این در حالی است که رابرت گیتس وزیر دفاع اسبق آمریکا اخیراً گفت: «هیچ بمب فوق سنگینی وجود ندارد که بتواند به تاسیسات زیر زمینی ایران نفوذ و آن را نابود کند؛ اما این اقدام می‌تواند ایران را برای تولید سلاح هسته‌ای مصمّم کند».

نسل جدید ما طبیعتاً به یاد نمی‌آورند. اما بیش از ۲۰ سال است که رسانه‌های غربی هر چند وقت یک بار می‌نویسند اسرائیل یا آمریکا برای حمله به ایران آماده می‌شوند. دو دهه قبل که آمریکا، افغانستان و عراق را اشغال کرد، ادعا شد کاخ سفید آماده حمله قریب الوقوع به ایران است. همزمان، ۱۳۵ نماینده مجلس ششم، نامه‌ای با مضمون تسلیم در موضوع هسته‌ای نوشتند.

سپس، آقای روحانی به نمایندگی از دولت خاتمی با ۳ دولت اروپایی در سعدآباد مذاکره، و توافق کرد تا ایران برای اعتمادسازی، تعلیق داوطلبانه را به مدت ۶ ماه به اجرا بگذارد.

اما طرف اروپایی بیش از دو سال سر دواند و نهایتاً گفت که بهترین تضمین، دائمی کردن تعطیلی برنامه هسته‌ای است!

بعدها جک استراو وزیر خارجه انگلیس گفت: «میوه اشغال افغانستان و عراق را در تهران چیدیم.»

تهدید از سوی غرب و ترس فروشی نیابتی در داخل و فریب برخی مدیران، به رویه‌ای ثابت در این دو دهه تبدیل شده است. چنان آقای روحانی، بهمن ۱۳۹۴ پس از سفر به پاریس، دو ادعای مبتذل را مطرح کرد: «رئیس‌جمهور فرانسه گفت یکی از اهداف ما، ایجاد اشتغال برای جوانان ایران است.»

«رئیس‌جمهور فرانسه گفت سال ۱۳۹۱، ما پنج کشور [یعنی حتی چین و روسیه!] تصمیم به جنگ با ایران گرفته بودیم؛ اما وقتی شما رییس جمهور شدید، دیدیم شرایط عوض شده ما هم دست نگه داشتیم ببینیم شرایط جدید چه می‌شود».

بی‌تردید، آمریکا و سگ هارش اسرائیل، اگر می‌توانستند به ایران حمله کنند و از عواقب سنگین آن بگریزند، در این دودهه حتی یک روز را هم هدر نمی‌دادند.

آمریکا در عین الاسد و اسرائیل در عملیات وعده صادق، طعم قدرت تهاجمی ایران را چشیدند و حال آن که آن ضربات محدود، فقط به اندازه اشاره نوک خنجر بود.

آن‌ها همین حالا در مقابل مقاومت یمن، اظهار عجز می‌کنند. ناو ترومن، پس از سرنگونی دو فروند اف ۱۸ سوپر هورنت مجبور به فرار شد.

پس، هدف از شانتاژ خبری چند وقت یک بار «احتمال حمله به ایران» چیست؟

هر گاه ایران موفق می‌شود در میدان مذاکره و همآوردی، آمریکا را عقب براند، سگ هار کاخ سفید شروع به پارس کردن می‌کند تا شاید طرف ایرانی جا بزند و برای رفع تهدید، به توافق بد پناه ببرد!

تذکر اخیر رهبر معظم انقلاب که کاملاً متقن بیان شد، طراحی طرف آمریکایی را به هم ریخت. اقدام سی ان ان (یا رویترز و نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال و... در موارد مشابه) تقلایی برای معتبرسازی گزینه منسوخ نظامی و امتیازگیری مذاکراتی است.

قطعا اسرائیلی که در فرودگاه فوق امنیتی بن گوریون و در برابر موشک هایپرسونیک یمن زانو زد، تاب شلیک همزمان چند صد موشک قدرتمندتر ایران را ندارد. پایگاه‌های آمریکا هم.

طرف غربی چنان که وندی شرمن هم اذعان کرده، می‌داند «مجاب کردن ایران به توقف غنی‌سازی غیرممکن است».

آنها توقف غنی سازی را پیش می‌کشند و تهدیدات را هم چاشنی می‌کنند تا اگر هم موفق نشدند، قبول غنی سازی ۳/۶۷ و تعطیلی درصد غنی سازی بالاتر را به عنوان امتیاز به خود ما بفروشند!

هر چند که کشور، همواره باید آمادگی دفاعی و تهاجمی خود را در بالاترین سطح حفظ کند؛ اما احتمال جنگ تقریباً منتفی است.

جنگ، جای دیگری است: رسانه، اقتصاد و افکار عمومی. برخی سیاسیون/ مدیران ما یکصدم نگرانی و هراسی را که ممکن است در قبال بلوف‌های نظامی بروز دهند، نسبت به تهدیدات شناختی و رسانه‌ای و فرهنگی و اقتصادی بروز نمی‌دهند.

اینکه یک شبکه عملیات رسانه‌ای - میدان به موازات عملیات طرف آمریکایی - صهیونیستی، اقدام به اخلال در فضای روانی بازار می‌کند، غیر قابل انکار است و نمی‌توان حمل بر تصادف یا روند طبیعی کرد.

اینکه شبکه مذکور، از باج‌دهی چند هزار میلیارد دلاری و تحقیر شدگی عربستان و امارات و قطر در جریان سفر ترامپ، «الگوی توسعه و دیپلماسی» می‌تراشد و گاو شیرده بودن را بر عزت و اقتدار ملی مُرجَّح می‌شمارد، خبر از نفوذ می‌دهد.

ما یک بار سال ۱۳۸۲ و بار دیگر در سال ۱۳۹۴، چوب اعتماد به دشمن و قبول توافق بد را خوردیم و خسارت‌های سنگین را هم به جان خریدیم.

ما در مقابل تهدید نظامی و حتی تحریم اقتصادی، تا حدود زیادی واکسینه شده‌ایم. با وجود بدعملی برخی مدیران ما، غربی‌ها اذعان کردند که «فشار حداکثری، شکست فاحشی خورد».

منطقه آسیب‌پذیری ما که حاصل ولنگاری برخی مسئولان است، «رها شدگی مسئولیت ساماندهی فضای رسانه است.»

دشمن و پایوران آن، از این معبر یله است که می‌توانند آخرین نقشه‌های عملیات روانی را به اجرا بگذارند و به ثبات اقتصادی کشور ضربه بزنند.

جنگ واقعی که باید برای آن بسیج ملی اعلام کرد و با قاطعیت، به سرکوب تروریست‌های اقتصادی_رسانه‌ای پرداخت، همین‌جاست.

فضای مجازی در حالی تبدیل به اتوبانی برای گسیل تروریست‌ها تبدیل شده که در فرانسه، مهد لیبرالیسم ادعایی، مدیر تلگرام شش ماه را در بازداشت گذراند و حالا هم به اتهام به همدستی در فعالیت‌های غیرقانونی، ممنوع الخروج شده است.