يك دل، دو دوستى برنمى‌دارد   

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! کافران را به جای مؤمنان دوست و سرپرست خود نگیرید، آیا می‌خواهید برای خداوند دلیل و حجّت آشکار علیه خودتان قرار دهید؟

(سوره نساء آیه ۱۴۴)

نکته‌ها

مؤمنان حقّ ایجاد رابطه با کفّار را ندارند؛ ولی منافقان با کافران رابطه‌ی تنگاتنگ دارند.

قرآن، کفّار را شیطان‌های منافقان «خَلَوْا إِلی شَیاطِينِهِمْ» و برادران منافقان معرفی می‌کند «الَّذِينَ نافَقُوا یَقُولُونَ لِإِخْوانِهِمُ الَّذِينَ کَفَرُوا» تعبیرات قرآن در آیات 139 و 141 مبین کیفيت رابطه‌ی آنان با کفّار بود.

پیام‌ها

1- پذیرش ولایت کفّار با ایمان سازگار نیست. یک دل، دو دوستی برنمی‌دارد. یا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا...

2- تولّی و تبرّی، دوستی با مؤمنان و دوری از کافران، لازمه‌ی ایمان است. «لا تَتَّخِذُوا الْکافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ»

3- از هر نوع اختلاط، رفاقت و قراردادی که نتیجه‌اش به زیان مسلمانان باشد، باید پرهیز کرد. «لا تَتَّخِذُوا الْکافِرِينَ أَوْلِياءَ»

4- در سیاست خارجی، روابط سیاسی و اقتصادی، گزینش‌ها و عزل و نصب‌ها، هر اقدامی که به سلطه‌ی کفّار بر مسلمانان انجامد، حرام و محکوم است. «لا تَتَّخِذُوا الْکافِرِينَ أَوْلِياءَ»

5- مسلمان ذلت‌پذیر، در برابر خداوند پاسخی ندارد. أَ تُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ...

‌ 

ضرورت ساده زيستى كارگزاران  

 (نامه به فرماندار بصره، عثمان بن حنیف انصاری که دعوت مهمانی سرمایه‌داری از مردم بصره را پذیرفت) پس از یاد خدا و درود. ای پسر حنیف! به من گزارش دادند که مردی از سرمایه‌داران بصره، تو را به مهمانی خویش فراخواند و تو به سرعت به سوی آن شتافتی، خوردنی‌های رنگارنگ برای تو آوردند، و کاسه‌های پر از غذا پی‌درپی جلوی تو نهادند. گمان نمی‌کردم مهمانی مردمی را بپذیری که نیازمندانشان با ستم محروم شده، و ثروتمندانشان بر سر سفره دعوت شده‌اند، اندیشه کن در کجایی و بر سر کدام سفره می‌خوری! پس آن غذایی که حلال و حرام بودنش را نمی‌دانی دور بیفکن، و آنچه را به پاکیزگی و حلال بودنش یقین داری مصرف کن.  

نامه 45 نهج البلاغه