در دورانی که طلاب حوزه علمیه با مظلومیت به دنبال حفاظت از احکام الهی بودند و به ویژه تلاش داشتند شهر قم را از شر مفاسد فرهنگی تحمیلی از سوی رژیم، حفاظت کنند، امام خمینی به حمایت از این طلاب اقدام می‌کردند.

در این یادداشت به خاطره‌ای از حجت‌الاسلام و المسلمین سید حمید روحانی اشاره می‌شود:

«امام خمینی به دنبال درگذشت آیت‌اللّه بروجردی، رسالت خود را به منظور روشنگری و آگاهانیدن مقامات روحانی قم و آشکار کردن اوضاع سیاسی پشت پرده و خطرهایی که متوجه اسلام و کشور بود دنبال می‌کرد و با گفتگوهای شفاهی، ارسال پیام‌ها و از هر راه دیگر، وظایف و مسئولیت‌های سنگین پیشوایان اسلام را به‌ویژه در آن برهه حساس یادآور می‌شد و همانند دیده‌بان همیشه بیدار، اوضاع ایران و جریاناتی را که در حوزه علمیه قم به وقوع می‌پیوست، زیر نظر داشت و در تأیید و تشویق نسل جوان روحانی حوزه قم و دمیدن روح انقلابی در آنان، کوشش ویژه‌ای به عمل آورد.

هنوز از درگذشت آیت‌اللّه بروجردی زمانی نگذشته بود که زمزمه بنای تأسیس سینما و مشروب‌فروشی در قم بر سر زبان‌ها افتاد و خبر دایر شدن عشرتکده و مرکز فحشا، در گوشه و کنار شهر قم شنیده شد.

روحانیان جوان حوزه علمیه قم که احساس می‌کردند نقشه به فساد کشانیدن آن شهر مقدس در دست اجرا قرار دارد، طومار بلند بالایی ـ که نگارنده شخصاً دست‌اندرکار تنظیم آن بود ـ درست کردند و در آن، اقدام فوری علمای قم را برای حفظ آن شهر مقدس مذهبی از آلودگی‌ها و فساد خواستار شدند و لزوم پیشگیری فوری و اقدام اساسی را پیش از گذشت وقت و از دست رفتن فرصت به آنان گوشزد کردند.

طومار مزبور که با امضای صدها نفر از اساتید و محصلان روحانی حوزه قم همراه بود، به یکایک مقامات روحانی قم رسانیده شده، ظاهراً هیچ‌کدام از آنان واکنشی از خود نشان ندادند و اقدامی نکردند! جز امام خمینی که بی‌درنگ رئیس شهربانی قم را به حضور طلبید و آن طومار را به او نشان داد و در مورد حفظ حرمت آن شهر مذهبی سفارش‌های لازم را به عمل آورد.

نکته درخور اهمیت اینکه: به یاد دارم در همان روزها، یک شب در مدرسه فیضیه بودم که آقای شیخ حسن صانعی ـ که افتخار خدمتگزاری در محضر امام خمینی را داشت ـ مرا صدا زد و اظهار کرد که:

«آقای خمینی فرمودند افرادی را که به تنظیم این طومار اقدام کرده‌اند، یا بخواهید که بیایند پیش من و یا آنکه خودتان از طرف من آنان را تشویق و تأیید کنید و نگذارید این روحیه‌های زنده، خمود و سرخورده شود»

این برخورد به خوبی روشن می‌سازد که امام در آن روز دارای چه اندیشه، ایده و برنامه‌ای برای آینده بود و چه مسئولیتی احساس می‌کرد.

نیز در آن روز که شخصی به نام «سید مرتضی برقعی» به دربار رفت و به نام حوزه علمیه قم، نوزاد پسر را به شاه تبریک گفت! و این مراسم با عکس و تفصیلات در جراید ایران منعکس شد، از طرف روحانیان حوزه قم هیچ‌گونه واکنشی نشان داده نشد؛ لیکن نسل جوان روحانی ـ که طبق تعالیم اسلام، هرگونه ارتباط و تأیید ظلمه و حکام جائر و طاغوت را حرام می‌دانستند ـ با همکاری برخی از دانشجویان مسلمان دانشگاه تهران، اعلامیه‌ای زیر عنوان «جامعه روحانیت قم نماینده ندارد» انتشار دادند و عمل مخالف و مباین با اسلامِ آقای برقعی را محکوم کردند. این اقدام نیز مورد تمجید و تشویق امام قرار گرفت.

منبع: نهضت امام خمینی، ج ۱، صص ۱۲۱-۱۲۰.