علی کمیل قزلباش
***
قسم به تین و به زیتون و طور پاک مرا
قسم به حرمت و پاکیزگی خاک مرا
پرندهوار طوافم به گرد گنبد پاک
نکرده هیچ تفنگ تو بیمناک مرا
منم ز طایفه کربلا و رستاخیز
سرم ببُرد اگر دشمنم چه باک مرا
تو تاب، دادهای از دست و ما همه شوقیم
که ساخت مهر حق از عشق تابناک مرا
تو از گلوله بگو، من ز سنگ خواهم گفت
ببین که قدس چه سان کرده دردناک مرا
به فرق چاک علی (ع) آن یتیمپرور عشق
ببین به معرکهها فرق چاک چاک مرا
خلیفهها همه با غاصبان یکی شدهاند
سکوت اهل حرم میکند هلاک مرا
به سینه میسپُرم ره به شام و خاک نجف
که درس "قاسم سردار" شد ملاک مرا
ز آن ماست فلسطین و کوفه و کشمیر
که بیم نیست ز ماران آن ضحاک مرا
چه مستی است که افتاده در سر عشاق
خدا نصیب کند کاش عشق پاک مرا
درود بر تو که با روز قدس زنده شدی
که "روز قدس" نگه داشت از هلاک مرا