همچنان که ما در حال مبارزه با بیحجابی هستیم، جریان صورتی هم در حال مبارزه با فرهنگ دینی ما است؛ اما آنها چادر به سر کردهاند و ریش گذاشتهاند.
برای اثبات این ادعا که ما مورد تهاجم فرهنگی توسط چادری و ریشهدارهای صورتی هستیم تا آنجائی که حتی مراسمهای مذهبی ما از مدل طراحی اهلبیت(علیهم السلام) خارج شده و به دست جریان صورتی افتاده است، باید چندی از فتواهای امام خامنهای و سبک زندگی صورتیها را با هم مقایسه کنیم تا متوجه عمق نفوذ جریان صورتی در بین نسل نوجوان شویم.
استفاده از مداحیهای استودیویی در مراسمات مذهبی
حتی اگر فرض کنیم بذاته این قطعات موجب انحراف تربیت عواطف و احساسات مخاطبین نشود، از آنجا که اجرای آیینهای دینی اسلامی (نظیر قرائت قرآن و اذان) همراه با آلات موسیقی نبوده است، تولید و ترویج قطعات مداحی به همراه موسیقی، موجب تضعیف فرهنگ اسلامی و ترویج فرهنگ غیراسلامی و گرایش به فرهنگ غرب در حوزه اجرای آیینهای دینی میشود؛ چرا که در فرهنگ اسلامی برخلاف فرهنگ اهل کتاب، اجرای آیینهای دینی به همراه آلات موسیقی، امری نامتعارف و قریب به بدعت است؛ بنابراین تولید و پخش این قطعات از این منظر نیز، جایز نیست؛ چرا که ایجاد گرایش به غرب در مخاطبین، خود یک عامل مستقل برای وضع حکم حرمت در تولید و استفاده از آثار هنری و رسانهای است (آیتالله خامنهای، ۱۳۸۸، ۵۰۶)
آرایش و تبرج حجاب استایلها
آرایش کردن زنان و ظاهر شدن در مقابل نامحرم چه حکمی دارد؟ اگر خانمی آرایش داشته باشد، باید آرایشش را از نگاه نامحرم بپوشاند. اگر او آرایش کند به قصد اینکه نامحرم ببیند، این کار حرام است. اگر عمداً در نگاه نامحرم، چهرهی آرایششدهاش را نپوشاند، آن نیز حرام است. مواردی هم که در بحث پوشش خانمها استثنا شده (گردی صورت و دستها تا مچ) در صورتی است که آرایش و زینتی نداشته باشد.
عادیسازی کشف حجابها و دعوت از کشف حجابکردهها به جشنهای دختران مذهبی
نظر امام خامنهای: بیحجابی حرام شرعی و سیاسی است.
وجوب امر به معروف و نهی از منکر
امر به معروف و نهی از منکر، از واجبات و فرایض بسیار مهم و بزرگ اسلامی به شمار میرود و افرادی که این فریضهی بزرگ الهی را ترک میکنند یا در برابر آن بیتفاوتاند، گناهکار خواهند بود و کیفری سخت و سنگین در انتظار آنها است. امر به معروف و نهی از منکر، نه تنها به اتفاق فقهای اسلام واجب است؛ بلکه اصل وجوب آن، جزو ضروریات دین مبین اسلام به شمار میآید. 2/۷/93
استفاده از دختران رزمیکار برای اجرا و جذابیت در جشنهای مذهبی با حضور خانوادهها و مردان نامحرم
حضور زنان ورزشکار در سالنهای مسابقات ورزشی که مردان هم در آن حضور دارند، آن هم با پیراهنهای ورزشی که غالباً کوتاه و بالاتر از زانوی بانوان ورزشکار میباشد چه حکمی دارد؟ جواب: زنان باید تمام سر و بدن خود را بهجز صورت و دستها تا مچ که زینت و آرایش نشده باشد با لباسی که توجه نامحرم را جلب نکند و حجم بدن او را آشکار ننماید، بپوشانند و بر مردان و زنان، حضور در مکانها و انجام اموری که به گناه و فساد منجر میشود، جایز نیست. اینها فقط بخش کوچکی از تفاوتهای سبک زندگی صورتیها، با امامین انقلاب است. امید میرود با قیاس رویه صورتی با احکام شرعی خودمان، اجازه ندهیم نسل نوجوان ما به استحاله فرهنگی درآیند. همین الان هم خانوادهها به خاطر هجوم تمدن غرب، با مشکلات تربیتی بسیاری مواجه هستند.
شبهه:
️فشار به زنان و دختران برای رعایت حجاب، آنها را از دین، زده می کند!
پاسخ اجمالی:
1-- الزام به حجاب در محیط شخصی و حریم خصوصی نیست؛ بلکه در محیط اجتماعی است. آیا در محیط اجتماعی با این بهانه که افراد از قانون زده میشوند، میتوان قوانین را کنار گذاشت؟!
۲- هر قانونی ممکن است یک سری عوارضی داشته باشد و یک سری منافع. فارغ از مبنای شرعی که رعایت حجاب را واجب کرده، الزام قانونی حجاب، ممکن است موجب لجاجت عدهای شود؛ اما در مجموع فواید آن، قابلمقایسه با برخی عوارض طبیعی یا احتمالی نیست.
۳- نمیتوانیم با توجیه جلوگیری از دینزدگی برخی افراد، کشف حجاب و برهنگی را آزاد کنیم. در آن صورت، با دست خودمان اجازه دادهایم، دین دهها میلیون نفر دیگر در معرض خطر و اضمحلال قرار بگیرید!
۴- با اجرای حدود شرعی بر فرد زناکار، شرابخوار و دزد و یا اجرای حکم قصاص هم احتمال دارد که عدهای از دین زده شوند؛ آیا تفکرات سطحی آنها را باید بر مصلحت و خواست خداوند، ترجیح دهیم و احکام الهی را کنار بگذاریم؟!
۵- با اجرای دقیق دین در جامعه و مشاهده نتایج آن، اتفاقاً مردم علاقه بیشتری به دین پیدا میکنند. اما دین سلیقهای، به درد پستو و جوامع سکولار میخورد که نتیجه این دین سلیقهای را در دنیای فعلی مشاهده میکنیم...