

زهرا حاجیحسنی
[1]. انقلاب به معنی شورش و اغتشاش _ که اقدامی است همراه با خشونت که همواره بینظمی و ناامنی را با خود به همراه دارد _ نیست. انقلاب یعنی «دگرگونی بنیادی و همهجانبه» که در آن پایههای غلط، برچیده شده و بهجای آن، پایههای درستی گذاشته میشود. این دگرگونیِ عمیق و صیرورت «زمانبر» بوده و هرگز ایستایی نداشته و این حرکت عظیم روبهجلو، به طور دائم پیشرونده است. مصداق آیهی شریفه: «أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَيِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ تُؤْتِي أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا» (ابراهیم: ۲۴-۲۵) در زمان ما، انقلاب و نظام اسلامی درخت بالندهای است که ریشههای آن سالم است.