زینب نجیب

 

رهبر معظم انقلاب در مراسم سی و پنجمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (رحمه‌الله) فرمودند:

«در باب خود رئیس‌جمهور عزیزمان ـ که رحمت خدا بر او باد ـ همه اعتراف کردند که مرد کار بود، مرد عمل بود، مرد خدمت بود، مرد صفا و صداقت بود؛ این را همه اعتراف کردند. شب و روز نمی‌شناخت. در خدمتگزاری به کشور، یک نصاب تازه‌ای را به وجود آورد. ما قبلاً هم شخصیّت‌های خدمتگزار داشته‌ایم؛ امّا نه در این حد، نه با این حجم، نه با این کیفیّت، نه با این صداقت، نه با این پرکاری و شب و روز نشناختن؛ یک نصاب جدیدی را آقای رئیسی (رحمه الله علیه) در باب خدمتگزاری به ملّت ایجاد کرد.»

نصاب یعنی چه؟ نصاب یعنی حد، مرجع و اصل در یک موضوع یا یک چیز

مثلاً وقتی می‌گوییم شما، نصاب علمی خوبی در فلان رشته دارید؛ یعنی شما در حد خوبی از یک رشته علمی قرار دارید. به عبارتی، نصاب یک کمینه و نشانگر است که میزان مورد تأیید یک امر را نشان می‌دهد.

 حال وقتی رهبر انقلاب از عملکرد شهید رئیسی سخن می‌گویند؛ او را دارای نصاب جدید و تازه‌ای در خدمتگزاری به ملت معرفی می‌کند. یعنی یک‌قدم جلوتر و بالاتر از وضعیتی که به عنوان نصاب در خدمتگزاری می‌شناختیم.

بنابراین، معلوم است خدمتگزاری، نه‌تنها یکی از شاخص‌های دولت اسلامی و رئیس‌جمهور تراز انقلاب اسلامی است؛ بلکه دارای ابعادی است که شهید رئیسی هر یک را به نصاب جدیدی رسانده است.

یکی از این ابعاد، پرهیز از حاشیه و تمرکز بر خدمت است

 رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: «ما هر کداممان دلبستگی‌هایی داریم، سلیقه‌هایی داریم، در زمینه‌ی سیاسی، در زمینه مسائل اجتماعی، دوستی‌هایی داریم، دشمنی‌هایی داریم. این‌ها همه، حاشیه است. متن عبارت است از خدمت. نباید بگذاریم این حواشی بر روی این متن اثر بگذارد.»

حال وقتی به سیره عملی شهید رئیسی بزرگوار نگاه می‌کنیم، شاهد این امر هستیم که با وجود بسیاری از اتهامات و نقدهای غیرمنصفانه، و با وجود اینکه خودشان و اطرافیان ایشان در برخی قضایا، تحت فشار روحی بودند، هرگز از تریبون خود برای طرح چنین مسائلی استفاده نکرد. چراکه دامن زدن به اختلافات را خلاف مشی امام و رهبری می‌دانست و معتقد بود؛ مردم آستانه تحملشان این بحث‌ها نیست و این ظلم به آنهاست؛ لذا صبوری می‌کرد و توان و انرژی خود را مصروف خدمت می‌نمود.

بُعد دیگر، پرکاری در خدمتگزاری است

 رهبر انقلاب می‌فرمایند: «مسئولین تا نفس دارند باید به این مردم خدمت کنند. رقابت‌های سیاسی و جناحی، رقابت بر سر قدرت و تکالوب در امر دنیا و امور دنیوی مردود است. رقابت و مسابقه و مبارزه‌ای درست است که در خدمتگزاری به مردم باشد.»

لذا در این امر بسیار پرکار بود، تاجایی که آقای صفار هرندی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌گفت: ایشان در پرکاری، رکوردهایی زده است که به این راحتی قابل شکستن نیست. به همین دلیل، ایشان را رکورددار سفر با بالگرد می‌دانند.

بُعد دیگر، خدمتگزاری با کار جهادی است

«ما جز با کار جهادی و کار انقلابی نخواهیم توانست این کشور را به سامان برسانیم.»

همچنین ایشان درباره اجتناب از توقف در کار جهادی می‌فرمایند: «البته موانعی هم سر راه دولت و سر راه هر کار سازنده‌ای وجود دارد، کما اینکه از اول انقلاب تا امروز موانعی بر سر راه کل نظام وجود داشته است. موانع نباید کسی را بترساند. هنر مدیریت همین است که از موانع عبور کند، موانع نباید انسان را متوقف کند، نباید انسان را مایوس نماید.»

