[2]. «قیام و استقامت» لازمه رسیدن به اهداف بزرگ است. همان‌طورکه این دو خاصیت در پیشبرد مقاصد بزرگِ پیغمبر اسلام دخالت داشت، در پیروزی مردم ایران، با دست‌خالی، مقابل طاغوت نیز مؤثرترین نقش را ایفا کرد. این استقامت، ناشی از قدرت اسلام و ایمان انقلابی بود که مردم ایران این گنجینه بزرگ را به‌عنوان هدیه‌ای ارزشمند از بعثت نبی اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله) دریافت کرده‌اند. انقلاب اسلامی، امتداد انقلاب نبوی است. ملت ایران همانند مردم زمان حضرت رسول و اصحاب او مقاومت کردند و از سختی‌ها نهراسیدند تا پیروز شدند. همچنین انقلاب اسلامی ایران، تجلی روح استقامت حسینی، در استقامت خمینی بود. 

[3]. دشمنان، با ابزارهای گوناگون مانند ترور شخصیت‌های انقلاب، تفرقه‌افکنی، جنگِ تحمیلی، تحریم اقتصادی، فشارهای روانی و تبلیغاتی، سعی در به‌زانودرآوردن ملت ایران داشتند؛ اما با هرکدام از این توطئه‌ها، چهره‌ی واقعی دشمن برای مردم روشن‌تر شد و به پشتوانه ایمان و اخلاص و استقامت، مردم دچار تردید نشدند؛ بلکه به‌عکس، اهداف برایشان واضح‌تر و ایمانشان به‌درستی راهی که دنبال می‌کردند استوارتر گشت. ازآنجاکه دشمنان می‌دانند مایه ایستادگی و اقتدار این ملت و اراده مستحکم آن‌ها، «ایمان اسلامی» است، با دیکتاتوری رسانه‌ای و جنگ شناختی در «فضای مجازی رها و ول»، ایمان انقلابی و اندیشه‌ی جوانان را مورد حمله قرار داده‌اند. 

[4]. استقامت مردم علاوه بر پیروزی و تداوم انقلاب، در اصلاح جامعه هم تأثیر بسزایی دارد. عده‌ای معتقدند: شروع اصلاح از بالای جامعه است و تا حاکمان اصلاح نشوند، جامعه اصلاح نمی‌شود و برای این اعتقاد خود ادله و شواهدی دارند، از جمله اینکه «النَّاسُ بِاُمَرَائِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبَائِهِمْ.» (تحف‌العقول، ص200) یعنی: «مردم به فرمانروایان خود شبیه‌ترند تا به پدران خود». عده دیگری معتقدند: شروع اصلاح از پایین جامعه است و تا مردم اصلاح نشوند، حاکمانشان اصلاح نمی‌شوند. این عده نیز ادله و شواهدی دارند. از جمله اینکه «اِنَّ اللَّهَ لا یغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی یغَیرُوا ما بِاَنْفُسِهِمْ» (رعد: ۱۱). اما دیدگاه جامع و سومی وجود دارد که  اصلاح را «طرفینی» می‌داند؛ یعنی بدون اصلاح امراء، اصلاح جامعه ناممکن است و بدون اصلاح جامعه، اصلاح امراء. علی علیه‌السلام دراین‌باره می‌فرمایند: «فَلَیسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِیهُ اِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاهِ وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاهُ اِلَّا بِاسْتِقَامَهِ الرَّعِیهِ» «پس مردم اصلاح نمی‌شوند، جز آنکه زمامداران اصلاح گردند و زمامداران اصلاح نمی‌شوند، مگر با استقامت مردم.» (نهج‌البلاغه، خطبه ۲۱۶). 

[5]. استقامت مردم، عامل اصلاح جامعه، تداوم پیروزی، نقش‌ِبرآب‌کردن نقشه‌های دشمن و شکوفا کردن ظرفیت‌های عظیم استعدادها، راه رسیدن به پیشرفت‌های چشمگیر و هویت‌بخش است. «آن چیزی که به ملت‌ها هویت می‌دهد، شخصیت می‌دهد، عظمت می‌دهد، به حفاظت از خودِ ملت‌ها از فرهنگ آن‌ها کمک می‌کند، استقامت آن‌ها و ایستادگی آن‌هاست. استقامت، این هویت را حفظ می‌کند، هویت می‌دهد به یک ملت، یک جمعیت. باید خسته نشد، باید ناامید نشد، باید از عربده‌های دشمن، خوف نکرد.» (۲۶ بهمن ۱۴۰۱، بیانات در دیدار با مردم آذربایجان شرقی)