برای یک ناظر بین‌المللی واقع‌گرا، مشاهده چنین صحنه‌ای در روابط بین‌الملل و رفتار دستگاه دیپلماسی تعجب‌برانگیز است و برای هر ایرانی سرافراز، مایه سرافکندگی و شرمساری!

در حالی که بارها و بارها طعم تلخ شکست در مذاکره و خیانت و بدعهدی طرف مقابل را چشیده‌اند و در آخرین دور گفتگوی غیرمستقیم با کدخدای موهوم، میز مذاکراتشان توسط خود کدخدا بمباران شده و سپس هزاران ایرانی به دست سگ هار کدخدا به شهادت رسیده‌اند، باز هم دست به دامان کثیف و خون‌آلود امریکا شده‌اند و این بار دیگر نه مذاکره، که التماس مذاکره را سر دست گرفته‌اند و اندوه‌بارتر آنکه دشمن خونی این مملکت این بار حتی آن‌ها را شایسته هم‌نشینی و هم‌سخنی نیز ندانسته و پاسخ منفی به التماس مذاکره داده است.

و حالا سخنگوی محترم، این فضاحت جبران‌ناپذیر را به اسم ملت مظلوم فاکتور می‌کند که آی مردم بدانید که ما این کارها را کردیم تا شما متوجه شوید که آمریکا چه موجود پلیدی است! و با این حال، باز هم تأکید می‌کنند که ما همواره تبادل مستقیم و غیرمستقیممان ادامه داشته است؛ یعنی باز هم مهم نیست که طرف مقابل چه برخوردی با ما داشته است، ما همچنان...

باید نخست به آقایان مسئول و این خانم محترم بگوییم:

اولاً عموم ملت ایران به عمق و گستره دشمنی امریکا با ایران اسلامی آگاهی دارند و اگر کسانی هم باشند که حتی پس از جنگ 12 روزه، صدای انفجار بمب‌های امریکایی آن‌ها را بیدار نکرده باشد، پاسخ منفی امریکا به دعوت ذلیلانه برای مذاکره نیز این دسته را متوجه حقیقت نخواهد کرد. بی‌خودی عملکرد غلط خودتان را به اسم ملت فاکتور نکنید!

ثانیاً مگر قرار نبود وزارت خارجه مجری دستورات و تصمیمات دستگاه دیپلماسی باشد؟ آیا نهادهای بالادستی نظام از جمله شعام چنین اجازه‌ای به شما مجریان داده بودند یا باز هم (با تأکید) خودتان تصمیم گرفتید و عمل کردید و حالا عملکرد زیان‌بارتان را به اسم نظام و به پای ملت می‌نویسید؟! مگر شخص اول مملکت درست در آستانه عزیمت دستگاه اجرایی به سازمان ملل به صراحت و با صدای بلند نفرمودند مذاکره با امریکا بن‌بست است؟!

این وادادگی در برابر غرب در ذهن و زبان برخی مسئولان کشور تا کی ادامه خواهد یافت؟ ظاهراً عده‌ای هیچ خوابی جز خواب امریکا نمی‌توانند ببینند!