دسته گل محمد قوچانی!
ببینید چطور نشریات و روزنامههای اصلاح طلبان در روز روشن، تئوریهای خشونت رو نهادینه میکنند.
نشریاتی مثل «آگاهی نو» که ورژن جدید «مهرنامه» و «سیاست نامه» است که توسط "محمدقوچانی" چاپ و منتشر میشود.
روز صفر، فیلمی که نمرهاش بیست است
ابراهیم شریفی، پژوهشگر حوزوی نوشت: در چند روز اخیر فیلمی را دیدم که میتوان ادعا کرد فیلمی تمام عیار و همه چیز تمام بود. فیلمی به اصطلاح رئال و واقعی که از قهرمانان موجود گمنام پرده بر میدارد، نه این که دست به دامن قهرمانان پوشالی تخیلی باشد.
فیلم «روز صفر»، ماجرای یک مامور امنیتی (با نقشآفرینی امیر جدیدی) برای به دام انداختن عبدالمالک ریگی را روایت میکند.
صحنههای اکشن فیلم به مرز هالیوود میرسد و سکانسهای پی در پی، آن را تبدیل به یک رسانه گرم جدی کرده است به نحوی که نمیتوان از آن روی گرداند. روز صفر، همه آن چیزی را که یک فیلم جاسوسی و سیاسی با تهمایههای جنایی میخواهد، دارد. یک تریلر نفسگیر و جذاب که میتواند هر بینندهای را میخکوب کند. آن چیزی که در میان این همه فیلم کمدی سخیف گیشه سینما، گوهری ارزشمند محسوب میشود.
تنها نکته ای که به عنوان نقد به نظرم میرسد، شخصیت منفی داستان است که در انتخاب بازیگر، درست عمل نشده؛ لذا چهره خشونت طلب عبدالمالک ریگی به آن صورت که باید، منعکس نمیشود، در حالی که در فیلم «شبی که ماه، کامل شد» این ویژگی به صورت بارز نمایان بود.
باید در مواجهه با رسانهها، کنش گری و انتخابگری کنیم تا با سیره عملی خود، فرزندانمان را تربیت رسانه ای کنیم و این فیلم هم میتواند مصداق این انتخاب خوب باشد.
«احمقهای درجه یک»!
احمقهای درجه یک، تعبیری بود که رهبر انقلاب درباره برخی مقامات کشورهایی که با ایران دشمنی میکنند، بهکار بردند.
بخشی از این حماقت، به عدم شناخت آنها از ملت ایران و جمهوری اسلامی بعد از ۴۳ سال برمیگردد که در اتفاقات اخیر، این حماقت را در برخی از آنها دیدیم.
دیدار اخیر رئیسجمهور آلمان با «علی کریمی» را میتوان تأیید تازهای بر این جمله رهبری دانست! این دیدار، نه نشاندهنده اهمیت «علی کریمی»؛ بلکه بالعکس نشاندهنده ناآگاهی و جهل عجیب رئیسجمهور آلمان از معادلات و مناسبات ایران است.
رئیسجمهور آلمان درحالیکه «جوزف بورل» در دیدار با «امیرعبداللهیان» از سرگیری مذاکرات هستهای را خبر داده است، به سراغ «علی کریمی» رفته که نه سابقه کار سیاسی دارد و نه حتی در حد اپوزیسیون است! بلکه از فعالیتهای این چندماه هم کاملاً برمیآید که بیشتر یک بازیخورده است تا انسانی عقلانی!
دیدار «مکرون» با «مصیعلینژاد» و دیدار تازه «اشتاینمایر» با «علی کریمی» یا زد و بندهای آل سعود با منافقین، نشان میدهد کشورهای غربی در چه درجه از حماقت هستند که با وزن دادن به این افراد هم به ملت ایران عدم خیرخواهی خود را ثابت میکنند و هم اینکه برخی فرصتطلبان خارجنشین، بهراحتی میتوانند آنها را سرکیسه کنند.
آقای مکرون اگر بخواهید هم نمیتوانید!
«عطاءالله مهاجرانی» فعال سیاسی خارج کشور نوشت: «به روایت برومند، ماکرون در ملاقات ویژه درباره نظام جمهوری اسلامی ایران، گفته است: نه وظیفه داریم، نه اعتقاد داریم، نه مایلیم که نظام سیاسی ایران را تغییر دهیم!
حرف حساب! منتها اگر اعتقاد و تمایل هم داشته باشد، نمیتواند نظام سیاسی ایران را تغییر بدهد! از جنگ ٨ساله، فرانسه تجربه لازم اندوخته.»
لادن برومند از همران مصی علینژاد در دیدار با رئیس جمهور فرانسه، فاش کرد که مکرون گفته است: وظیفه و تمایلی به تغییر نظام سیاسی ایران ندارند.
قاتل 9 میلیونی، یادمان نمیرود
وقتی زمانی در ایران، وزیر خارجه ای داشتیم به نام ایلچی، که حقوق بگیر رسمی سفارت انگلیس بود و ماله روی ترکمنچای و گلستان میکشد، دیگر چند حقوق بگیر که با لباس رهگذر، ماله روی سفارت خون بکشند که عجیب نیست! مهم این است ملت یادشان نمیرود ۹ میلیون ایرانی را، چطور انگلیس خبیث، کُشت ... .
طرح منتخب
عهه، باریکلا ولی من نمیشناسمت!