حمله رژیم صهیونیستی به دستگاههای ارتباطی در لبنان از طریق اقدامات خرابکارانه در زنجیره تأمین، به طرق مختلفی باعث ناامنتر شدن دنیا خواهد شد.
حملات رژیم صهیونیستی به دستگاههای ارتباطی در لبنان طی سهشنبه و چهارشنبه هفته گذشته به شهادت دستکم ۳۷ نفر از جمله افراد غیرنظامی منجر شد. محتملترین توضیح درباره نحوه پیشبرد این اقدام تروریستی تا کنون احتمال نفوذ چندین لایه از عوامل امنیتی - نظامی رژیم صهیونیستی در زنجیره تأمین جهانی و انجام عملیات خرابکارانه در این دستگاهها بوده است. اقدام رژیم در حالی انجام میشود که طبق آنچه مقامهای سازمان ملل گفتهاند، سلاح کردن وسایلی که مشخص نیست در زمان انفجار، طرف استفاده کننده از آن کیست، نقض قوانین بینالمللی محسوب میشود و در صورتی که در حین جنگ صورت گیرد، مصداق جنایت جنگی است. اکنون این اقدام تروریستی موجب ایجاد این ترس شده که وسایل الکترونیکی که به صورت روزمره توسط عموم مردم مورد استفاده قرار میگیرند ممکن است در آینده از سوی دولتها یا حتی گروههای تروریستی به عنوان سلاح مورد استفاده قرار گرفته و جان عموم مردم را با خطر مواجه کنند. بسیاری از کارشناسان مسائل سایبری، از مدتها پیش از این اتفاق، درباره آسیبپذیری زنجیرههای تأمین بینالمللی نسبت به نفوذ گروههای خرابکار هشدار دادهاند. به گفته این کارشناسان، حجم محصولات و کالاهایی که روزانه در بنادر به نقاط مختلف بینالمللی ارسال میشوند به اندازهای زیاد است که امکان نظارت بر بخش اعظمی از آن میسر نیست. این مسئله در کنار رویهای که اکنون رژیم صهیونیستی بنای آن را گذشته، دنیا را به مکانی ناامنتر تبدیل میکند. روزنامه نیویورکتایمز بر همین اساس نوشته است: «رایانههای ما آسیبپذیر هستند و بر همین اساس میتوان گفت خودروها، یخچالها، ترموستاتهای خانگی و بسیاری از دیگر وسایل پراستفاده در اطرافمان مشمول همین قاعدهاند.»
کارشناسان و تحلیلگران معتقدند که تروریسم پیجری اسرائیل، عبور از یک خط قرمز محسوب میشود و موجب خواهد شد بسیاری از کشورها و گروهها، دیگر نتوانند به تجهیزاتی که به یک شبکه وصل میشوند اعتماد کنند. ماریا تادئو، استاد اخلاق دیجیتال در دانشگاه آکسفورد، به الجزیره میگوید: این حملات پایهگذار رویهای جدید خواهند بود و رویدادی نگرانکنندهاند؛ زیرا در آن «نفوذ به زنجیره تأمین، نه برای یک عملیات خرابکارانه خاص؛ بلکه برای یک حمله سراسری و بسیار قدرتمند مورد استفاده قرار گرفته است.» اندرو ماینارد، استاد دانشگاه ایالتی «آریزونا»، به روزنامه یواسایتودی گفته که گروههای غیردولتی و تروریستی ممکن است از این پس از تاکتیکی که اسرائیل استفاده کرده برای ایجاد رعب و وحشت و پیشبرد برنامههایشان استفاده کنند. او میگوید: «در عمل، درب جدیدی برای انجام نوع جدیدی از عملیاتهای تروریستی گشوده شده است: عملیاتهایی که به موجب آن، آدمها احتمال اینکه دستگاه داخل جیبشان یا دستگاهی که در دست بچههایشان هست به یک بمب ویرانگر تبدیل شود، هست.»
امروز میخوام براتون داستان کامل FATF رو کامل باز کنم.
داستان از اینجا شروع شد که بهار سال 1395 بین دولت روحانی و FATF یه سند امضا شد به اسم «برنامه اقدام»
حالا چرا این برنامه اقدام امضا شد؟
آقای روحانی منتظر بود پس از اینکه ایران همه تعهدات هستهای خودشو توی برجام اجرا کرد، آمریکا تحریمها رو برداره؛ اما این اتفاق نیفتاد!
