حجتالاسلام سید محمدحسین راجی، در برنامه جهانآرا گفت: عموم اقلیتها در ایران اعتراض نمیکنند؛ زیرا آزادیهایی که به آنها داده شده، جلوی چشمشان است.
بخشهای مهم سخنان این پژوهشگر انقلاب اسلامی در ذیل میآید:
آنچه در کشور ما اجباری است، نوع پوشش است نه حجاب اجباری!
در هیچ کشوری، هرکسی نمیتواند با هر پوششی که دلش میخواهد به خیابان بیاید، پوشش اجباری در همه کشورها هست و نمونه مقابله با برهنگی، در کشورهای غربی دیده میشود.
همان کسانی که جنبش آزادی پوشش یا همان جنبش My Body, My Choice را در غرب به راه انداخته بودند، امروز جنبش MeToo را رهبری میکنند.
جمهوری اسلامی میداند که اگر برهنگی در ایران هم رواج یابد، همین "جنبش می تو" در انتظار مردم ما هم خواهد بود.
در هیچ کشوری، آزادی مطلق وجود ندارد؛ ولی اتفاقات دیکتاتوری رسانهای، مطلق هست مگر در فحاشی به مقدسات ادیان،
بازیگران و کارگردانان مشهور آمریکایی، بهخاطر قبولنداشتن هولوکاست، کنار گذاشته شدند و حتی مدالهای ورزشکارانشان را بهخاطر اعتراض میگیرند.
بعد از جنگ اوکراین، درس داستایفسکی از کتب درسی ایتالیا در حال حذفشدن است؛ چون او روسی بوده؛ این چه نوع آزادی است؟!
جمهوری اسلامی، بهشت اپوزیسیونهاست؛ یک استاد دانشگاه، کتابی ۷۰۰ صفحهای درباره رضاخان مینویسد، آن هم بدون منبع، یا میآیند و در تلویزیون، علیه جمهوری اسلامی حرف میزنند!
برخی مخالفان نظام، دیکتاتور مطلق هستند؛ زیرا انتظار دارند کسی مقابل آنها حرفی نزند!
عموم اقلیتها در ایران، اعتراض نمیکنند؛ زیرا آزادیهایی که به آنها داده شده، جلوی چشمشان است.
اقلیتهای دینی ۲ دهم درصد جمعیت ایران را تشکیل میدهند؛ ولی پنج نماینده در مجلس دارند، درحالیکه این مقدار برای مسلمانان خیلی کمتر است.
بهازای هر ۵۰۰ نفر مسیحی در ایران، یک مکان عبادی در ایران وجود دارد؛ یعنی دو و نیم برابر مسلمانان
در فرانسه بهازای هر ۳۵ هزار مسلمان، یک مکان عبادی وجود دارد.
آنها که بحث رفراندوم را مطرح میکنند، در مورد اصل نظام است؛ کدام حکومت در طول تاریخ در دوران حیات خود، مدل حاکمیتی خود را به رفراندوم گذاشته است؟!
۳۵۰ سال قبل در آمریکا، ۳۷ نفر نشستند قانون اساسی خود را تصویب کردند، یک نفرشان هم با رأی مردم انتخاب نشده بودند.
در بحث عدالت عقب هستیم؛ ولی نسبت به زمان شاه، عقبگرد نداشتهایم.