امام مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف): حقانیّت و واقعیّت، با ما اهل‌بیت رسول‌الله (ص) می‎باشد و کناره‎گیری عدّه‎ای از ما، هرگز سبب وحشت ما نخواهد شد؛ چرا که ما دست‌پرورده‌های نیکوی پروردگار می‎باشیم و دیگر مخلوقین خداوند، دست‌پرورده‌های ما خواهند بود.    (بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۷۸)  

ایران در سوریه؛ ورود قانونی، خروج اخلاقی

علیرضا قاسمی
   
جمهوری اسلامی بارها اعلام کرده هر کشوری بخواهد مقابل اسرائیل و آمریکا بایستد، به آن کشور کمک خواهد کرد؛ همچنین بارها اعلام کرده در هیچ کشوری بدون مجوز و درخواست رسمی آن کشور حضور نخواهد یافت؛ واقعیت این است که بشار اسد اخیراً از مقاومت در برابر دشمن برید و درخواستی هم برای کمک به ایران ارسال نکرد. بشار اسد جانش را برداشت و رفت، و جمهوری اسلامی در غیاب دولت قانونی سوریه، هیچ مسئولیتی برای حفظ نظامی که رهبرش به واسطه تهدید، ترور، یا هر عامل دیگری فرار را بر قرار ترجیح می‌دهد، ندارد. 
این در واقع احترام به حق طبیعی مردم سوریه است، و نظام جدید سوریه اگر به رسمیت شناخته شود می‌تواند دوستان و دشمنان خود را انتخاب کند. فارغ از آنکه عامل این تحولات چه بوده، و نتیجه آن چه خواهد بود، ما باید بدانیم آقای بشار اسد علی‌رغم کمک‌هایی که به جبهه مقاومت کرد و البته کمک‌هایی که دریافت نمود، فرصت را از دست داد! او بعد از بازیابی قدرت می‌توانست به مردم‌سالاری تن بدهد و گروه‌های مختلف را در سرنوشت سوریه شریک کند. آن وقت حتی اگر از صندوق‌های رأی هم بیرون نمی‌آمد، لااقل کناره‌گیری عزتمندانه‌ای می‌داشت و حالا نیاز نبود آواره این کشور و آن کشور باشد. 
او اما با اصرار برای ماندن در قدرت، کار را به جایی رساند که مجبور شد برای بقا دست به دامان اعراب بی‌بخار شود، و در نهایت نیز از ترس ترور، به جبهه مقاومت به‌عنوان تنها عامل حفظ دولتش پشت کرد. جمهوری اسلامی به سوریه پشت نکرد، شکست هم نخورد، فقط دست به کار غیر اخلاقی و غیر قانونی نزد، چون هدفش کشورگشایی یا مجبور کردن متحدان به پیروی از خود نیست؛ لذا اسد را تا آخرین لحظه‌ای که در قدرت بود، رهبر قانونی آن کشور دانست و برخلاف نظر دولت قانونی سوریه گامی برنداشت. 
بله این قطع ارتباط می‌تواند برخی منافع ما را تهدید نماید؛ این یک واقعیت است، لیکن نمی‌شود خود را به زور در جایی تحمیل کرد؛ بنابراین باید آلترناتیو دیگری پیدا نمود. اکنون نیز دولت جدید سوریه اگر بتواند در میان آن همه اختلاف شکل بگیرد، آینده و سرنوشت آن کشور را ترسیم خواهد کرد؛ لذا اینکه گفته می‌شود ایران عقب نشسته، واقعیت ندارد. 
ایران در واقع به آن کشور احترام گذاشته و خلاف خواست دولت سوریه کاری انجام نداده است. جمهوری اسلامی اشغالگر نیست؛ قانونی به سوریه ورود کرد، و در خلأ قدرت، اخلاقی خارج شد تا سوری‌ها خودشان برای سرنوشتشان تصمیم بگیرند. خوب است اینها را فارغ از اینکه چه کسانی آمده و چه کسانی رفته‌اند، به‌صورت منطقی مورد ارزیابی قرار دهیم!