جناب محمدعلی ایازی در یادداشتی در مورد نقش روحانیت در نظم کنونی جامعه بیان کرده است که یکی از وظایف خطیر روحانیت، مردمی بودن است و آن به این معنی است که روحانیت در برابر ظلم و تعدی حکومت باید صدای مردم شود، نه اینکه ستم‌ها و ضعف‌های قدرت حاکمه را توجیه کند. وی معتقد است که این رفتار موجب آن شده که همه ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها و ستم‌ها و بی‌توجهی به توسعه کشور، به حساب روحانیت تمام شود.
