چند هفته‌ای هست که موضوعی بنام «آتش‌بس» در لبنان توسط رسانه‌های عمدتاً صهیونیستی مطرح و به وسیله دیگر در رسانه‌های غربی و منطقه‌ای بازتاب داده می‌شود. اما همان‌گونه که همان ابتدای این بازی رسانه‌ای و تبلیغاتی گفتم، چیزی به اسم آتش‌بس فعلاً وجود ندارد و آنچه توسط صهیونیست‌ها و با حمایت طرف امریکایی مطرح می‌شود، گرفتن بیشترین امتیاز با دادن کمترین هزینه است و در حالی که مقاومت و مردم لبنان بیشترین هزینه ممکن را داده‌اند. به همین دلیل، مسئله آتش‌بس یک موضوع نه چندان جدی در نزد مقاومت بوده و آنچه در مفاد پیشنهادی طرف امریکایی و صهیونیستی آمده، حتی از «تسلیم» هم بدتر است. به عبارت بهتر، آن‌ها اهداف متعددی از این پیشنهاد آتش‌بس دارند که در ادامه به آن پرداخته می‌شود. 

با تحویل پیش‌نویس «توافق آتش‌بس» میان لبنان و رژیم صهیونیستی توسط «لیزا جانسون» سفیر آمریکا در بیروت به «نبیه بری» رئیس پارلمان این کشور، مانور آمریکایی - صهیونیستی به اوج خود رسید. در بررسی‌های اولیه با افراد پیگیر این موضوع، مشخص شد که این پیش‌نویس در واقع نتیجه تفاهم یکجانبه آمریکایی- صهیونیستی در ارتباط با ترتیبات امنیتی درخواستی رژیم صهیونیستی است و آمریکایی‌ها آن را در قالب یک پیشنهاد به لبنان ارائه کرده‌اند. اما ظاهراً این پیشنهاد با ساختاری که دارد، نوعی اخاذی محسوب می‌شود، اینکه یا باید لبنان آن را بپذیرد یا اینکه رژیم صهیونیستی در ماه‌های آینده جنگ را با سرعت بالاتر و شدیدتر ادامه می‌دهد.

در حالی که دو طرف آمریکایی و صهیونیستی تلاش داشتند این‌طور القا کنند که در خصوص آتش‌بس، توپ در زمین لبنان است، طبق مباحث افشا شده، این پیشنهاد به قطعنامه ۱۷۰۱ یک مکانیسم جدیدی برای «نظارت و تضمین اجرای قطعنامه» و نیز تضمین‌های درخواست شده از سوی رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه حزب‌الله دوباره خود را مسلح نخواهد کرد، اضافه می‌کند. 

بر اساس آنچه منابع دیپلماتیک در مورد محتوای پیشنهاد مذکور فاش کردند، رژیم صهیونیستی «ضمانت‌های بین‌المللی می‌خواهد تا با استقرار ارتش لبنان و تقویت نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در جنوب لبنان (یونیفل) که بر گذرگاه‌های مرزی و تأسیسات دریایی و هوایی نظارت می‌کند، تمام ساختارهای نظامی حزب‌الله را در بالا یا زیر زمین از بین ببرد». در این پیشنهاد، در مورد اعلام آتش‌بس فوری و همه جانبه هم شرط شده است که ارتش لبنان استقرار نیروهای اضافی در جنوب لبنان را آغاز کند و رژیم صهیونیستی از تمام مناطق لبنان که پس از شروع حمله زمینی وارد شده بود، خارج شود، مشروط بر اینکه همزمان با تقویت تعداد نیروهای یونیفل در جنوب لبنان، استقرار ارتش لبنان در این منطقه به صورت تدریجی تقویت شود و ۹ هزار سرباز در جنوب لبنان مستقر شود.

منابع آگاه به روزنامه الاخبار لبنان گفتند: «در مورد آتش‌بس میان رژیم صهیونیستی و لبنان، مذاکرات جدی میان نبیه بری و آمریکایی‌ها در حال انجام است؛ اما آن‌طور که صهیونیست‌ها می‌گویند، کار به مرحله نهایی خود نرسیده است». این منابع گفتند «ایده‌ها و پیشنهادهایی با لبنان در حال بررسی است» و نکات حل نشده مربوط به موضوع «تشکیل کمیته بین‌المللی است که شامل ایالات متحده، انگلیس، فرانسه و کشور چهارمی که ممکن است عربی (گفته می‌شود اردن در این زمینه نقش دارد) باشد و اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ را در همه ابعاد آن نظارت خواهد کرد». در واقع «مشکل اساسی به عضویت کشورهای خارجی در این کمیته نظارت، ماهیت نقش محول شده به کمیته، نقش آن و طرفی که این وظیفه به آن محول خواهد شد، مربوط می‌شود. زیرا وظایفی وجود دارد که رژیم صهیونیستی معتقد است که فقط خود او می‌تواند آنها را انجام دهد و علاوه بر آن، خواهان تضمین‌هایی در زمین، دریا و هواست. در واقع همه صحبت‌ها در مورد جنوب لبنان است و رژیم صهیونیستی اصرار دارد که اگر ارتش لبنان نقش مورد نظر خود را ایفا نکند، این توافق لغو می‌شود و سپس رژیم صهیونیستی حملاتش را به لبنان از سر خواهد گرفت.»