حدود ۳ دهه قبل، در چنین روزهایی، در طول ۳ روز، بیش از ۸۰۰۰ نفر از اهالی سربرنیتسا در بوسنی کشته شدند. یعنی روزانه حدود ۲۶۰۰ نفر یعنی در هر ساعت حدود ۱۱۰ نفر!

این حادثه هولناک به این صورت اتفاق افتاد که نیروهای آمریکا و سازمان ملل در جریان کشتار وحشیانه مسلمانان بوسنی به دست صرب‌ها، به اهالی سربرنیتسا در بوسنی که در برابر صرب‌ها مقاومت می‌کردند، پیام‌های زیر را مخابره کردند: 

- اسلحه‌ها را تحویل دهید - شما در امان هستید

- سازمان ملل، امنیت شما را تضمین می‌کند 

- جامعه جهانی همراه شماست - آنها نمی‌توانند به شما نزدیک شوند! - چرا دنبال جنگ هستید، صلح خوب است! و...

این‌ها شعارهایی بود که از بیرون به گوش مردم شهر می‌رسید. - ما نمی‌توانیم - آن‌ها قوی‌ترند - اگر تسلیم شویم گرسنه نمی‌مانیم -اگر وارد شهر شوند، هیچ‌چیز برایمان نمی‌ماند و...

و این‌ها حرف‌های «تعدادی از مردم شهر» بود. حرف‌هایی که توانست بذر ناامیدی را در دل دیگر همشهری‌ها بکارد. مردم مسلمانی که هم سلاح داشتند و هم توان دفاعی، با این شعارهایی که از خودی‌ها و ناخودی‌ها شنیدند، اسلحه‌ها را تحویل دادند و وارد اردوگاه شدند. اردوگاهی که سازمان ملل و جامعه جهانی حمایت از مردم در آن جا را ضمانت کرده بودند!

بعد از ورود اهالی شهر به اردوگاه، زنان و مردان را از هم جدا کردند.

مردان از ۱۲ تا ۸۰ سال ماندند و بقیه افراد را با اتوبوس به شهرهای دورتر از اردوگاه فرستادند. «تعدادی از مردم شهر» به «بقیه» گفتند: دیدید کار خوبی کردیم که تسلیم شدیم؟! دیدید مشکل حل شد؟ و... اما بعد از ۳ روز نیروهای سازمان ملل و همان جامعه جهانی از اردوگاه رفتند و مسلمانان را در برابر نیروهای وحشی و مسلح صرب تنها رها کردند! انگار نه انگار که به اهالی شهر اطمینان داده بودند که در صورت تسلیم شدن و زمین گذاشتن اسلحه، خطری آنان را تهدید نمی‌کند. پس از رفتن نیروهای سازمان ملل، (صرب‌ها) وارد اردوگاه شدند و مردها را دسته‌دسته کشتند!

این ماجرای واقعی کمتر از ۳۰ سال پیش در مهد آزادی و دموکراسی! همان اروپای افسانه‌ای! در کشور مسلمان بوسنی و هرزگوین و در شهر سربرنیتسا اتفاق افتاد.

مردم شهری که با اعتماد به قول و تضمین آمریکا و سازمان‌های جهانی، تسلیم شدند و در سه روز بیش از ۸۰۰۰ نفر از آنها کشته شدند!