اسلام‌ستیزی که ریشه در سیاست برون‌مرزی انگلیس و کشورهای غربی در جهان بین‌الملل دارد، دامن خود آن‌ها را گرفت و راست افراطی و مهاجرستیز، نسخه خارجی را در درون این کشور اجرا کرد.

ناآرامی‌های انگلیس باعث نگرانی مقامات اروپا شده؛ اما آنچه از اخبار این وقایع در رسانه‌ها منتشر می‌شود بسیار محدود و مدیریت شده است. موضوع از آنجا شروع شد که خبر کشته شدن سه دختر شش، هفت و نه ساله به ضرب چاقو در رسانه‌ها منتشر شد. بلافاصله شایعه شد که قربانیان به دست یک مهاجر غیرقانونی 17 ساله مسلمان کشته شده‌اند.

این در حالی است که پلیس تاکید داشت قاتل که هویتش بنا بر قانون پنهان مانده، به عنوان فرزند والدین رواندایی در کاردیف، پایتخت ولز به دنیا آمده و طی ۱۰ سال گذشته ساکن ساوت‌پورت بوده است.

اما همین شایعه باعث ایجاد موجی از ناآرامی‌ها توسط راست‌های افراطی مهاجرستیز شد که در خیابان‌ها تجمع کرده و اجازه عبور هر فردی که رنگ پوستش تیره بود را نمی‌دادند. این اتفاقات سبب نگرانی مهاجران در انگلیس و ایرلند شد. همین عوامل سبب شد پلیس به مهاجران ایرانی و افغان هشدار دهد که ممکن است گروه‌های راست افراطی که مخالف پذیرش مهاجران هستند، جمعه ۹ اوت (۱۹ مرداد) به هتل محل اقامتشان حمله کنند.

این حوادث با ورود «ایلان ماسک» مالک شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) وارد مرحله جدیدی شد. پس از آنکه ماسک، میلیاردر آمریکایی اقدام به انتشار مجموعه‌ای از پست‌ها در شبکه ایکس کرد که به گفته مقامات بریتانیا خطر شعله‌ور کردن ناآرامی‌های خشونت‌آمیز این کشور را در پی دارد، لندن از او خواست که «مسئولانه» عمل کند!

انگلیسی که همواره در ناآرامی‌ها در کشورهای مختلف از جمله ایران نقش آتش‌بیار معرکه را بازی می‌کرد و حتی سفرای این کشور در برخی از تجمعات در ایران دیده و بازداشت شدند، حالا خواهان عمل مسئولانه بود و دیگر خبری از شعارهای آزادی اندیشه و نقش آزادانه پلتفرم‌های مجازی در میان نیست که نیست! ماسک در واکنش به اعتراضات گروه‌های راست افراطی در انگلیس در یک پست نوشته بود که در این کشور «جنگ داخلی اجتناب‌ناپذیر است».

«هایدی الکساندر»، وزیر دادگستری بریتانیا، بامداد سه‌شنبه گفت: «استفاده از عباراتی مانند "جنگ داخلی" به هیچ وجه قابل قبول نیست. ما شاهد مجروح شدن شدید افسران پلیس و آتش گرفتن ساختمان‌ها هستیم؛ بنابراین هر کسی که پلتفرمی دارد باید با مسئولیت‌پذیری از قدرتش استفاده کند.» در ادامه، سخنگوی نخست‌وزیر انگلیس روز دوشنبه، ۱۵ مرداد، با انتقاد از اظهارات ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس‌اکس و مالک شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق)، در خصوص ناآرامی‌های بریتانیا گفت: قانون با «تمام توان» با هر فردی که به «خشونت آنلاین» دامن بزند، برخورد خواهد کرد.

انگلیس که حالا طعم ناامنی را می‌چشد، دست به اقدامات محدود کننده دیگری نیز زد. برای جلوگیری از ناآرامی‌های بیشتر، یکسری اقدامات سخت و سنگین از سوی مقامات این کشور اجرا شد. ۷۴۱ نفر در جریان این اعتراضات بازداشت شدند. در همین راستا اعلام شد که پلیس انگلیس یک زن ۵۵ ساله را به اتهام انتشار پست‌های نادرست در مورد هویت ضارب حادثه سوث‌پورت این کشور که به موجی از آشوب‌های اسلام‌ستیزانه در انگلیس منجر شده است، دستگیر کرد.

در همین حال فردی به دلیل انتشار پست نفرت‌انگیز در فیس‌بوک به ۲۰ ماه زندان محکوم شد. این فرد کسی بود که پیشنهاد حمله به هتل مهاجران را در فیس‌بوک داده بود.

به نظر می‌رسد این نوع حوادث ضدمهاجرتی و اسلام‌ستیزانه، ریشه در سیاست برون‌مرزی انگلیس و کشورهای غربی در جهان بین‌الملل دارند و حالا با حضور مهاجران در این کشورها، دامن کشورهای اروپایی را نیز گرفته است.

جالب است که در این شرایط رسانه‌های ضدانقلابی چون ایران اینترنشنال نیز سیاست آرامش خبری را برای کم کردن ناآرامی‌های انگلیس ایفا می‌کنند؛ رسانه‌ای که کارکردش آشوب‌سازی و براندازی است!

در همین راستا، «کی‌یر استارمر» نخست وزیر این کشور نیز در جلسه اضطراری با پلیس انگلیس بیان کرد که «بدون شک» مجازات‌های سریع و حضور پلیس در مکان‌های درست به‌عنوان «یک بازدارنده» عمل کرده و از آشوب‌های بیشتر جلوگیری کرده است. در این اعتراضات دو موضوع مهم درباره انگلیسی‌ها قابل توجه است:

اول اینکه انگلیس چوب اقدامات خود در اسلام‌ستیزی در سراسر جهان را خورد. کشوری که حالا با حضور مهاجران عمدتاً مسلمان روبروست، با یک جرقه که پس از یک شایعه مجازی آتش ناآرامی‌ها در این کشور را روشن کرد، دچار آشوب شد. این موارد نشان می‌دهد که با توجه به ادغام فرهنگ‌های مختلف در سراسر دنیا، مواردی چون اسلام‌ستیزی می‌تواند به خود کشورهایی که سیاست‌های ستیزه‌جویانه فرهنگی را پیش گرفتند آسیب بزند.

موضوع دوم، ماجرای آزادی‌های بی‌حد و حصر در فضای مجازی است. در حالی که مقامات این کشور انتظار اقدام مسئولانه از شبکه‌های اجتماعی را دارند؛ اما در مواقع مشابه، از این شبکه‌ها به عنوان ابزاری برای ضربه‌زدن به دیگر کشورها استفاده می‌کنند که همین روش‌ها گریبان آنان را نیز می‌گیرد؛ بنابراین باید گفت که مقامات این کشورها باید خود مسئولانه‌تر در قبال استفاده از شبکه‌های اجتماعی و ارتباطات میان فرهنگی عمل کنند.