امام مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف): حقانیّت و واقعیّت، با ما اهل‌بیت رسول‌الله (ص) می‎باشد و کناره‎گیری عدّه‎ای از ما، هرگز سبب وحشت ما نخواهد شد؛ چرا که ما دست‌پرورده‌های نیکوی پروردگار می‎باشیم و دیگر مخلوقین خداوند، دست‌پرورده‌های ما خواهند بود.    (بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۷۸)  

منافقین چه بلایی سر اعضای خود آوردند؟ (بخش اول)

15 ارديبهشت, 1404 - 18:58 dehghani

 شعارهای سازمان منافقین درحالی است که سال‌هاست حق جزئی‌ترین انتخاب‌های شخصی اعضای خود را، از رنگ لباس تا نوع کفش را نیز از آن‌ها سلب کرده است.

سران گروهک تروریستی منافقین خلق، دقیقا زنانگی را از زنان این فرقه سلب می‌کردند. یعنی آنچه که هدف خلقت هر زنی سوای از موقعیت جغرافیای و اجتماعی‌اش بود، توسط مریم رجوی گرفته می‌شود.

اشاره
چند روزی می‌شود که تصویر و فیلم نماز جماعت منافقین در فضای مجازی در حال دست‌به‌دست شدن است. با وجود انتشار خاطرات اعضای سابق گروهک تروریست منافقین، اما هیچ‌کس به‌صورت دقیق نمی‌داند که دقیقا چه چیزی به زنان اردوگاه اشرف، پشت آن دیوارها گذشت و نمازگزاران این تصویر چه ظلم‌ها و تجاوزهای جنسی‌ای بر اعضای خود روا کردند.
به گزارش فارس، هر بار که صدای اعتراض و یا مطالبه‌ای از زنان ایرانی شنیده می‌شود، در آن طرف جهان، مریم رجوی (سرکرده فرقه رجوی) در حمایت از زنان ایرانی، سینه سپر و افاضاتی دررابطه‌با آزادی خیالی زنان از بند ظلم حاکمیت ارائه می‌کند.
تا جایی که در یکی از بندهای طرح ده‌ماده‌ای مریم رجوی برای ایران فردا آمده است «ما به برابری کامل زنان و مردان در کلیه حقوق سیاسی و اجتماعی و مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی معتقدیم. هرگونه اشکال تبعیض علیه زنان ملغی خواهد شد، و آنان از حق انتخاب آزادانه پوشش، ازدواج، طلاق، و تحصیل و اشتغال برخوردار خواهند بود.»
این سخنان و شعارهای سازمان منافقین درحالی است که سال‌هاست حق جزئی‌ترین انتخاب‌های شخصی اعضای خود را، از رنگ لباس تا نوع کفش را نیز از آن‌ها سلب کرده است. همچنین مریم عضدانلو (رجوی) همراه با سرکرده پیشین این فرقه یعنی همسرش مسعود رجوی، تراژدی‌ترین و تلخ‌ترین ظلم‌ها، آزار، تعرض و تجاوزهای جنسی را دقیقا در حق زنان این گروهک روا کردند که در ته فهرست این ظلم‌ها، رنگ و شکل لباس جا می‌گیرد.
بتول سلطانی از جمله زنانی است که پس از بارها تلاش، در نهایت موفق شد که از پادگان اشرف رها شود. سلطانی از زنان عضو شورای رهبری این سازمان بود. او چند سالی است که در مجامع بین‌الملل، تمام تلاش خود را برای ترسیم وجهه واقعی گروهک تروریستی منافقین خلق در برخورد با زنان عضو این سازمان می‌کند. سلطانی در توضیح ایدئولوژی سازمان منافقین برای اعضاء زن، از کلیدواژه «قله آرمانی» استفاده کرد و در توضیح این ایدئولوژی عنوان کرده بود که فرد انقلاب کرده، باید خود را به «قله آرمانی» در سازمان برساند و این قله برای زنان با پذیرش به عقیم شدن (جراحی رحم) ثابت می‌شود تا زنان این سازمان خود را کاملا در حصار این فرقه و به بی‌امیدی کامل برسند.
