رهبر انقلاب پس از اعطای حکم تنفیذ به آقای پزشکیان، در سخنانی، برگزاری انتخابات چهاردهم را موفقیت ملت در آزمونی مهم خواندند و با ابراز امیدواری درباره اینکه نتیجه شیرین انتخابات در کام ملت احساس شود، توصیههای مهمی خطاب به رئیس جمهور، دولت آینده، مردم و هواداران نامزدها بیان کردند.
رهبر انقلاب، مردمسالاری توأم با رقابت و سلامت در کشور را نتیجه قیام و انقلاب ملت در قبال وضع مصیبتبار گذشته دانستند. ایشان با اشاره به تجربه ناکام مشروطیت گفتند: با وجود مجاهدت مردم، آن تجربه به علت نبود یک رهبری قدرتمند، متنفذ و مردمی، بینتیجه ماند و آشفتگی اوضاع داخلی و دخالت بیگانگان، حدود ۱۵ سال بعد منجر به روی کار آمدن یک دیکتاتور بیرحم و خشن به نام رضا شاه شد و همه زحمات ملت به باد رفت. حضرت آیتالله امام خامنهای، «دیکتاتوری»، «مظلومکشی و فشار به ملت» و «ذلت و اطاعت در مقابل بیگانگان» را مهمترین خصوصیت حکومت پهلوی اول خواندند و افزودند: انگلیسیها با روی کار آوردن آن شخص، ضمن غارت منابع ملی ایران، هر کاری خواستند در زمینه سیاست، فرهنگ، اقتصاد و اداره ایران و دینستیزی و روحانیتستیزی، انجام دادند و سرانجام هم دستنشانده خود را به علت گرایش به آلمان هیتلری، از ایران تبعید و اخراج کردند و پسر نالایق او را برای ادامه همان سیاستها، به قدرت نشاندند.
ایشان، اختناق شدید داخلی، ذلت در مقابل سیاستهای بیگانه و اجازه غارت منابع کشور از جمله نفت را از ویژگیهای اصلی محمدرضا پهلوی برشمردند و گفتند: کار دستنشانده دوم بجایی رسید که برای سرنگون کردن یک دولت ملی که استثنائاً با رأی مردم روی کار آمده بود، به کودتای آمریکایی - انگلیسی متوسل شد که جنایتی بالاتر از این کار قابل تصور نیست.
ایشان در توصیه اول به دولت جدید، با اشاره به ثروتها و ظرفیتهای پر شمار طبیعی و انسانی ایران بزرگ، دولت جدید را به بهرهگیری از این ظرفیتها فراخواندند و گفتند: در کشور، افراد صاحب فکر و ابتکار فراوانی وجود دارد که سخنان پیشنهادی یا اعتراضی آنها، خوب راهگشا و شگفتانگیز است و دولت و رئیسجمهور محترم باید با استفاده از راهکاره «برای مردم، با مردم و در میان مردم»، از این ظرفیت عظیم برای رسیدن به اهداف استفاده کنند.
علاوه بر ظرفیتهای انسانی، کشور از فرصتها و ثروتهای مادی و طبیعی فراوانی نیز برخوردار است که تاکنون از بسیاری از آنها استفاده نشده است و میتوان با اتکاء به مجموعه این فرصتها، کارهای بزرگی انجام داد که شرط آن داشتن همت بلند، دنبال کردن جدی کارها و انتخاب همکاران خوب است.
رهبر انقلاب توصیه دوم را به اهمیت کار جهادی اختصاص دادند و با تأکید بر اینکه با روحیه جهادی میتوان کوههای مشکلات را جابهجا کرد، افزودند: کار جهادی؛ یعنی «خستگیناپذیر و بیمزد و منت کار کردن و با هدف انجام وظیفه انسانی و خدایی، پیش رفتن.»
ایشان رعایت چارچوبهای قانونی و اداری را نافی کار جهادی ندانستند و گفتند: خیلیها در ظاهر قانون را رعایت میکنند؛ اما نتیجه لازم محقق نمیشود؛ اما کار جهادی معطوف به کیفیت است، همچنانکه کارهای بزرگ همچون پیروزی در دفاع هشت ساله مقدس و مقابله با توطئههای پیچیده و رنگارنگ دشمنان، با کار جهادی ممکن شد. حضرت آیتالله امام خامنهای، شهید رئیسی را اهل کار جهادی خواندند و خاطرنشان کردند: او واقعاً برای کار و تلاش، شب و روز نمیشناخت و برای انبوه کارهای خود، دنبال احسنت و آفرین دیگران هم نبود. ایشان لازمه کار جهادی را حضور مسئولان در میدان و اجتناب از کنترل از راه دور دانستند و گفتند: اینکه مدیری بخواهد از راه دور کارها را کنترل کند، ممکن نیست و باید به دل کارها برود.
رعایت اولویتها، توصیه چهارمی بود که حضرت آیتالله امام خامنهای با تأکید بر آن، گفتند: به مسائل فرهنگی و اجتماعی حساسیت زیادی دارم؛ اما امروز از لحاظ زمانی، اولویت با مسائل اقتصادی است.
پس از انتخابات، نباید به وسوسههای دوقطبیسازی اعتنا کرد و ترتیب اثر داد؛ این توصیه مؤکد بنده است.
ایشان در توصیه بعدی گفتند: به توان داخلی اهمیت بدهید تا «ما میتوانیم» یک شعار همیشگی باقی بماند.
ایشان به مسئولان تأکید کردند: هر کار خوب و شرافتمندانهای که در سطح دنیا میتوانید، انجام دهید؛ اما از توان قدرت و ابتکارات داخلی غافل نشوید.
توصیه پایانی رهبر انقلاب مربوط به مسائل سیاست خارجی بود. ایشان در این زمینه گفتند: در مقابل امواج و حوادث جهانی و بخصوص منطقهای و مسائل سیاسی و حتی علمی مانند هوش مصنوعی، فعال و اثرگذار برخورد کنید، نه منفعل.
حضرت آیتالله امام خامنهای با اشاره به اینکه غفلت و تغافل از اتفاقات دنیا و منطقه جایز نیست، افزودند: در قبال هر حادثهای موضع کشور را صریح، روشن و با متانت ابراز کنید تا دنیا موضع ایران اسلامی را بشناسد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در بخش پایانی سخنان خود، مسئله غزه را یک مسئله جهانی برشمردند و افزودند: فلسطین یک روز صرفاً مسئله کشورهای جهان اسلام بود؛ اما امروز یک مسئله عمومی و جهانی است و به داخل کنگره آمریکا، سازمان ملل، المپیک و همه عرصهها کشیده شده است.
دنیا باید درباره حادثه غزه تصمیم جدی بگیرد و دولتها، ملتها و شخصیتهای سیاسی و فکری، در عرصههای مختلف کاری انجام دهند.