پیروی از توصیههای غربی، نسخه سقوط اقتصاد است
متأسفانه بخشی از نخبگان اقتصادی داخلی، بهجای تمرکز بر بومیسازی راهکارها و بهرهگیری از ظرفیتهای درونی، به تجویزهای بیگانه اعتماد کردهاند
با استفاده از ابزارهای سیاستی مناسب و کاهش وابستگی به راهکارهای برونزا، امکان کاهش نرخ تورم به زیر ۱۰ درصد وجود دارد و لازمه این مهم، بازیابی اعتماد به ظرفیتهای درونی اقتصاد و گسست از وابستگی فکری به الگوهای توسعه غربی است.
عضو هیئتعلمی موسسه امام خمینی (ره) گفت: پیروی از توصیههای نظام غربی و اقتصاددانان لیبرالیسم موجب افول نظام اقتصاد کشور میشود.
به گزارش روابطعمومی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، دکتر محمود دهقانی در همایش کشوری دفتر ارتباطات فرهنگی با عنوان «امتداد گفتمان امامین انقلاب» که به همت مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) در مجتمع یاوران مهدی برگزار شد، با انتقاد از تداوم رجوع برخی تصمیمگیران به الگوهای اقتصادی تجویزی از سوی نهادهای بینالمللی، اظهار کرد: توصیههای اقتصادی غرب که در کشورهای توسعهیافته نیز عملاً کنار گذاشته شدهاند، همچنان در برخی سیاستهای داخلی بازتولید میشوند و همین امر، یکی از عوامل انحراف در مسیر رشد اقتصادی کشور است.
وی تصریح کرد: تجربه کشورهای درحالتوسعه نشان داده است که اتکا به نسخههای صندوق بینالمللی پول و سایر نهادهای وابسته بهنظام سلطه، نهتنها موجب توسعهیافتگی نشده؛ بلکه در بسیاری موارد، اقتصاد این کشورها را دچار واگرایی ساختاری کرده است و در این میان، برخی کشورها نظیر آمریکا حتی خصومت خود را پنهان نمیکنند و در پشت ساختارهایی مانند صندوق بینالمللی پول مستقرند.
دکتر دهقانی با تأکید بر اینکه اقتصاد ایران قربانی نفوذ فکری و الگوی تحمیلی لیبرالیسم اقتصادی شده است، گفت: متأسفانه بخشی از نخبگان اقتصادی داخلی، بهجای تمرکز بر بومیسازی راهکارها و بهرهگیری از ظرفیتهای درونی، به تجویزهای بیگانه اعتماد کردهاند؛ در حالی که هیچ اقتصاددان مستقل و آگاه به شرایط ژئواکونومیک ایران، نمیتواند چنین سیاستهایی را بپذیرد.
این استاد اقتصاد سیاسی با تأکید بر ظرفیت بالای اقتصاد ایران در برابر فشارهای تحریمی خاطرنشان کرد: اگر بنیانهای اقتصاد ملی ناپایدار بود، با موج اول تحریمها، ساختار اقتصادی کشور فرومیپاشید و آنچه امروز نیازمند بازنگری است، نه توان اقتصادی؛ بلکه شیوه اداره آن و وابستگی برخی سیاستگذاران به تفکر اقتصادی غربی است.
دکتر دهقانی، نرخ غیرواقعی ارز را یکی از ریشههای بحران اقتصادی فعلی دانست و افزود: بخش قابلتوجهی از نوسانات قیمتها و بیثباتی بازار، ناشی از شکلگیری بازار غیررسمی ارز است؛ بازاری که در عمل به بستری برای توزیع رانت، ایجاد تلاطم قیمتی و تخریب سیاستهای پولی تبدیل شده است و این بازار، قاچاق سازمانیافتهای است که در پوشش عنوان «آزاد» فعالیت میکند و باید بهطورجدی با آن مقابله شود.
وی با اشاره به مشکل بازنگشتن بخشی از ارز حاصل از صادرات نفتی نیز گفت: تقریباً ۴۰ درصد از ارز حاصل از صادرات نفتی به چرخه اقتصادی بازنمیگردد و این در حالی است که با اجرای دقیق پیمانسپاری ارزی میتوان بازگشت ارز را تضمین کرد و عرضه را متناسب با نیازهای واقعی اقتصاد تنظیم نمود.
دکتر دهقانی در ادامه، بر امکان مهار تورم تأکید کرد و گفت:
با استفاده از ابزارهای سیاستی مناسب و کاهش وابستگی به راهکارهای برونزا، امکان کاهش نرخ تورم به زیر ۱۰ درصد وجود دارد و لازمه این مهم، بازیابی اعتماد به ظرفیتهای درونی اقتصاد و گسست از وابستگی فکری به الگوهای توسعه غربی است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اقتصاد مقاومتی بهعنوان نقشه راهی بومی و پایدار، تنها در صورتی محقق میشود که دولت و نهادهای تصمیمساز از سیطره نسخههای تحمیلی بیرونآمده و با ارادهای مستقل، مدیریت منابع، تقاضا و ساختارهای پولی را در اولویت اصلاح قرار دهند.
سعید لیلاز در گفتوگو با روزنامه شرق اظهار کرد:
بر فرض برداشته شدن تحریمها، تحول بزرگی اتفاق نخواهد افتاد
- سال گذشته درآمد نفتی ما فقط 10- 15 درصد کمتر از اوج دوره برجام بوده. بنابراین اگر همین امروز بین ایران و آمریکا تفاهم شود و صادرات نفتی ایران به قله تاریخی بعد از انقلاب برسد که دو و نیم میلیون بشکه در روز بود و قیمت نفت هم کمی پایینتر بیاید، درآمد نفتی ایران معادل سال 1403 خواهد بود. نمیدانم بر چه مبنایی فکر میکنیم ممکن است در اثر برداشتن تحریمها، تحول بزرگی اتفاق بیفتد. اینکه برخی دوستان سادهلوح - و بسیار زرنگ ما که از منظر خودشان - ادعا میکنند اگر با آمریکا مصالحه کنیم 2- 3 هزار میلیارد دلار سرمایه جذب خواهد شد، خیلی خاماندیشی است.
-الان آمریکاییها با چراغ جادو دربهدر دنبال جذب سرمایه میگردند، چطور ممکن است در ایران سرمایهگذاری کنند؛ بنابراین این هم یک خاماندیشی و در باغ سبز نشان دادن است که هزار یا دوهزار میلیارد دلار جذب سرمایه خواهیم داشت. در بهترین سالهای قبل و بعد از انقلاب که ایران هرگز تحریم نبوده، جذب سرمایه ما بیش از پنج میلیارد دلار در سال نبوده است.