدی و حائز اهمیتی را در ورود منابع ارزی به کشور ایفا می‌کنند.
رشد  اقتصادی در دهه 90 تعطیل!
همواره در هر اقتصادی بهترین قاضی در خصوص عملکردها، اعداد و ارقام و آمارها هستند. شاخص‌های اقتصادی در دهه 90 گویای این است که حکمرانی اقتصادی، نمره قابل قبولی کسب نکرده است. ایران در دهه 90  رشد اقتصادی نداشته و به همین دلیل در آن زمان سرانه درآمدی مردم کاهش پیدا کرد، به ‌علاوه رشد جمعیت در کنار نبود رشد اقتصادی، سبب کاهش درآمد سرانه ایرانیان نیز شد؛ در نتیجه دهه 90 را دهه درجا زدن اقتصاد ایران می‌دانیم. منظور از درجا زدن در اقتصاد هم عدم رشد اقتصادی است.
نمودارهای رشد اقتصادی در دهه 90 به طور کامل نشان می دهند که در مقاطع زمانی اعمال تحریم‌های ظالمانه علیه مردم ایران، رشد اقتصادی دچار کاهش شدید شده و همین موضوع سبب شده است در دهه 90 رشد اقتصادی تقریباً صفر باشد. اولین شوک هم در سال 1391، همزمان با اعمال تحریم بانک مرکزی و تحریم فروش نفت ایران اتفاق افتاد که سبب کاهش دسترسی به منابع ارزی و همچنین میزان فروش نفت شد. پس از آن در سال های 1397 و1398  نیز با تحریم‌های حداکثری از سوی آمریکا، فروش نفت و دسترسی به منابع ارزی دچار مشکل شد و در نتیجه آن، رشد اقتصادی منفی شد.
روند سینوسی رشد اقتصادی و نرخ تشکیل سرمایه در کنار جابه‌جایی رکوردهای تورمی، نشان از افزایش ریسک سرمایه‌گذاری، کاهش تولید، کوچک شدن اقتصاد و تنگنای اقتصادی دارد. رشد اقتصادی در دهه 90 برای اولین بار به میانگین زیر صفر طی یک دهه رسید که نشان از کاهش بیش از حد تولید و افت اشتغال و صنعت دارد!
همان‌طور که در نمودار بالا مشخص است، وضعیت رشد اقتصادی کشور در دهه 90 همواره با نوسان‌های بالایی همراه بوده و اصلاً شرایط مطلوبی را نداشته است. به بیانی دیگر، میانگین رشد اقتصادی در طول این دهه حدود 1 درصد بوده، که مشخصاً حکایت از تضعیف اقتصاد ایران در این دهه دارد. همچنین از مقایسه رشد اقتصادی و دیگر بخش‌ها در دهه 90 با دهه‌های پیشین یا دولت‌های پیشین مشخص می‌شود که در دهه 90 یا به عبارتی دولت یازدهم و دوازدهم، رشد پایین‌تری را در نسبت با دولت نهم و دهم داشته‌ایم.
در همین راستا رهبر انقلاب در توصیف وضعیت اقتصادی دهه 90 می‌فرمایند: «در دهه 90 یک عقب‌ماندگی و تعطیلی اقتصادی به دلایل مختلف داشتیم. مطابق آمارهای رسمی، شاخص‌های منفی زیادی در بخش‌های مهم داریم و طبعاً جبران این عقب‌ماندگی کار آسانی نیست.»
نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد، رشد بسیار ناچیز حجم حقیقی اقتصاد ایران در دهه 90 است. گفتنی است حجم حقیقی اقتصاد ایران در سال 1400، حدود 756 هزار میلیارد تومان برآورد شده است و این در حالی‌ست که در سال 90 این رقم حدود 686 هزار میلیارد تومان به ثبت رسیده است. به بیان دیگر در طول 11 سال حجم حقیقی اقتصادی ایران تنها 70 هزار میلیارد تومان افزایش داشته است.
لازم به ذکر است نرخ رشد تشکیل سرمایه که نمادی از کم و کیف سرمایه از طریق سرمایه‌گذاری و میزان ارزش افزوده تولید شده در اقتصاد است، در این دهه اغلب روندی مفی داشته که وضعیتی متفاوت نسبت به دهه‌های گذشته و نشان از افت اقتصادی دارد. طبق آمارهای رسمی، نرخ رشد سرمایه در سال‌های 1391،92،94،95،97،98 همواره منفی بوده است که نشان از وضعیت بد جذب سرمایه در طول این دهه دارد.
دسته بندی مطالب: 
اقتصاد