وقایع اخیر سپهر سیاست در خاورمیانه، و دنیا عجیب در حال تغییروتحول می‌باشد باید گفت که تحلیل و چرایی سیر این حجم  تحولات، از قوه بشری خارج است و اصولا موضوعات با هم جور در نمی‌آید.  انگار دستی نامرئی اما بسیار نیرومند در حال ساختن و بافتن آن برای هدفی معلوم، اما بسیار بزرگ می‌باشد

*اگر منطقه بسیار مهم و راهبُردی خاورمیانه را مانند یک قالی چندین رنگ و هزار رج تصور کنیم و ببینیم، آنگاه شاهد خواهیم بود، دستان هنرمند و بی‌بدیل پیر فرزانه و حکیم الهی ما یعنی امام خامنه‌ای در جای‌جای این دارقالی در حال گره زدن و بافتن تاروپود آن می‌باشد. 

*چه کسی باور می کند؟!

*داعشی که تا چند سال پیش، سوریه و عراق را گرفته بود و ۱۰۰ کشور از او حمایت می‌کرد و تا چندصدمتری کاخ بشار اسد پیشروی کرده بودند، به مدد تدبیر و ایستادگی آیت‌الله خامنه‌ای این فخر ایران زمین، دیدیم که از بین رفتند و تنها خاطره‌ای از آنها باقی ماند. 

*چه کسی باور می کرد؟! 

یمن و باب المندب که زیر بار ۲۵۰ هزار بار حملات هوایی سعودی و ائتلاف آن، قد خم کرده بود، با راهبری و فرماندهی و استقامت حضرت خامنه‌ای در دفاع از انصارالله، امروز عربستان و امارات را وادار به عقب‌نشینی و صلح و تامین خسارت نماید. 

 *چه کسی باور می کرد؟! 

 اسرائیل آن قدر قدرت خاورمیانه، که تمام قدرت‌های عربی را ظرف ۳ روز به خاک مذلت نشانده بود، امروز درمانده و حیرت زده در برابر حماس و جهاد اسلامی و حزب‌الله زانو بزند و هزار زخم خنجر را نوش جان کند و جرئت هر نوع اقدام جنگ‌طلبانه را نداشته باشد.

*چه کسی باور می کرد؟!

در حالی که دشمنان ما، با کمک عده‌ای مزدور بی‌وطن داخلی، برخی خیابان‌های ما را به آشوب کشانده بودند ،امروز اغتشاشات و اعتصابات، قلب پاریس و لندن و تل‌آویو را فرا گیرد و اوضاع را از دست همه دولتمردان آن بگیرد. 

 *چه کسی باور می کرد؟!

 *با حمایت ایران از روسیه، کل ناتو در باتلاق اوکراین زانو بزند. اروپای قلدر و تحریم کننده ایران، این‌چنین به ضعف و بدبختی و گرانی مبتلا گردد و تمام توان نظامی‌اش را در برابر ارتش روسیه به صحنه آورد. 

*چه کسی باور می کرد؟!

 عربستان با آن همه ادعا و کبکبه و دبدبه، این‌گونه به پای میز مذاکره با ایران بیاید و هرآنچه را که ایران بخواهد بپذیرد هم در عراق، هم در بحرین، هم در یمن و هم در لبنان. 

*چه کسی باور می کرد؟!

آمریکا آن‌گونه با فضاحت از افغانستان فرار نماید و امروز هم گرفتار در جنگ اوکراین گردد و هم تایوان.  

کی و در کدام زمان سراغ دارید، ایران بزرگ ما، این‌چنین قدرتمند و بزرگ و عزتمندانه در عرصه جهان ظاهر گردد. 

*چه کسی باور می کرد؟!

امروز چند قدرت بزرگ و مسلم  جهان هر کدام در قسمتی نیازمند عینی از ایران ما باشند.  دیدیم که نور چشمان ما خامنه‌ای عزیز، سال‌های پیش فرمودند: استقامت و اتحاد رمز پیروزی ملت ایران است و امروز ما میوه پیروزی عظیم را شاهدیم و می‌چینیم. اگر اقتصاددان‌ها و مدیران اقتصادی و اداری ما، همپای پیر فرزانه ما حرکت می‌کردند و حرف‌های حکیمانه او را طوطیای چشمان خود قرار داده بودند، امروز قله‌های صنعت و رفاه اقتصادی را هم فتح کرده بودیم. 

 *اما دریغ و صد دریغ 

از رهروان ضعیف دنیا خواهد دید سرپنجه‌های مدبرانه امام خامنه‌ای می‌رود تا ایران را به جایگاه شایسته خود برساند و اوست که در انتها پرچم افتخار و عزت  مسلمانان را به امام عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) می‌رساند. او چون هنرمندی ماهر و استاد، صحنه جدید خاورمیانه را به تصویر کشید. 

 *آنگاه چیره دستانه، تار و پود این قالی زیبا را به هم گره زد و کاری کرد کارستان! 

قدرت امام خامنه‌ای را باور کنیم، او حجت و نایب امام‌زمان است. 

*هر کس او را سنگ بزند، ریشه های خود و نام و نشان و حیات خود را زده است. 

*هرکس دامنش را چنگ بزند، دنیا و آخرت را برده و از آن خود ساخته است.  

والعاقبه للمتقین