اشاره: پس از بحث و بررسی‌های بسیار درباره چگونگی تصویب لایحه حجاب و عفاف، مخالفت‌های بسیاری از سوی برخی جریانات با این قانون صورت گرفت که با توجه به ماهیت آن جریانات، چندان هم دور از انتظار نبود. در این میان، انتقاداتی از سوی برخی بزرگان صورت گرفت که به سرعت مورد سوءاستفاده دشمنان نظام اسلامی واقع شد. در این بین، یکی از سروران درباره لایحه حجاب گفتند: «باید توجه داشت مسائلی مانند حجاب و امثال آن، با بگیر و ببند حل نمی‌شود، با ادب و عدل حل می‌شود...». این در حالی است که عده زیادی از فقهای عالی‌رتبه، این لایحه را مورد تایید قرار داده و برای مصون ماندن کشور و خانواده‌ها از توطئه فرهنگی دشمنان، اجرای فوری آن را خواستار شده‌اند. از این رو برای روشن شدن مطلب، نکاتی در این باره ارائه می‌شود. 

ضرورت ورود به بحث

پیش از ورود به موضوع، اشاره به دو نکته ضروری است؛ اول اینکه این بیانات را، نباید جدا از سایر مواضع معظم‌له در نظر گرفت. از این رو پاسخ به این سوال، نیازمند یک مقدمه‌چینی، و آشنا شدن با سایر نظریات و مواضع ایشان در سال‌های اخیر است؛ بدون این مقدمه، بحث ما ابتر می‌ماند.

اما نکته دوم: لازم می‌دانم از زحمات و تلاش‌های چندین ساله این عالم بزرگ و خودساخته در توسعه بخشیدن به معارف اسلامی، تشکر کنم. با همه احترامی که به مراتب فضل و دانش و همچنین تقوای ایشان دارم، نمی‌توانم نگرانی خود را از برخی سخنان و مواضع ایشان که موجب سوءاستفاده دشمنان شده است، پنهان کنم.

پیشینه برخی از مواضع

 بحث خود را با «فتنه سبز» که در سال 1388 رخ داد و لطمات فراوانی به کشور وارد کرد، آغاز می‌کنم. این فتنه همان‌گونه که همه ما اینک بر چگونگی پیدایش آن واقفیم، یک «کودتای مخملی» برای ساقط کردن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران از سوی استکبار جهانی به سرکردگی آمریکای جنایتکار طراحی شده بود. اغتشاشگران با شعار: «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است»، به انواع و اقسام جرم و جنایت دست زدند، و هزینه‌های سنگینی به نظام تحمیل کردند. تبلیغات دشمن طوری فضا را غبارآلود کرده بود که حتی گروهی از سیاسیونی که سابقه مبارزه با نظام طاغوت هم داشتند، به صف آشوبگران پیوستند!

 در این برهه خطرناک از تاریخ ایران که همه کفر در مقابل همه اسلام قرار گرفته بود و رهبر معظم انقلاب امام خامنه‌ای با فریاد «أین عمار»، مومنین را برای غبارزدایی از فتنه به یاری می‌طلبیدند، همه چشمان دلسوزان انقلاب به سوی حوزه‌های علمیه دوخته شده بود تا واکنش علما و اساتید این حوزه‌ها را دریابند. آنان به‌ویژه  انتظار داشتند که علمای حوزه از جمله معظم‌له، زودتر از هر کس دیگری، به یاری اسلام و انقلاب بشتابند و توطئه دشمنان را افشا کنند و دسیسه‌های آنان را به خودشان بازگردانند. اما متاسفانه چنین انتظاری برآورده نشد! رسانه‌های معاند هم تحلیل‌های متعددی برای آن ارائه دادند که بررسی آنها از حوصله بحث ما خارج است.

دفاع از آقای هاشمی رفسنجانی

یکی از افرادی که در فتنه 88 به دلیل مواضع و عملکرد تامل برانگیز خود بر فضای غبارآلود فتنه افزود، آقای هاشمی رفسنجانی بود. او برخلاف همه مستندات و شواهد عینی، تلویحاً به دفاع از جریان مدعی تقلب در انتخابات برخاست! در این ایام، رسانه‌های مخالف، کناره‌گیری برخی از بزرگان را به دلیل دفاع ایشان از مواضع آقای هاشمی تفسیر کردند. البته سابقه انقلابی و زحمات آقای هاشمی در مسیر انقلاب قابل انکار نیست و این مسئله در دوستی و دفاع این عالم عظیم الشأن از آقای هاشمی هم بی تاثیر نبود؛ اما مواضع آقای هاشمی در آن شرایط بحرانی که بر آتش اغتشاشات می‌افزود نیز قابل دفاع نبود.

در واقع، مردم از یک سو مخالفت‌های آقای هاشمی رفسنجانی با نتیجه انتخابات را مشاهده می‌کردند که رهبر انقلاب بر سلامت آن بارها تاکید داشتند، و از سوی دیگر با تعریف و تمجیدهای معظم‌له از آقای هاشمی که موضعی برخلاف رهبر انقلاب گرفته بود، مواجه می‌شدند و در نتیجه متحیر می‌ماندند! ایشان همچنین به مناسبت فوت آقای هاشمی، با این عنوان که «آیت الله هاشمی هیچگاه نلغزید» به تمجید از وی پرداختند.

 ادامه دارد...