سال ۱۳۸۸ و ۱۳۹۶: بیانیه کروبی

مهدی کروبی بعد از آن که در انتخابات سال ۸۸ رای نیاورد، در بیانیه‌ای نوشت: «پیش از همه اذعان می‌کنم که بسیاری از شما، پیش‌تر و دقیق‌تر می‌دانستید که چه خواهد شد و متوجه شده بودید، همان‌گاه که می‌پرسیدید چه تضمینی برای آرای ما وجود دارد.»

«در حقیقت، هم ما و هم مردم بر اساس وعده و وعیده‌ها و نمایش فضای دموکراسی، بر این باور بودیم که هنوز کفگیر منافع مادی به ته‌دیگ امانت‌داری و دیانت و اخلاق اجتماعی نخورده و ته‌مانده‌ای از پاکی و صداقت می‌تواند از رای مردم، صیانت و آن را همان گونه که بود، اعلام کند.»

او در خصوص دلایل حضور خود در انتخابات گفته بود: «آمدن برای گفت‌وگو و شکستن فضای یک سویه حاکم بر اوضاع کشور عمومی. آمدن برای روشن کردن چرخه ناکارآمد مدیریت اجتماعی کشور. آمدن برای تغییر در سیاست‌های تحکم‌آمیز و تحجرمآبانه داخلی. آمدن برای بازداری از شکل‌گیری فرهنگ و ادبیات مستبدانه در عرصه جامعه»

کروبی، سال‌ها در مسئولیت‌های مهم کشور حضور داشت که می‌توان یکی از مهم‌ترین آن‌ها را ریاست مجلس دانست. اما حال که خود رای نیاورده است، فضای کشور را بسته و متحجر توصیف کرده و مدعی شده که در ایران، صرفا نمایش دموکراسی وجود دارد! سوال این است؛ آن زمانی که کروبی با رای مردم انتخاب می‌شد، دموکراسی نمایشی نبود و از رای مردم صیانت می‌شد، اما زمانی که کروبی انتخاب نشد، دیگر دموکراسی معنایی ندارد؟!

البته کروبی در سال ۱۳۹۶ و بعد از آشوب‌های این سال، نامه‌ای خطاب به رهبر انقلاب منتشر کرده است که حاکی از تهمت و ناسزا بوده است. در قسمتی از این نامه، وی همانند دروغ سال ۸۸، مدعی می‌شود که سپاه به دنبال مهندسی سیاسی و اقتصادی کشور است و می‌نویسد: «‌آیا این روش، کشور را به سراشیبی سقوط و انحطاط و بحران‌های داخلی و بین‌المللی رهنمون نکرده است؟ آیا حضرتعالی نباید در قبال خروجی تأسف‌انگیز آن که بارها نسبت به آن هشدار داده بودیم، پاسخگو باشید؟»

سال ۱۳۹۶: جریان بهار و نامه احمدی‌نژاد

در ۲۲ آبان‌ماه سال ۱۳۹۶، محمود احمدی‌نژاد (رئیس دولت‌های نهم و دهم) در نامه‌ای خطاب به رهبر انقلاب نوشت: «امروز شرایط کشور، بسیار خطیر و طراحی‌های دشمنان برای ضربه زدن به کیان ملت، بسیار پیچیده و عزم آنان برای خدشه به استقلال و عظمت کشور، بسیار جدی و توطئه‌های آنان یکی پس از دیگری در حال اجرا است. از مجموع گفتار و رفتار آنان، چنین استنباط می‌شود که به تحقق اهداف پلید خود دل‌بسته و امیدوار شده‌اند.» و «به دلیل غفلت مسئولین و اثرگذاری برنامه‌های دشمنان، بحران‌های رکود بی‌سابقه اقتصادی، نقدینگی، بانکی، بیکاری، فقر و فاصله طبقاتی و تولید به وضعیت حادی رسیده و هر لحظه ممکن است کشور و مردم را با شرایط غیرقابل‌پیش‌بینی و مدیریت مواجه سازد.»

«فشار سنگین و بی‌سابقه...فضای آینده را در ذهن عموم مردم به خصوص جوانان عزیز، تیره ساخته است.» و «شرایط جاری کشور، امید به تحقق آینده بهتر را، از رهگذر سازوکارهای موجود، به حداقل رسانده است.»

«وضعیت عمومی مردم و کشور، به طور آشکار عقب‌گرد داشته است» و «اطلاعات و آمار واقعی، نشان از حرکت به سوی بن‌بست در بخش‌های گوناگون دارد.» دوام این وضعیت، دشمنان را به برآورده‌شدن آرزوی تاریخی خود برای تسلط بر ملت ایران، نفی استقلال کشور، تضعیف و به تسلیم واداشتن مردم، تخریب و تضییع دستاوردهای عظیم انقلاب، اخذ امتیازات بزرگ و دربند کردن مجدد ایران برای سال‌های طولانی، امیدوار نموده و به اجرای توطئه‌های طراحی شده مصمم‌تر و جری‌ کرده است.

