بررسی ظرفیت‌های کشاورزی ایران گزارش مجزایی می‌طلبد؛ اما همین بس که «فرخ طایراو»، نماینده فائو در جمهوری اسلامی ایران، با اشاره به اینکه بخش کشاورزی ایران از ظرفیت تبدیل‌شدن به قطب تولید و صادرات منطقه برخوردار است، تأکید کرد که این بخش نه تنها نیازهای غذایی حدود 90 میلیون نفر جمعیت کشور را تأمین می‌کند؛ بلکه زمینه صادرات محصولات با ارزشی مانند زعفران، پسته و خرما را فراهم می‌سازد.

در عین حال در زمانی که تجربه جنگ اوکراین و کرونا، اهمیت خودکفایی در تولید کشاورزی را کاملاً عیان کرده، موسی غنی‌نژاد کشاورزی خودکفا را به معنای اتلاف منابع می‌داند و نسخه تسلیم ایران از راه وابستگی به واردات کشاورزی را ارائه می‌دهد.

در روزگاری که تنش‌های ژئوپلیتیکی و پاندمی‌ها، بارها بازارهای جهانی غلات و مواد غذایی را لرزانده، اظهارات اخیر موسی غنی‌نژاد؛ فردی که پیاده‌نظام یک جریان غربگرای مرتجع در ایران است، نشان از ورود جدی غربگرایان به پروژه تسلیم ایران از راه وابستگی غذایی دارد. او گفته است؛ «منابع ایران باید صرف بهره‌برداری از مزیت‌های نفت و گاز شود و کشاورزی خودکفا به معنای اتلاف منابع است.»

البته طرح دیدگاه‌های ارتجاعی که می‌خواهد ایران را به دوران پهلوی (وابستگی به فروش نفت خام و واردات کشاورزی) برگرداند، از سوی آن دسته از غربگرایان ایران که به دنبال سلطنت بر مردم و کشور هستند، تازه نیست و سابقه چند دهه‌ای دارد. 

عیسی کلانتری، وزیر کشاورزی اسبق هم خودکفایی کشاورزی را مزخرف خوانده بود و طرح نکاشت، از افتخارات اوست. سازمان برنامه و بودجه هم بر اساس رویکرد «صرفه اقتصادی» معمولاً قیمت خرید تضمینی محصولات کشاورزی اساسی را پایین تعیین می‌کند که دلیل اصلی وابستگی سنگین کشور به واردات غذا است. 

طرح چنین دیدگاه‌هایی در شرایطی که زمان زیادی از دوران کرونا و جنگ اوکراین (دوره‌ای که تولیدکنندگان بزرگ محصولات کشاورزی، صادرات به کشورهای دیگر را متوقف کردند) نگذشته و کشور هم در شرایط فوق حساس قرار دارد را صرفاً نمی‌توان یک نظر کارشناسی دانست؛ بلکه باید آن را ارائه نسخه تسلیم ایران از راه وابستگی به واردات کشاورزی و غذا محسوب کرد.