در ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ شخصیتی را از دست دادیم که هنوز بعد چند ماه از رفتنش، دل‌ها عزادار او هستند. منش و روش این فرد برجسته و بنده‌ی صالح خدا به گونه‌ای بود که زن و مرد و پیر و جوان، در غم از دست‌دادنش، قطرات اشک بر گونه‌هایشان می‌لغزد.