بُعد دیگر، خستگی‌ناپذیری در خدمتگزاری است

«در همه بخش‌ها، کمر بسته‌بودن مثل یک جهادگر، لازم است. این اگر بود، کارها راه می‌افتد. این اگر بود، بن‌بست‌ها باز می‌شود»

 دوستان ایشان، درباره خستگی‌ناپذیری ایشان، خاطرات فراوانی تعریف می‌کنند و اذعان دارن که او خستگی را خسته کرده بود. از آن جمله سفرهای متعدد استانی ایشان بود که گاهی نگران سلامتی ایشان می‌شدند. سفرهای استانی، یکی از اقدامات او بود که از 12 مرداد که به صورت رسمی به عنوان رئیس قوه مجریه اداره کشور را به دست گرفت، انجام شد. او گفته بود که خیلی به گزارش‌ها اکتفا نخواهد کرد و با ارتباط چهره به چهره می‌خواهد از مشکلات مردم با خبر شود. روند سفرهای استانی به گونه‌ای بود که در پایان هر سفر به هر استان، بسیاری از مردم به رفع مشکلات موجود در استان و گشایش گره‌های معیشتی خود می‌پرداختند. رهبر معظم انقلاب نیز در یکی از دیدارهای خود با اعضای هیئت دولت، یکی از محاسن دولت سیزدهم را ارتباط رودررو و نزدیک با مردم در سفرهای استانی عنوان کردند.

  آری، «باید خود را به معنای واقعی کلمه، نه به معنای تعارفی کلمه، خدمتگزار مردم دانست»

زیرا «مردم تشنه‌ی خدمت‌رسانیِ دولت هستند... واقعاً هم احتیاج دارند؛ بنابراین دولت باید کارآمدی خودش را [این‌چنین] نشان دهد.»

«آنچه مردم به آن علاقه دارند و عاشق آن هستند؛ این است که رئیس‌جمهوری سر کار بیاید که مهم‌ترین انگیزه او، کار برای این ملت باشد؛ این ملت تشنه کار است، کار» 

تکیه بر عمل و پرهیز از شعار محوری در خدمتگزاری

«چقدر خوب است که همه وعده‌هایی که دولت به مردم داده، عمل بشود. اگر چنانچه وعده‌ای به مردم داده شود و عمل نشود، این، مشکلات درست خواهد کرد، نه فقط نسبت به دولت؛ بلکه به نظام»

آقای رئیسی یک خوبی در کنار دیگر خوبی‌هایش به عنوان یک شخصیت همه جانبه داشت، آن هم اینکه اگر شخصی به ایشان چیزی می‌گفت، خیالش راحت بود که به نتیجه می‌رسد؛ چرا که ایشان شخصیتی عملگرا و پیگیر داشت.

حسین درویشیان، رئیس‌دفتر بازرسی ویژه رئیس جمهوری ‌گفت: معمولاً گزارشی را که می‌شنید، یادداشت می‌کرد و توصیه می‌کرد که فلان موضوع را چگونه پیگیری کنند یا این را حتماً دنبال کنید، فلان مسئول را بخواه. با یک بار و یک نامه اکتفا نکن و مدام یادآوری می‌کرد که مسئول اگر ۲۰ درصد کار کند، باید ۸۰ درصد برای به نتیجه رساندن آن کار پیگیری کند.‌ می‌گفت مدیران باید مدیران اقدامی باشند، نه اعلامی. اول اقدام کنید بعد اعلام کنید.

خدمتگزاری همچون پدر

رهبر انقلاب می‌فرمایند: « خدمت‌رسانی منطقی دارد. در روایات وارد شده است که والی و حاکم اسلامی، حاکم در همه سطوح، مشمول این جمله هستند. با مردم باید مثل پدر مهربان نسبت به فرزندان باشد. اگر به شما خبر برسد که فرزندتان از بیماری، از سرما، از گرما، از گرسنگی، از تحقیر، از اهانت و از غربت رنج می‌کشد، چه حالی پیدا می‌کنید یا می‌توانید تحمل کنید؟ حال اگر در سطح کشور نسبت به هر کس چنین اتفاقی بیفتد، تا آنجایی که علم و اطلاع دارید باید همین احساس را داشته باشید. نباید آرام و قرار داشته باشیم؛ نهضت خدمت‌رسانی یعنی این. این خدمت را باید برای مردم محسوس کنیم.»

سید امیرحسین مدنی، معاون توسعه روستایی و مناطق محروم کشور می‌گفت: یادم می‌آید زمانی که زلزله لالی و اندیکا اتفاق افتاده بود، اعلام کردند که در استان خوزستان در ارتفاعات بارندگی شده است. نیمه شب از دفتر آقای رئیسی تماس گرفته شد و گفتند که حاج آقا بی‌تاب هستند. گفته‌اند که مردم الان در باران چه وضعیتی دارند، با این بارندگی و با این خرابی خانه‌ها چه کار می‌کنند؟

ما آن لحظه در تهران کاری نمی‌توانستیم بکنیم؛ اما حاج آقا رئیسی بی‌تاب بود. امکان نداشت که پای مردم وسط باشد و موضوعی به مردم گره خورده باشد و ایشان از آن بگذرد.

 ایشان برای اینکه خود را از این روستا به آن روستا برساند، سوار بالگرد شد. شما الان قضاوت کنید که روز شهادتشان برای چه سوار چنین بالگردی شدند؟ برای اینکه دردی از مردم بردارد و مرهمی برای زخم آنها باشد.

(منابع در دفتر نشریه موجود است)