عواقب وخیم بی‌حجابی

عفاف حالتی نفسانی است که می‌تواند قوه شهوانی را مهار کند و آن را تحت حکومت ایمان و عقل در آورد. به عبارت دیگر زن عفیف از آنچه که شهوت‌انگیز است باید دوری کند. عفت در زن وسیله‌ای برای تعالی و تکریم شخصیت زن در چشم دیگران و بویژه در چشم مردان شهوت‌ران  و بی‌بند و بار است.  زن به علت جاذبه‌هایی که خداوند در وجودش نهاده است، همواره مورد طمع نظرهای ناپاک نامحرمان و هوسبازان است. از این رو عفاف نمی‌تواند تنها یک امر درونی باشد. در اینجاست که ضرورت حجاب احساس می‌شود.

«بدحجابی و بی‌حجابی از دستاوردهای شوم استعمار جدید، و حربه کاری او در تهاجم فرهنگی است. در مقابل، حجاب و پاسداری از آن، یکی از مهم‌ترین عوامل صلاح و سداد جامعه شمرده می‌شوند. هر جامعه‌ای که حجاب و عفاف خود را حفظ کند، دین و فرهنگ خود را نیز نگه داشته است و هر جامعه‌ای که حجاب در آن کم‌رنگ شده باشد، به همان نسبت دین، فرهنگ و آداب در آن رنگ باخته است». (1)

حجاب اسلامی بهترین پوششی است که می‌تواند زن مسلمان را از چشمان شهوت‌انگیز و نیات پلید مردان هوس‌باز، نجات دهد. در قرآن کریم، درباره پوشش مناسب برای زن، از دو واژه کلیدی «خمار» و «جلباب» استفاده شده است که به ترتیب معنی «روسری» و «چادر» را می‌دهند. برای روسری و یا مقنعه این آیه را در قرآن داریم: 

 «و به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را [از هر نامحرمی] فرو بندند و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند مگر آنچه که طبعاً از آن پیداست و باید روسری خود را بر سینه خویش فرو اندازند و زیورهایشان را جز برای شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان... آشکار نکنند و پاهای خود را [به گونه‌ای به زمین] نکوبند تا آنچه از زینتشان نهفته می‌دارند معلوم گردد. ای مؤمنان همگی [از مرد و زن] به درگاه خدا توبه کنید امید که رستگار شوید». (قرآن سوره نور آیه 31).

و برای جلباب داریم:

«ای پیامبر! به همسرانت و دخترانت و همسران کسانی که مؤمن هستند بگو: چادرهایشان را بر خود فرو پوشند [تا بدن و آرایش و زیورهایشان در برابر دید نامحرمان قرار نگیرد.] این [پوشش] برای اینکه [به عفت و پاکدامنی] شناخته شوند نزدیک‌تر است، و در نتیجه [از سوی اهل فسق و فجور] مورد آزار قرار نخواهند گرفت و خدا همواره بسیار آمرزنده و مهربان است». (قرآن، سوره احزاب، آیه 59). 

 «زن با رعایت حجاب اسلامی، علاوه بر اینکه روح خود را برای تزکیه، پالایش و آماده  تقرب الهی می‌نماید، زمینه رشد معنوی مردان و گسترش امنیت اجتماعی را نیز فراهم می‌سازد. حفظ حریم میان مردان و زنان، روح و روان  و اخلاق آنان را سامان‌دهی کرده، بر تحکیم نظام خانواده می‌افزاید». (2) 

پس از انقلاب اسلامی، زن ایرانی بسیار متحول گردید و با عفاف و حجاب خود، الگویی برای همه زنان مسلمان جهان شد. در سال‌های اخیر و با دسایس دشمن که با فتنه‌ای تحت عنوان «زن، زندگی و آزادی» کلید خورد، ملت ما با یک جنگ ترکیبی مواجه شد که در آن چندین کشور غربی و شرقی علیه ما بسیج شده بودند. با آنکه دشمنان در این جنگ شکست خوردند؛ ولی این پدیده نامبارک، بی‌حجابی را برای عده‌ای از زنان و دختران، بر جای گذاشت. بدیهی است که بی‌حجابی، سرآغاز برهنگی و انحرافات دیگر است که غفلت از آنها می‌تواند فاجعه به بار آورده و جوانان ایرانی را از درون نابود کند.

