حالا این [مطلبی] که بنده دارم عرض می‌کنم، به‌عنوان موعظه نیست؛ نه اینکه ما داریم حالا موعظه می‌کنیم، نصیحت می‌کنیم؛ [بلکه] این حرف زدن و این گفتن، برای این است که یک تفکّر عمومی به وجود بیاید، یک خواست عمومی به وجود بیاید و همه بخواهند که این مقاصد تحقّق پیدا بکند. این اسم سال که گذاشته می‌شود، عنوان «اقتصاد مقاومتی» که تکرار می‌شود، برای این است که این خواست عمومی، در دل‌ها، در زبان‌ها، در عمل‌ها خودش را نشان بدهد و همه به این سمت حرکت بکنند. وقتی یک چیزی به‌صورت یک گفتمان عمومی درآمد و خواستِ عمومی شد، طبعاً تحقّق پیدا می‌کند؛ یعنی مسئولین هم در همان جهت حرکت می‌کنند. (بیانات در دیدار کارگران، 10/2/96)

اقتصاد مقاومتی که ما مطرح کردیم - که یک مجموعه‌ی کار است، یک مجموعه‌ی حرکت و اقدام است - چند نقطه‌ی کلیدی برای امروز و فردای نزدیک ما دارد که همان مسئله‌ی اشتغال است و مسئله‌ی تولید است. بنده به مسئولین هم از نزدیک، به‌طور خصوصی، به‌طور مشروح، این‌ها را بیان کردم؛ این‌ها حرف‌های من نیست؛ من که اقتصاددان نیستم؛ این حرف کارشناسان اقتصادی است، این حرف افراد زبده و برجسته‌ای است که در این زمینه فعّالند و به ما مشورت می‌دهند؛ بنده هم نگاه می‌کنم سطح کشور را، می‌بینم این اولویّت است. دشمن راه‌های طمعش را پیدا می‌کند. ما باید نگاه کنیم ببینیم انگیزه‌ی دشمن چیست، آن نقطه‌ی ضعفی که ممکن است دشمن از آن به ما ضربه بزند کجا است، آن را مسدود کنیم، آن را ببندیم؛ توقّع بنده از مسئولین گوناگون بخش‌های مختلف این است. مسئله‌ی اقتصاد از این جهت جزو مسائل با اولویّت درجه‌ی یک است.  (بیانات در دیدار فرماندهان و کارکنان ارتش، 30/1/96)