جهان، شاهد بزرگ‌ترین زلزله فاجعه‌بار قرن در ترکیه و سوریه بود. شدیدترین و مرگبارترین زمین‌لرزه‌ای که توسط مدیرکل امور زلزله و کاهش خطر اداره مدیریت بلایای طبیعی ترکیه، معادل انرژی ۵۰۰ بمب اتمی توصیف شده است. این یک تراژدی آخرالزمانی و حادثه بسیار دردناکی است، مادری که در پی آوارها به دنبال فرزند خود می‌گردد و کودکی که پدر، مادر و همه بستگان خود را ازدست‌داده است. همه‌ی نفس‌ها در سینه حبس شده است و آرزوها فقط به زنده‌ماندن بسنده شده است. حادثه‌ای که خوب و بد را با خود فروبرده است. اما آیا کسی است که پند گیرد؟ خداوند متعال می‌فرماید: «وَاتَّقوا فِتنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذينَ ظَلَموا مِنكُم خاصَّةً  وَاعلَموا أَنَّ اللَّهَ شَدیدُ العِقابِ؛ و از فتنه‌ای بپرهیزید که تنها به ستمکاران شما نمی‌رسد، (بلکه همه را فرا خواهد گرفت) و بدانید خداوند کیفر شدید دارد!»

آنچه مهم است درس‌ها و پندهای این حادثه است؟! این حادثه هشداری است برای همگان که به دنیای زوال‌پذیر دل نبندیم و به‌سوی حقیقت بازگردیم؟ چه اینکه قدرت عالم در دست خالق است و بشر راهی جز تسلیم در برابر اراده او ندارد و درس تلخ دیگر، مربوط به معیارهای دوگانه‎ی مدعیان دروغین حقوق بشر است. سیل کمک‌های آن‌ها به سمت ترکیه روانه شده و چشمانشان در برابر مرگ هزاران سوری بسته شده است. به نظر می‌رسد انسانیت آمریکا، غرب و اعراب، سلیقه‌ای و شیطانی است؟ اعرابی که فریاد تعصبشان در عربیت، گوش جهانیان را کر کرده است، میلیاردها دلار خرج جام خلیج‌فارس کرده و دریغ از اینکه دیناری برای کشور عربی سوریه ارسال کنند. در این میان جز ایران، عراق و لبنان و چند کشور معدود، به یاری این کشور مسلمان و مظلوم نیامد. البته انسانیتِ گزینشی جریان استکبار، به رسانه‌های آن‌ها هم گسترش‌یافته است. رسانه‌های این جریان، نه‌تنها هیچ پوشش خبری از گستردگی فاجعه در سوریه نداشته؛ بلکه تلاش کردند از دولت سوریه انتقاد کنند و سیاست‌های جمهوری اسلامی در حوزه امدادرسانی به همسایگان را زیر سؤال ببرند. جای هیچ‌گونه تعجب نیست، این هویت حقیقی دشمن منافق و دغل‌رو است. ایران نشان داده است که دارای غنی‌ترین فرهنگ اسلامی و انسانی است و هرگز همسایگان خود را تحت هیچ شرایطی فراموش نکرده است. چرا که انسانیت ایران، سیاسی و گزینشی نیست که عقلانی و فطری است. ایران، پرچمدار برادری و حمایت از مستضعفین جهان است و اگر نبود، حاکمیت داعش بر بخش بزرگی از جهان اسلام سیطره می‌یافت و مسئله فلسطین به فراموشی سپرده می‌شد. امروز جمهوری اسلامی ایران در زلزله ترکیه و سوریه به مسئولیت اخلاقی، انسانی و اسلامی خود عمل کرده است و به الگویی برای همه جهانیان تبدیل شده است و این کنش انسانی، شعر سعدی بزرگ را به‌خاطر آورده است که: 

بنی‌آدم اعضای یکدیگرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی‌غمی/ نشاید که نامت نهند آدمی