امام حسین علیه‌السلام:  شایسته نیست که انسان با ایمان، نافرمانی خدا را مشاهده کند و با بی‌تفاوتی از آن چشم بپوشد؛ بلکه او وظیفه دارد در جلوگیری از منکر اقدامی بکند.  (وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۱۲۵) 

جمهوری‌خواه و دموکرات؛ دو روی یک سکه

جواد دهقانی

 

جدا از اینکه برخی، عامدانه شیپور ترامپیسم را در داخل کشور به صدا درآورده‌اند که با آن مردم را بفریبند و به دور افکار شوم خود جمع کنند، شاید برای برخی دیگر واقعاً جای تردید باشد که آیا می‌شود پیروزی ترامپ را یک مرحله امیدبخش در مسائل بین‌المللی و حتی داخلی به حساب آورد یا خیر؟! خب ابتدا قبل از هر چیزی باید این مطلب را روشن کرد که به نظر شما کسی که دستش به خون یکی از عزیزترین بندگان خدا، یعنی سردار دل‌ها آغشته است، می‌تواند خیرخواه ما و دیگران باشد؟! مثل این می‌ماند که امید هدایتمان را از ابلیس داشته باشم! آیا معقول است؟! حال آنکه ابلیس قسم یاد کرده که تا جان در بدن دارد، انسان را به سوی شقاوت و بدبختی سوق دهد. پس چرا توقع داریم ترامپ به نفع ما کار کند، در حالی که از نسل شیطان صفتان است؟!

در مرحله بعدی به سمت مسائل ورای خودمان می‌رویم و گمان می‌کنیم که اصلاً ترامپ به‌خاطر خودش و کشورش می‌خواهد به ایران دست دوستی بدهد تا اقتصاد و مسائل دیگر آمریکا را به سامان برساند و با ترک مخاصمه بتواند خود را رئیس جمهور تراز آمریکا معرفی کند... اشتباه در همینجاست؛ اصلاً چیزی به نام رئیس جمهوری ترامپ وجود ندارد که بخواهد خود را پیشرو در موفقیت‌های کشور نشان دهد. منصب ریاست جمهوری و بسیاری از مناصب دیگر آمریکا، نه تنها فرمالیته است؛ بلکه تماماً تحت سیطره کامل لابی صهیونیست اداره می‌شود.
سال 1960 بود که از فیدل کاسترو (رهبر انقلاب کوبا) پرسیدند: ترجیح می‌دهی نیکسون رییس جمهور آمریکا شود یا کندی؟ وی در پاسخ اظهار داشت: "تفاوت قائل شدن بین دو لنگه کفشی که یک شخص به پا کرده، غیر ممکن است. آمریکا توسط یک حزب اداره می‌شود و آن حزب صهیونیست است و این حزب دو شاخه دارد. شاخه جمهوری‌خواه که خط افراطی قدرت صهیونیزم را نمایندگی می‌کند و شاخه دموکراتیک که قدرت نرم صهیونیزم را نمایندگی می‌کند... در اهداف و راهبردها هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد... در شیوه‌ها و ابزار تفاوت کوچکی بین آنهاست"
برای پیشرفت و سعادت، به جای امید داشتن به شیاطین، با توکل بر خداوندی که قدرت تمام هستی در دست اوست، یک یا علی بگوئیم و با تکیه بر توان داخلی، قله‌های پیروزی را یکی یکی فتح کنیم... و خداوند فرمود: «وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ» و هر کس خدا ترس و پرهیزکار شود، خدا راه بیرون شدن (از گناهان و بلا و حوادث سخت عالم) را بر او می‌گشاید و از جایی که گمان نَبَرد به او روزی عطا کند، و هر که بر خدا توکل کند، خدا او را کفایت خواهد کرد. (طلاق آیه 3)