احمدی‌نژاد که خود ۸ سال سکان اجرایی کشور را در دست داشت و در این سال‌ها اقدامات مثبت و منفی فراوانی در کارنامه خود ثبت کرد، در سال ۹۶، وضعیت کشور را به طوری وخیم توصیف کرد که سابقه نداشت و معتقد بود عزم دشمنان جدی است. به عبارتی دیگر، در مفهوم این نامه گفته است که طولی نمی‌کشد دشمنان بر ملت ایران مسلط شوند و فضای آینده تیره‌وتار است. او در حالی در سال ۹۶ از بن‌بست سخن می‌گفت که هم آن روز و هم امروز شاهد هستیم که ایران به بن‌بست نرسیده است و دشمنان نتوانسته‌اند بر ملت مسلط شوند.

سال ۱۳۹۷: نامه ابوالفضل قدیانی

ابوالفضل قدیانی (از اعضای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در سال ۹۷) در نامه‌ای خطاب به رهبر انقلاب نوشت: «فساد نهادمند، ویژه‌خواری و چنبره بنگاه‌های اقتصادی تحت تیول مستبد و استبداد، بر تمامی شئون اقتصاد کشور، مشکل اصلی اقتصاد ایران است. چراکه اولا تمامیت‌طلبی استبداد، مانع اصلی سرمایه‌گذاری مولد و رقابت‌پذیر - چه با استفاده قانونمند و در چارچوب مصالح ملی از سرمایه‌های خارجی و چه با هدایت سرمایه‌های داخلی به سمت تولید - بوده و خواهد بود.»

«چه کسی جرئت و توان آن را دارد که با بنگاه‌های اقتصادی صاحبان سرنیزه و زندان و قاضی و دادگاه _ که به فساد و چپاول و دست‌اندازی به اموال ملت نیز شهره‌اند _ رقابت کند؟ در چنین شرایطی بسیاری از سرمایه‌گذاران به دنبال رانت قدرت خواهند بود، رانتی که با فسادِ تمام‌عیار همراه است و هیچگاه جهت‌گیری تولیدی نخواهد داشت.» «مضاف بر آن، حتی سرمایه‌گذاری‌های کوچک و متوسط - که کمتر چشم طمع دستگاه استبداد را می‌انگیزانند - نیز در زمانه‌ای که افق سیاست و فرهنگ و اقتصادش تیره و مبهم است، به سمت‌وسوی تولید نخواهند رفت.»

«حتی اگر کسی با وجود این افق مبهم، جرئت سرمایه‌گذاری تولیدی کند، فساد  گسترده و سامانمند چنان عرصه را بر او تنگ می‌کند که بسیاری، عطای کار را به لقایش می‌بخشند.» «حتی کسانی که از این هفت‌خوان می‌گذرند و بالاخره کارگاه‌های تولیدی به راه می‌اندازند، در تلاطم و عدم ثبات گریبان‌گیر این مرزوبوم که مولود بلیه استبداد و جاه‌طلبی‌های داخلی و خارجی اوست، در مرز استیصال‌اند. در چنین شرایطی ویژه‌خواران به غارت خویش ادامه خواهند داد و یا به طرق پیش‌گفته، سرمایه‌ها هدر خواهد شد.»

«بر سرکار آمدن دونالد ترامپ فاشیست در آمریکا و بازچینش کابینه او با افرادی به غایت خطرناک، بی‌فکر، نژادپرست و وابسته به لابی اسرائیل و حامی گروه خائن و منفور مجاهدین خلق و جریان مرتجع، خودفروخته و فاسد سلطنت‌طلب، زنگ خطری جدی برای تمام کسانی است که دل در گرو این آب‌وخاک دارند. من بیم آن دارم که خائنین به این آب‌وخاک با پشتیبانی دوَل خارجی، مدعی تغییر و اصلاح ملک و ملت شوند که چنین مباد.» 

قدیانی در سال ۹۷، شرایط کشور را به گونه‌ای توصیف کرده بود که فساد سامانمند، همه جای کشور را فراگرفته است و هیچ کارگاه تولیدی توان شکل‌گیری و تولید را ندارد. این در حالی است که با وجود فساد و بی‌عدالتی، اولا میزان فساد به قدری نیست که بگوییم تمام کشور فاسد است و ثانیا این فساد، سامانمند نیست. چرا که اگر چنین بود، هیچگاه خود دستگاه نمی‌توانست با فساد مقابله کند. این در حالی است که در همان دوران ادعایی قدیانی، قوه قضائیه پرچم‌دار مبارزه با فساد بود.

ادامه دارد...