هوش دینی، به تعبیر گاردنر در نظریه هوشهای چندگانه، نوعی توانایی شناختی و درک هستیشناختی است که فرد را قادر میسازد به مفاهیم متعالی همچون معنا، خدا، مرگ، خیر و شر بیندیشد و نسبت به خود و جهان هستی، فهمی قدسی و اخلاقی بیابد.
پاسداری از هوش دینی و معنوی کودکان، نهتنها تکلیف والدین و مربیان؛ بلکه مسئولیتی ملی و تمدنی است؛ چرا که تربیت نسلی با ایمان، دارای تفکر قدسی و اخلاقمحور، بنیانگذار جامعهای سالمتر، عادلانهتر و پایدارتر خواهد بود.