یکی از تصورات رایج درباره مسائل فی‌مابین ما و آمریکا این است که علت‌العلل فشارها و تحریم‌های آمریکا علیه ایران در دو دهه گذشته و حتی جنگ تحمیلی اخیر، فناوری هسته‌ای ایران است. کسانی که چنین تصوری دارند، خواه به‌واسطه تحلیل خودشان یا القائات دشمن، راه‌حل را ساده می‌پندارند و با طرح این پرسش که آیا این فناوری، ارزش این همه مشکلات را دارد؟ دست کشیدن کامل از فناوری هسته‌ای یا توقف موقت تا آرام شدن شرایط را تجویز می‌کنند!

این برداشت، مشابه برداشت غلطی است که تسخیر لانه جاسوسی آمریکا را نقطه آغاز دشمنی آمریکا با ایران می‌پندارد. در این باره با خودداری از استناد به تحلیل‌های داخلی و ازجمله بیانات رهبر فرزانه انقلاب، اعترافات مقامات بلندپایه آمریکا را مرور می‌کنم؛ اعترافاتی که بسیار مهم هستند و نباید فراموش شوند. قبل از بازخوانی این اعترافات، یادآوری می‌کنم که برخی افراد و جریان‌های سیاسی داخلی، حزب دموکرات آمریکا با نماد «الاغ» را ملایم‌تر از جمهوری‌خواهان با نماد «فیل» می‌دانند و به‌ویژه اوباما، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا را فرهیخته و متفاوت ارزیابی می‌کنند که می‌شد با او کنار آمد. همین رئیس‌جمهور فرهیخته و متفاوت، رسماً و همزمان با مذاکرات برجام، در پاسخ به این سؤال توماس فریدمن، خبرنگار معروف نیویورک‌تایمز که آیا با حل موضوع هسته‌ای، دشمنی آمریکا با ایران تمام می‌شود یا دست‌کم «کاهش» می‌یابد؟ می‌گوید: «اگر موضوع هسته‌ای حل شود، کار مهمی انجام داده‌ایم؛ اما این‌گونه نیست که مشکلاتمان با ایران را پایان دهد.» او در این گفت‌وگو که با تیتر «دکترین اوباما در برابر ایران» منتشر شده، تصریح می‌کند که اتفاقاً آمریکا از آن پس به همراه متحدان و دوستانش در موضوعات دیگری مانند تروریسم و بی‌ثبات کردن منطقه، کاملاً تهاجمی و شدید عمل خواهند کرد. (اوباما،۲۰۱۵(

وندی شرمن، مذاکره‌کننده ارشد آمریکایی نیز در جلسه استماع شماره ۱۱۳ کمیته روابط خارجی سنای آمریکا در تاریخ ۲۹ جولای ۲۰۱۴ صراحتاً تاکید می‌کند که تعامل با ایران در یک حوزه (هسته‌ای) به این معنا نیست که در باقی موارد به جمهوری اسلامی فشار نیاوریم و آمریکا برای تحت فشار قرار دادن ایران، هیچ‌گاه «تردید» نخواهد کرد. شرمن می‌گوید: «می‌خواهم تاکید کنم که تعامل با ایران در یک موضوع، به معنای سکوت ما در باقی موارد نخواهد بود. آمریکا هیچ تردیدی به خود برای تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران در موضوعات حقوق بشر، تروریسم و مسئله اسرائیل راه نخواهد داد.» (شرمن، ۲۰۱۴)

به نظرم این اظهارات جای هیچ‌گونه تردیدی را باقی نمی‌گذارد که فناوری هسته‌ای صرفاً بهانه فشار آمریکاست و نه علت اصلی و به محض دست برداشتن ایران از این فناوری، فشارها و تهدیدات با شدت بیشتر و به بهانه‌های دیگر ادامه خواهد یافت؛ ضمن اینکه از سویی استقلال ملی ما مخدوش شده و ازطرف دیگر دشمن نتیجه فشارهای خود را دیده؛ لذا مصمم‌تر و گستاخ‌تر عمل خواهد کرد.  تردید نکنیم «مقاومت هوشمندانه» تنها راه‌حل، و «سازش» پرهزینه‌تر و سرانجامش ناکامی است.