این اقدام توسط پزشک قرارگاه اشرف با نام «نفیسه بادامچی» و زیر نظر مریم رجوی و با سرپرستی «کبری طهماسبی» و «زهره بنی‌جمال» صورت می‌گرفت. همچنین مسعود رجوی در یکی از جلسات شورای رهبری، اصلی‌ترین وظیفه پزشک پادگان اشرف را دقیقا همین اقدام یعنی خارج‌کردن رحم زنان جوان پادگان معرفی می‌کند. بنا به گفته بتول سلطانی پس از فرار از اشرف ۱۵۰ زن تا زمان حضور او عقیم‌سازی شده بودند. تراژدی بودن این امر حتی از روایت‌های منتشر شده از تجاوز مسعود رجوی به زنان و دختران باکره سازمان نیز تلخ‌تر است و سران گروهک تروریستی منافقین خلق، دقیقا زنانگی را از زنان این فرقه سلب می‌کردند. یعنی آنچه که هدف خلقت هر زنی سوای از موقعیت جغرافیای و اجتماعی‌اش بود، توسط مریم رجوی گرفته می‌شود.
مبل، ملافه‌های سفید و مسعود
سلطانی همچنین درباره رابطه جنسی مسعود رجوی با زنان شورای رهبری با واسطه‌گری مریم رجوی پرده برداشته بود. او اولین کسی بود که برای نخستین‌بار درباره رقص رهایی در اردوگاه اشرف گفت.  «در زمستان سال ۱۹۹۸ در جلسه‌ای که مریم رجوی آن را برگزار کرد، دعوت شدیم و به ما گفتند که باید استحمام کنید تا کاملا تمیز باشید و باید همه لباس‌ها و روسری‌های شما جدید و تمیز باشد؛ چرا که این جلسه، «حوض» شورای رهبری است و باید در آن حوض «رقص رهایی» اجرا کرد.
حالت عجیبی به من دست داد و ترس و دلهره و فشار روانی داشتم به‌طوری‌که کنترل خودم را از دست دادم و از خودم سوال می‌کردم، منظور از «رقص رهایی» چیست؟ حس فضولی نسبت به این موضوع پیدا کردم و تلاش می‌کردم تا واکنش مسئول آن موقع خودم خانم «فائزه محبت‌کار»  فرمانده مقر چهارم پایگاه اشرف را ببینم.
بالاخره زمان موعود فرا رسید. من به همراه تعداد زیادی از اعضای زن شورای رهبری در مقر فرمانده و رهبر کل آن زمان، مسعود رجوی در پایگاه «بدیع زادگان» در منطقه ابوغریب بغداد حاضر شدیم. بعد از یک ساعت انتظار، یکی از کارمندان دفتر فرماندهی کل که مسئول امور اداری و خدماتی مسعود و مریم رجوی بود، نزد ما آمد و یک بسته حاوی حوله و لوازم حمام و آرایش بین حاضران توزیع شد و گفت هر کس از شما که بدون حمام رفتن و عطر زدن به اینجا حاضر شده، باید استحمام کند و عطر بزند و در نهایت پاکیزگی باشد.
من از خودم سوال می‌کردم که هدف از این کارها چیست؟ آیا مسعود می‌خواهد ما را عریان ببیند؟ چرا این‌همه بر استحمام فوری و خصوصا در این مکان، یعنی در مقر مسعود و مریم رجوی اصرار می‌ورزند؟»
سلطانی می‌گوید پس از اینکه همه آماده شدند، وارد یک سالن می‌شوند که درون آن ملافه‌های سفید پهن بود و دو مبل در کنار یکدیگر همراه با یک کیک چندطبقه قرار داشت.  «بعد از چند دقیقه، هیاهویی به پا شد و مسعود و مریم رجوی وارد آن سالن شدند و مسعود لباس راحتی و در واقع لباس خانگی خود را به تن داشت و جوراب به پایش نکرده بود و مریم بی‌حجاب و با موی آراسته حاضر شد. مسعود بر روی مبل نشست و مریم هم در مبل دیگر و در کنار او نشست. سپس بلند شد و پشت سر مسعود ایستاد. یکی از خانم‌ها به او گفت چرا نمی‌نشینی؟ مریم با لبخند گفت: «من این مبل را برای شما و همسران دیگر مسعود خالی گذاشتم.»!
ادامه دارد...
 
دسته بندی مطالب: 
بین الملل