سید علی علمالهدی میگوید: در شب دوازدهم بهمن ۱۳۸۰، گروهی نماز مغرب و عشا را به امامت آقا اقامه کردند و پس از آن، جلسهای صمیمی برپا شد. یکی از افراد جلسه، از حضرت آقا خواست تا خاطرهای از دوران انقلاب را بیان فرمایند. ایشان بسیار ساده و بیتکلف فرمودند: من در آن دوران، سخنرانیهایی برای کارگران داشتم. جلسات خیلی خوبی بود. روز ۲۱ بهمن ۱۳۵۷ که از سخنرانی برمیگشتم، رادیو را روشن کردم؛ همان اول شنیدم که مجری برنامه گفت: این صدای انقلاب است! با شنیدن این سخن، فهمیدم رادیو به تسخیر نیروهای انقلاب درآمده است. خیلی خوشحال شدم. بلافاصله به راننده گفتم ماشین را نگه دارد. من از ماشین پیاده شدم و در همان خیابان، سر را بر خاک گذاشتم و سجده شکر کردم.