 وقتی این جوانان که سرمایه‌های کشورند، لاابالی و از درون تهی شدند، نظام اجتماعی هم به تبع آن، متزلزل می‌شود. تاریخ تمدن‌های پیشین، این افول و از هم گسیختگی را در تمدن روم باستان و نیز اسپانیای مسلمان به وضوح به ما نشان داده است. 

اگر شما تاریخ کشورهای غربی مانند انگلستان و فرانسه را مطالعه کنید، می‌بینید که در این کشورها، تا اواخر قرن نوزدهم که اخلاق مبتنی بر مسیحیت هنوز حاکم بود، زنان هم به پیروی از دین و هم به تبعیت از قانون، در اجتماع با پوششی که به حجاب اسلامی نزدیک بود، حاضر می‌شدند. برهنگی زنان به تدریج و با گسترش سرمایه‌داری آغاز گردید و با فمینیسم در این کشورها شدت گرفت. تا اینکه اکنون با این برهنگی، زن غربی به صورت یک شی، یعنی یک «عروسک» در دنیای بی‌عاطفه سرمایه‌داری درآمده است.

 «نگاه سهل‌انگارانه سرمایه‌داری غربی به خانواده، موجب گردید تا این کانون گرم فروپاشد. بی‌بند و باری در غرب، رهاوردی جز زنان بزک شده و عروسک‌مآب در خدمت اربابان، کودکان طلاق، تبعیض، خشونت، فقر و فحشاء که زشت‌ترین جلوه آن در پورنوگرافی مشاهده می‌شود، نداشته است». (3)

دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی با تبلیغات وسیع خود علیه حجاب اسلامی، اکنون قصد دارند سرنوشتی مانند زن غربی را برای زن ایرانی رقم زنند. قانون حجاب و عفاف در واقع برای مقابله با این دسیسه دشمن، تدوین یافته است. این قانون که مبتنی بر قرآن و سنت نبوی است، برای سلامت فرد و جامعه طراحی شده است؛ بنابراین، مطمئن باشید، همه این مخالفت‌ها، برخاسته از اتاق فکر اندیشکده‌های برانداز آمریکا و اروپاست. 

اکنون با این مقدمه به سراغ نظر برخی بزرگان می‌رویم که فرموده‌اند مسائلی مانند حجاب و امثال آن، با بگیر و ببند حل نمی‌شود، با ادب و عدل حل می‌شود. در پاسخ به این نظر باید گفت که قانون مزبور به وسیله فقها و ارباب سیاست و جامعه‌شناسان کشور طی ماه‌ها گفتگو و غور و بررسی تدوین گردیده است. پس اگر این بزرگان در بند بند آن اشکالی می‌یابند، باید بطور منطقی با این اشخاص به گفتگو بنشینید و نظریه اصلاحی خود را مطرح کنند. عزیزانی که معتقدند بی‌حجابی با عدل و ادب حل می‌شود، لطفاً بفرمایند با وجود آن همه موسسات عریض و طویلی که در مسائل فرهنگی وجود دارد؛ چرا تاکنون این مشکل حل نشده است؟! درست است که تاکنون آثار متعدد فرهنگی در توحید، نبوت و معاد و... نگاشته شده است؛ ولی اسلام به این مقوله‌ها منحصر نمی‌شود؛ بلکه گاهی لازم است با قاطعیت جلوی ناهنجاری‌ها ایستاد و عاملان ناهنجاری را بازخواست کرد. پی‌نوشت:

1.رقیه صادقی نیری و محی الدین آورجه، «مصادیق بارز فساد در جامعه، و راهکارهای مقابله با آن از منظر قرآن و روایات»، در کتاب: قرآن و جامعه شناسی، همدان، 1390، صص. 245ـ246.

2. طاهره جباری، حجاب و عفاف، تهران 1393 ص. 11 

3. فمینیسم؛ شکست  افسانه آزادی زنان، تهران 1388، جلد 2 ص.29