نیازهای عاطفی و ارضای تمایلات عاطفی از جمله عناصر مهم بهداشت جسمانی و روانی هستند که این احساس ایمنی و ارضای عاطفی از ابتدای تولد کودک، منحصرا از سوی پدر و مادر تامین میشود. عواطف و افکار، نزدیکی زیادی با هم دارند، بدین معنی که طرز فکر افراد، تحتتاثیر احساسات و عواطف اطرافمان قرار میگیرد.
برای هر فردی لازم است احساس کند افراد دوستش دارند و برای او احترام قائل هستند و او را همانطور که هست، میپسندند و میپذیرند. این احساس در تقویت حس اعتماد به خود و اتکا به نفس بسیار است و خانواده از جمله پایگاه اساسی تشکیل حس اعتماد به خود و احساس امنیت روانی عاطفی هر انسان است. خانواده یکی از قدیمیترین و اصیلترین واحدهای اجتماع بشری است.
پیشرفت شگفتانگیز دانش و فناوری، و گسترش نظامهای ارتباطی و اطلاعرسانی، نه تنها به هیچ وجه از اهمیت خانواده نکاسته است؛ بلکه اندیشمندان و سیاستگذاران جوامع را ترغیب میکند تا بر مبنای بررسیها و پژوهشهای متعدد و متفاوت اعلام کنند که تواناترین ملتها، آنهایی هستند که خانواده در آنها قویترین بنیاد و سازمان را داشته باشد و بنابراین تمام نهادهای اجتماعی بایستی در خدمت تحکیم و تقویت نظام خانواده باشند.