۱. «بازسازی انقلابی ساختار فرهنگی کشور» یعنی؛ ما به ترمیم، تعمیر و نوسازی «نرم‌افزاری» که افراد جامعه بر اساس آن، در زندگی فردی و اجتماعی خود عمل می‌کنند، نیاز داریم. یعنی؛ اصلاح همان فضای حاکم بر ذهنیت آحاد جامعه که البته این بازسازی باید انقلابی صورت گیرد.

۲. وقتی سخن از ترمیم و تعمیر است یعنی؛ ما عمارتی داریم که پایه‌ها و ستون‌های آن پابرجاست؛ لیکن این بنا از زوایایی دچار آسیب شده است. حال، سؤال این است؛ چرا این عمارتِ عظیمِ فرهنگ کشور، احتیاج به بازسازی دارد؟ رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: «خیلی از این خطاهایی که ما در بخش‌های مختلف انجام می‌دهیم، ناشی از فرهنگ حاکم بر ذهن ماست».(۶ شهریور ۱۴۰۰، بیانات در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیئت دولت) بنابراین وقتی شاهد خطا و انحراف در سبک زندگی، آموزش و پژوهش، فرهنگ عمومی و ... هستیم، باید بدانیم همگی ناشی از همان فرهنگی است که نیازمند بازسازی است.

۳. به عنوان مثال، امروز یکی از این خطاها، همین اصرار افراد برای حضور در نرم‌افزارهای خارجی است. وقتی باوجود این‌ همه اخبار خلاف واقع، ترویج نفرت پراکنی، ترغیب خشونت و ناآرامی‌های اجتماعی، نقض حقوق کاربران، انتشار تصاویر غیراخلاقی، آموزش رفتارهای ناهنجار، جاسوسی اطلاعات کاربران و... بازهم عده‌ای به‌هزار بهانه، به حضور در نرم‌افزارهای خارجی تأکید دارند! جای بسی تفکر است که چطور خود را به چنین انتخابی متقاعد می‌کنند و گاهی حتی افتخار؟! آیا این رویکرد از یک انحراف فرهنگی نشأت نمی‌گیرد؟ محاسبه‌ای که در ذهنیت بسیاری، حضور در یک فضای جذاب بین‌المللی و ارتباط با دنیا به هر قیمت است و در ذهنیت عده‌ای دیگر، جهاد برای نجات دسته‌ی اول و رساندن سخنشان به دنیا. این انتخاب‌ها در کدام زخم ریشه دارد؟ حال‌آنکه هر دو، خواسته یا ناخواسته، اسیر تله‌ای شده‌اند که دشمن بی‌محابا کمر به بی‌هویت کردنشان بسته است.

۴. به‌واقع، چه نهادی شایسته‌تر است از شورای عالی انقلاب فرهنگی، برای ارائه‌ی راهکاری جدی برای چنین چالشی؟ آیا تشخیص اشکالات و نواقص فرهنگ جامعه و تعیین راه‌حل‌های کلی رفع این نواقص و مراقبت صحیح از فرهنگ ملی، یکی از مسئولیت‌های این نهاد نیست؟ اهمیت این جایگاه تا جایی است که رهبر انقلاب، آن را قرارگاه می‌نامد. به‌راستی از چه‌سوی رهبر معظم انقلاب، این شورا را قرارگاه می‌داند؟ مگر واژه‌ی قرارگاه، در نهادهای نظامی به کار نمی‌رود؟ شاید توجه به سال‌ها جنگ نرم که امروز نیز با جنگ شناختی همراه شده و لشکرکشی و لشکرسازی رسانه‌ای، مخصوصاً در حوادث دو ماه اخیر برای هجوم به ملت ایران، پاسخ روشنی به این سؤال باشد. بی‌‌تردید شورای عالی انقلاب فرهنگی به‌عنوان مغز متفکر ساختار فرهنگ کشور که ازلحاظ قانونی دارای اقتدار است، باید بیش‌ازپیش به فکر و کار و برنامه‌ریزی، همت گمارد و در این بازسازی به شیوه‌ای انقلابی عمل کند. شیوه‌ای که بر پایه مبانی انقلاب، باهدف آرمان‌ها، بر پایه استقلال همه‌جانبه‌ی کشور و با در نظر گرفتن دشمن باشد و با مدیریتی راهبردی و نگاهی حکیمانه و معقولانه، از همه فرصت‌ها و ظرفیت‌ها برای مهار تهدیدها و آسیب‌ها بهره برد و در این جنگ تمام‌عیار فرهنگی، مواجهه‌ای هوشمندانه با معارضات مهاجمان و ستیزه‌گران داشته باشد.

۵. این نکته نیز حائز اهمیت است که مردم و تشکل‌های مردمی، نقش اصلی را در بازسازی ایفا می‌کنند. چرا که جمهوری اسلامی، بر پایه مردم‌سالاری دینی است و معتقد است اگر قرار بر ایستادگی در برابر تمامی موانع و دشمنی‌ها باشد، جز در سایه اراده، عزم و حضور مردم نخواهد بود. بنابراین می‌توان گفت؛ وظیفه‌ی شورای عالی انقلاب فرهنگی، تنها ریل‌گذاری برای چنین مشارکت مقدسی در میدان جهاد فرهنگی است. البته باید تأکید کرد که این بازسازی انقلابی، تنها با ارائه سندهای تحول محقق نمی‌شود؛ بلکه جهاد شبانه‌روزی می‌طلبد که نقشه راه در اتاق های عملیات مهندسی شود و با ایجاد بسترسازی و ایجاد شرایط لازم برای اجرای آن، در اختیار مردم همیشه درصحنه قرار گیرد. رهبر انقلاب یک سال پیش، به این بازسازی اشاره فرمودند، اما متأسفانه جدی گرفته نشد. امروز باوجود شرایط کنونی جامعه، همگی به‌ضرورت آن پی بردیم. اگر آن روز با توصیه رهبر، از خواب بیدار نشدیم، انشاالله که امروز با لگد دشمن، هوشیار شده‌ایم!

 

«جوانان محلات» چه کسانی هستند؟