در پاسخ، انگلیسی‌ها سیاست «زمین سوخته» را اتخاذ کردند که در آن شهرک‌های بوئر را سوزانده و ویران می‌کردند تا آنها را از خانه و منابع غذایی محروم کنند.

بر اساس روایت گاردین، ده‌ها هزار مرد، زن و کودک به زور به اردوگاه‌ها منتقل شدند. بریتانیایی‌ها ادعا کردند که این یک اقدام بشردوستانه برای مراقبت از بوئرهای آواره می‌باشد!

از ۱۱۵۰۰۰ نفر در اردوگاه‌ها، تقریباً ۲۸۰۰۰ نفر جان باختند که حدود ۲۲۰۰۰ نفر از آنها کودک بودند. تعداد کشته‌شدگان، حدود ۱۰ درصد از جمعیت بوئر را تشکیل می‌دادند. حدود ۲۰۰۰۰ سیاه‌پوست نیز در اردوگاه‌های دیگر جان باختند. در نظام اردوگاه‌های کار اجباری، اولین باری بود که یک ملت به طور کامل و سامانمند هدف قرار می‌گرفت.