دقیقاً روزی که ایران همه تعهداتش توی برجام رو تمام و کمال انجام داد، آمریکاییها یه بیانیه دادن گفتن تحریمهایی که توی برجام تعهد داده بودیم، برداشته میشه؛ اما شرط داره! شرطش اینه که نهادها و اشخاص ایرانی که ما تحریمشون کرده بودیم، از منافع رفع تحریم بهره مند نشن!
چی شد؟ یعنی چی این حرف؟! آمریکاییها گفتن یعنی فقط تحریمهایی که به بهانه هستهای وضع شدن رو برمیداریم!
اما کلی شرکت و وزارتخونه و افراد ایرانی هستن که به خاطر حقوق بشر و موشک و... تحریم کردیم. اونها جای خودشون باقی هستن!
اما اگه میخواید اونها رو برداریم، باید بیایید جداگونه براشون برجام امضا کنید (برجام 2 و 3 که میگفتن اینها بود. میگفتن باید موشک رو هم مثل هستهای بدید بره).
آمریکاییها گفتن باید مطمئن بشیم تحریمهای هستهای که برداشته میشه، حتی یه دلار هم دست اینهایی که به دلایل دیگه تحریم شدن، نرسه!
معنی حرفشون این بود که حالا ایران می تونه بره نفت بفروشه؛ اما اگر یک دلار از این نفت برسه دست وزارت اطلاعات و وزارت دفاع و وزارت ارشاد و سپاه و... که به دلایل غیرهستهای تحریم هستن، ما طرف معامله خارجی ایران رو تحریم میکنیم! یعنی هر کس با ایران معامله کرد، باید مطمئن باشه پول دست تحریمشدگان آمریکا نمیرسه!
خب فرض کنید شما یه شرکت خارجی هستید که نفت ایران رو خریدید. میخواهید پولش رو به ایران پرداخت کنید. آمریکا گفته اگر یه دلار برسه دست کسانی که هنوز تحریم هستن، تو رو هم تحریم میکنم! خب معلومه دیگه معامله نمیکنید! پولهای نفت که پس از برجام فروختیم و توی کره جنوبی و جاهای دیگه بلوکه شد، علتش این بود! گفتن از کجا معلوم این پول رو به شما دادیم، دست کسانی که آمریکا تحریم کرد، نرسونید؟ بعدش هم آمریکا بابتش ما رو تحریم کنه؟
حالا ایران چکار کنه شما مطمئن باشی که پولی که به ایران پرداخت میکنی دست اونهایی که هنوز تحریم آمریکا هستن نمی رسه؟
گفتن برو FATF رو اجرا کن، همه چیز شفاف باشه تا دقیقاً مشخص باشه اصطلاحاً «ذینفع نهایی» این پول کیه! یعنی آخر کاری پول رو کی خرج میکنه!
یه موقع خیال نکنید دولت زیر بار این ذلت نرفتها! پذیرفت! آقای طیبنیا رفت 41 بند تعهد به FATF داد، شروع کردن دستورالعملها رو اجرا کردن. تا جایی که بانکهای خودمون رسماً اطلاعیه دادن گفتن به کسانی که آمریکا تحریم کرده، خدمات ارزی نمیدیم! اسنادش رو منتشر میکنم.
حالا پس الان دعوا سر چیه؟ دعوا سر دو تا کنوانسیون به اسم CFT و پالرمو هست.
چرا؟ چون FATF یه تشکیلات مندرآوردی هست که هیچکس مجبور نیست مقرراتش رو اجرا کنه؛ اما این دوتا کنوانسیون، بینالمللی هستن و هر کس عضوشون شد، باید اجرا کنه.
ربط این کنوانسیونها به FATF چیه؟ ربطشون اینه که دور زدن تحریم، طبق کنوانسیون پالرمو اسمش میشه پولشویی! یا کمک به مقاومت، اسمش میشه تامین مالی تروریسم!
یعنی اگر تحریم رو دور زدیم، و عضو این کنوانسیون بودیم، میتونن علیه ما توی شورای امنیت بابت نقض کنوانسیون پالرمو، پرونده باز کنن!
الان کجای قصهایم؟ دولت آقای پزشکیان داره فشار میاره مجمع تشخیص مصلحت، عضویت ایران توی این دو تا کنوانسیون رو تصویب کنه!