دانشمند شهید فخریزاده، کسی بود که حاج قاسم عزیز به او میگوید:«مثل من زیاد است، اگر شهید شوم جایگزین میشود، اما شما جایگزین ندارید!»
خوشا به حالت «برادر بسیجی» که ولیِّ فقیهِ زمان، پرکشیدنِ شما را «ضایعهای دردناک از فقدانِ یک عنصر خدوم و باارزش» دانستند.
سرزمین ایران مقتدر، همواره مهد اندیشمندان، فیلسوفان و بزرگمردانی از تبار سلمان فارسی بوده، که همواره مایهی مباهات دوستان و حسادت دشمنان ایران زمین بوده است. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، دشمنان قسمخوردهی خبیث، به خصوص آمریکا و اسرائیلِ غاصب، همواره سعی کردند چهره های اصیل انقلابی و اندیشمندان اسلامی را که متقی و متعهد بودهاند، از سر راه خود بردارند. در سالهای ابتدایی جنگ، فیلسوفانی چون، شهید مطهری را که حاصل عمر خمینی کبیر بودند، ناجوانمردانه به شهادت رساندند و در سالهای اخیر که با وجود همهی تحریمها، پیشرفت و رونق علم و فنآوری، ایرانِ قوی را مقتدرتر از قبل کرده، فیلسوفان و اندیشمندان هستهای ما، همچون شهید مجید شهریاری، شهید مصطفی احمدی روشن را خبیثانه به شهادت رساندند.
شهید محسن فخریزاده مهابادی نیز، معاون وزیر دفاع و ریاست سازمان پژوهش و نوآوری وزارت دفاع، عضو ارشد سابق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و استاد فیزیک دانشگاه امام حسین (علیهالسّلام)، جزء پنج ایرانیِ لیستِ پانصد نفرهی قدرتمندترین افراد جهان، در نشریه فارن پالیسی و دانشمند ارشد وزارت دفاع و لجستیک نیروهای مسلح بوده است که خواب راحت را از چشمان پلید دشمنان ایران خصوصا اسراییل، ربوده بود. جملهای از ایشان به یادگار مانده است که در مورد کار و فعالیت شبانهروزی خود، غیرتمندانه گفتهبود: «هرچه من بیشتر کار کنم، نتانیاهو کمتر خواب راحت به چشمش میآید؛ پس اجازه بدهید بیشتر کار کنم».
آری، او کسی بود که رییس جمهور وقت اسراییل، در توییتی در فضای مجازی، شنبهی بعد از ترور ایشان را «شنبهی آرام برای اسرائیل» نامیده بود.
ایشان به عنوان دانشمند ارشد وزارت دفاع و رئیس پیشین مرکز تحقیقاتی فیزیک، توسط شورای امنیت سازمان ملل، در فهرست تحریم شدگان ایرانی قرار گرفت؛ اما این امر، تاثیری در عزم و ارادهاش نداشت و او خالصانه و گمنام، همچنان در جهت رشد، تعالی و اقتدار جایگاه علمی-تحقیقاتی و دفاعی کشور در تلاش بود. تا اینکه سرانجام در تاریخ ۷ آذر ۱۳۹۹ در یک عملیات تروریستی، به درجه رفیع شهادت نائل آمد، اما تا زمان شهادتش، کمتر کسی در کشور، جایگاه علمی وقدرت تاثیر گذاری این سرباز گمنام را میشناخت.
دانشمند شهید فخریزاده، کسی بود که حاج قاسم عزیز به او میگوید:«مثل من زیاد است، اگر شهید شوم جایگزین میشود، اما شما جایگزین ندارید!» ایشان به دلایل امنیتی، حتی یک روز هم از ایران خارج نشد و از مرز عراق، امام حسین (علیه السلام) را زیارت میکرد؛ اما اسرائیل غاصب بداند، با شهادت این اندیشمندان و سرداران مقاوم، درخت انقلاب تناورتر و ریشهدارتر از قبل خواهد شد و به زودی سربازان گمنام امام عصر «عجالله تعالی فرجه الشریف» انتقام سختی را از ایشان خواهندگرفت و جوانان دانشمند و متعهد ایرانزمین، عَلَم و قَلمِ این ستارگان را به دست میگیرند، تا در صحنهی جهادِ علمی و عَملی، شما را به خاک ذلت بنشانند.
دیر باورها هم این بسیجی را باور کردند
چه یادبود ارزشمندی است، وقتی نائبالمهدی حتی پس از رحلت از دنیا، بارها فردی را با نام «جوانِ مومنِ انقلابی» به یادها آوردهاند و اینک شما را بسیجی نامیدند، آن هم بسیجیای که امام خمینی «رحمت الله علیه»، خود را دستبوسِ مقامِ آنها خواندهاست.
امروز سخنان رهبر انقلاب را به یاد میآوریم که فرمودند: «ما در علم و تحقیق، نخبههای برجستهای داریم؛ مثل مرحوم کاظمی آشتیانی، که این سلولهای بنیادی و این تشکیلات عظیم را راهانداخت و انسانهای زیادی تربیت کرد و به حمدالله، این حرکت ادامه دارد.» (بیانات رهبر انقلاب، ۶ آذر ۹۳).
به راستی، خوشا به حالت بزرگمرد! که امام، شما را «الگوی مطلوب و ترکیبی از علم ایمان و تلاش» معرفی کردند، که هم علم را جدی گرفتید و هم ایمان و پایبندی و تقوا را، آن هم نه به صورت یک سرباز در مجموعه سلولهای بنیادی رویان، بلکه به شکل «یک عنصر اصلی در بافتِ مجموعهی رویان» و «در کارِ شبیهسازی–کلونینگ».
فرزندِ صالحِ انقلاب! شخصیتِ ارزشمند شما، «کانونِ امید و ابتکار و نوآوری» بود؛ چراکه فعالیت در حوزهی سلولهای بنیادی، یک حرکت علمی است که دامنههای تمام نشدنی برای تحقیق دارد که هرچه در آن پیشرویم، یک میدان دیگری باز میشود و به مرزهای جدیدتری میرسیم؛ زیرا که قابلیت پیشرفت زیادی دارد و شما به عنوان یک «دانشمندِ مؤمن و جهادگر»، به همراه همکاران سختکوشتان، در سمینارهایی که دانشمندان معروف و زیست شناسان درجه یک دنیا در آن مصاحبه کردند، تصدیق شدید. پیشرفتهای مجموعه شما در سلولهای بنیادی و شبیهسازی، «پیشرفتهای محیرالعقولی» است، که حتی دیرباورهایی هم که مدتها شما و کار بزرگتان را انکار میکردند، این بار، شما را باور کردند.
خوشا به حالت «برادر بسیجی» که ولیِّ فقیهِ زمان، پرکشیدنِ شما را «ضایعهای دردناک از فقدانِ یک عنصر خدوم و باارزش» دانستند. عنصری که در «پیدایش، رشد و اعتلای موسسهی رویان، که مجمعِ ارزشمندی از نوآوران و جهادگرانِ عرصهی علوم زیستی» است؛ «پیدایش و اعتلایِ» خود را مدیونِ همت و ایمان و پشتکار شما «دانشمندِ جوان و بلندهمت» میداند.
امروز، جوان و نوجوان دههی هشتادی و دههی نودی ایران مقتدر که به فرمودهی رهبر انقلاب «عناصری بالغ، عاقل و خردمند» هستند، با مزین شدن به دو بالِ علم و ایمان، راهِ پر افتخار شما را غیرتمندانه ادامه خواهند داد.