نخستین پیوند نای زیست مصنوعی به روش تک مرحله‌ای در انسان با موفقیت در بیمارستان مسیح دانشوری تهران انجام شد. طی این عمل، نای مصنوعی ساخته محققان ایرانی به عنوان ابداعی جدید در سطح ملی و بین‌المللی به یک خانم جوان که به دنبال تصادف با پارگی نای مواجه شده و درمان‌های انجام شده در داخل و خارج از کشور بر روی وی موثر واقع نشده بود، با موفقیت پیوند زده شد. این روش درمانی در دو مرحله صورت گرفت. به این ترتیب که ابتدا نیمه تحتانی نای و سپس نیمه فوقانی تحت این روش درمانی قرار گرفتند. در تزریق اول برای تامین داربست نای، ماده ابداعی تزریق شد و سلول‌های بنیادی شخص بیمار در مجاورت این ماده جدید شروع به ساخت سلول‌های غضروفی کردند. تزریق دوم نیز از سلول‌هایی بود که پوشش داخلی نای را انجام می‌دهند؛ بنابراین بدون استفاده از جراحی و داروهای سرکوبگر ایمنی، این کار که در حقیقت یک نوع مهندسی بافت است، صورت گرفت. نای، مجرای تنفسی به طول حدود 12 سانتی‌متر است که از حلق شروع شده و به ریه‌ها ختم می‌شود و نقش حیاتی در انتقال هوا به ریه‌ها را دارد. در حال حاضر برای درمان بیماران مبتلا به مشکلات تنفسی و جانبازان شیمیایی از لوله تراشه به جای نای استفاده می‌شود که پس از مدتی دچار زخم‌هایی شده و جوش آن موجب تنگی نای می‌شود و گاهی برای باز کردن نای از لیزر استفاده می‌شود که این درمان نیز جواب نداده و ناچار به تعویض نای اقدام می‌کنند. ساخت نای مصنوعی با تکنیک مهندسی بافت در مدل حیوانی اولین‌بار در تاریخ 1386/9/22 اعلام رسمی شد.

اپلیکیشن کارنامه (تقویم تاریخ دستاوردهای انقلاب اسلامی)