اعتراف کم‌سابقه؛ محمدرضا فرزین می‌گوید عامل اصلیِ تورم امروز، نرخ ارز است؛ آن‌هم «رسمی»، نه نوسانات بازار غیررسمی.

 تجربه نشان داد شوک به نرخ رسمی، جهش و چسبندگی قیمت‌ها می‌آورد؛ حتی کاهش بعدیِ نرخ هم اثر ویرانگر آن را جبران نمی‌کند.

 سیاست «گران‌سازیِ رسمی» تدریجی یا شوک‌درمانی، تاب‌آوری ملی را می‌سوزاند و سفره طبقات فرودست را کوچک‌تر می‌کند.

 پشت این نسخه‌ها، منافع طبقه سرمایه‌دار مالی است؛ دارایی ارزی دارند و از تورم سود می‌برند؛ اما اکثریت مردم نه درآمد ارزی دارند، نه کالای سرمایه‌ای.

برچسب‌های فریبنده‌ای مثل «آزادسازی» و «تک‌نرخی‌سازی» نباید پوشش تکرار همان خطای پرهزینه شود.

 اگر فرزین پای این گزاره بایستد و در برابر فشار برای افزایش دوباره نرخ رسمی مقاومت کند، با بزرگ‌ترین ذی‌نفعان گرانی ارز روبه‌رو خواهد شد؛ ذی‌نفعانی که با لشکر رسانه‌ای و «کارشناس‌نما»ها به میدان می‌آیند.