حمله‌ی نابخردانه‌ی رژیم صهیونی به ایران و پایداری جوانمردانه‌ی مدافعان و حضور شکوهمند همه‌ی ایرانیان در دفاع از وطن، واجد فرصت‌هایی بود که به آن می‌پردازیم. 

1-  خلاء بین نسلی که در حوزه‌ی فرهنگ و ارزش‌های نسل انقلاب پدید آمده بود، تا پیش از آغاز جنگ 23 خرداد، دلشوره ای نگران کننده پدید آورده بود. یافتن یک زبان مشترک در همه‌ی نسل‌های 5 دهه‌ی  اخیر، از برکات دفاع مبارک است. دفاع از وطن، دفاع از هویت ملی، دفاع از پرچم و ایرانی بودن، همه‌ی مردم رشید را یکجا گرد آورد و فاصله‌ی بین نسلی را تا حدی ترمیم کرد. فطرت حق طلب و آزادی‌خواه آنان در این فرصت نمایان شد.

2-  درس بزرگ راهپیمایی جمعه (30 خرداد1404) آن است که تک تک ایرانیان در خوف و خطر، پشتیبان حکومتند. شایسته است در عمل به آیه‌ی کریمه‌ی «أشدّاء علی الکفار، رحماء بینهم» بیش از پیش بکوشیم تا به سرمایه‌ی اجتماعی نظام و اسلام آسیبی نرسد. بی‌تردید فرهنگ سازی و تبیین ارزش‌ها در جای خود ضروری است.

3-  حمله‌ی ناجوانمردانه به ایران در میانه‌ی مذاکرات، پاسخی به جهان و برخی ابهامات در داخل بود، که چرا رهبر حکیم همواره هشدار می‌دهد که نباید به نیرنگ بازان مکار اعتماد کرد. تجاوز 23 خرداد، پاسخی رسا به نیم قرن هشدار امامین انقلاب در باب حیله گری آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و رژیم اشغالگر قدس است. 

4-  تجاوز 23 خرداد، پاسخ به پرسش‌های پر تکراری است که می‌گفتند، چرا باید در امور دفاعی هزینه کرد؟ اکنون همه‌ی پاک فطرتان در یافته‌اند که اگر ایران این قدرت را نمی‌داشت که موشک‌های خود را به قلب متجاوزان شلیک کند، باید منتظر تسلیم و ذلت می‌شد و هیچ انسان شرافتمندی تسلیم وذلت ایرانیان را در برابر کفار متجاوز نمی‌پذیرد.

5-  شهادت سرداران نامدار در شب نخست تهاجم دشمن، این درس را دارد که غفلت از نفوذ جاسوسان رنگارنگ، چه عاقبت سختی را خواهد داشت. جامه‌ی خائنان چندان همرنگ خادمان است که تشخیص را دشوار می‌کند. عدم تدبیر در راهگشایی بی‌حد و حصر در ورود مهاجران فارس زبان – که در میانشان جاسوسان هم زبان هم بوده‌اند - اکنون کار را در تشخیص جاسوسان دوره دیده سخت‌تر کرده است. این درسی بزرگ برای آینده است.

6-  اهمیت جایگاه «ولایت فقیه» در کارزار پدید آمده رخ نمود. آرامش آمیخته به قاطعیت و تجلی توحید که در هر دو پیام معظم له در دل جامعه نشر یافت، این یقین را در دل یکایک مردم پدید آورد که پدر حکیم مراقب ملت خویش است و آنگاه بود که مردم نجیب و رشید، سر بر بالین نهادند. لبخند آغازین و لبخندی که پایان بخش پیام دوم رهبر بود، این نوید را به ملت داد که آرامش در اقیانوس طوفانی، فقط با تکیه بر خدای حکیم ممکن است. 

7-  اکنون «وحدت ملی» بر مدار دفاع از وطن شکل گرفته است. از منتقدان داخل تا ایرانیان بیرون از کشور، همه و همه با افتخار گرد هم آمده‌اند و با مهربانی و صمیمیت و وطن دوستی از یکدیگر پشتیبانی می‌کنند.

8-  درس بزرگ مقاومت ایرانیان به همه‌ی کشورهای ستمدیده رسید. «ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت أقدامکم». می‌توان در سایه‌ی پیمودن راه حقیقت، به قدرت پایداری دست یافت و آن ابهت پوشالین را در هم شکست. امروز دیگر هیچ کشوری - جز سران زبون برخی کشورها که زندگیشان بر مدار شهوت و شکم است - از اسراییل بیم ندارد و مردم آزاده‌ی جهان در این پایداری شریک شادی ما هستند.

9-  باید قدر نخبگان و دانشمندان در هر حوزه‌ای شناخته شود. اگر چه دشمن کودک‌کش دانشمندان هسته‌ای را ترور می‌کند؛ اما او با رشد علمی همه‌ی کشورهای اسلامی مخالف است. او برنمی‌تابد ایرانیان در قله‌ی دانش جهان دیده شوند. باید فرصت رشد را فراهم نمود و روز به روز بر منزلت آنان افزود تا بمانند و ایران را به هدف برسانند.

10-  وزیدن عطر شهادت در جامعه، دیگر بار حس «حسینی» بودن را در دل‌ها زنده کرد. قریب 1400 سال مجالس وعظ و روضه و ذکر اهل بیت علیهم السلام، در این روزها زنده شد. آمادگی برای شهادت دیگر بار افتخار شد. دل‌ها نزدیک شد. مِهر جای خود را به قَهر سپرد و مردم دانستند در دل زمزمه کردند که:

ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند

تا تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

11-  حماسه‌ی جاودان «سحر امامی» در برابر چشم جهانیان، اثبات کرد که زنان ایران، چون مردان ایستاده‌اند و از هیچ تهدیدی نمی‌هراسند. دانسته شد، روضه‌هایی که در هزار سال گذشته از زینب کبری سلام الله علیها خوانده شده بود، متجلی شد. بی‌تردید دشمن وحشی نیز در تحلیل‌هایش این صحنه را بارها و بارها مرور کرده است.