کامبیز نوروزی، از وکلای مدافع زنجیرهای و سیاسیکار گفت: «درست است که دولت در زمینه اقتصادی کاری برای مردم نکرده؛ اما کارهای نکرده دولت، بهتر و مهمتر است! مثلاً قانون عفاف و حجاب را ابلاغ نکرد و یا مثلاً دولت در اقتصاد ایده تازهای ارائه نکرد، یا اینکه از برنامهای برای احیای مرجعیت رسانهای در کشور خبری نیست!»
ولی نگفت که اولاً عدم تمکین به قانون و اجرا نکردن آن، در هر بخشی که باشد، نه فضیلت؛ بلکه خدشه در اعتبار دولت و دیگر شعارهای آن از جمله وفاق است؛ وفاق بدون احترام به قانون، هیچ معنا و اعتباری ندارد.
دوما اصرار برخی مدیران دولتی در تیم اقتصادی بر واگذاشتن بازار و قیمتها؛ بلکه حتی نقشآفرینی در گرانسازی برخی اقلام (خودرو، نان، لبنیات، دارو، گاز، برق، بلیت قطار، کالاهای اساسی، ارز و...)، خلاف مسئولیت دولت است.
سوما حساب دولت و آقای پزشکیان از عناصر سیاسی بدسابقه و غربگرا جداست و اگر هم دولت گرفتار چالش کارآمدی در برخی حوزهها شده، به خاطر نفوذ فردی یا فکری و جریانی همان طیف بیکفایت غربگراست.
تلاش مذبوحانه!
روزنامه هممیهن در یادداشتی مدعی شده «ارزیابیهای یک مرکز نظرسنجی حاکی از آن است که بیش از ۶۰درصد از شرکتکنندگان، به آینده کشور خوشبین هستند؛ اما اعتمادِ آنها به دولت، کمتر از ۵۰ درصد است.»
هم میهن در این یادداشت تلاش کرده «نارضایتی مردم را به موضع قاطع آقای پزشکیان در مقابل ادبیات تهدیدآمیز ترامپ نسبت دهد»؛ اما این روزنامه نگفت که اکثریت قاطع ملت ایران در انواع نظرسنجیها، اعتمادی به آمریکا و بهویژه دونالد ترامپ ندارند و از موضع عزتمندانه در برابر دشمنان عهدشکن حمایت میکنند. در مقابل، مردم انتظار دارند که مدیران اقتصادی، فرصتسوزی نکنند و مسئولیتهای کاری و تخصصی خود را به موضوعات سیاسی خارج از دسترس مانند توافق برابر و پایدار با دشمنان غدار حواله نکنند.