عباس عبدی، جامعه‌شناس، روزنامه‌نگار، سیاستمدار، مهندس و صاحب تألیفاتی، درباره نامگذاری‌ها اخیراً در مصاحبه‌ای گفت: اگر حاکمیت بخواهد فرهنگ مردم را عوض کند، مردم در جاهایی مثل نامگذاری فرزندانشان تلافی می‌کنند، مثل اسم «شاهان» که الان دومین نام انتخابی والدین است. 

اما نگفت: با کدام سند چنین ادعای کرده است؛ چراکه نه تنها اسم شاهان دومین نیست؛ بلکه همچنان اسامی اول تا پنجم، محمد و حسین و امیرمحمد و امیرعلی و اسامی مذهبی بوده است. منابعی نیز به «جوان» گفته‌اند که حتی شاهان، ششم هم نیست و خیلی ناچیز است. به هر حال آقای مهندس برای اثبات حرف خودش باید همین فردا در روزنامه هم‌میهن از سازمان ثبت‌احوال که دولتی و با روزنامه‌های اصلاح‌طلب نیز همسو است، بخواهد که آمار رسمی را اعلام کنند. 

شاید هم عباس عبدی با این ترفند «کی به کیه؟»، می‌خواهد انتخاب اسم شاهان را با دلالت ضمنی به معنای شاه‌دوستی یا لجبازی مردم با نظام اسلامی ترویج دهد. 

آقای عبدی، عضو شورای راهبری ریاست‌جمهور مستقر، آیا درباره گوشت یک میلیونی و لوبیای ۵۰۰ هزار تومانی نظری ندارد؟ در دولت قبل پوست گوشت را کند از بس نوشت و نقد کرد. اگر از او بپرسید می‌گوید چاره کار گرانی، رفتن در شرم‌الشیخ است (نخندید! دیروز در یکی از سرمقاله‌های خود نوشته است) یعنی اگر پزشکیان در آن ردیف ایستاده بود و چهارتا متلک از ترامپ شنیده بود، الان گوشت صدهزار تومان شده بود! خوشبختانه نظرات بیشتر اصلاح‌طلبان درباره شرم‌الشیخ منفی است و مخالف حضور ایران بوده‌اند یا آن را بی‌فایده و حتی مضر می‌دانند.