آیه: 

«لَهُ مُعَقِّبَتٌ مِّن بَیْنِ یَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَإِذَآ أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءاً فَلَا مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ».

ترجمه

«برای انسان فرشتگانی است که پی‌درپی او را از پیش رو و از پشت سر از فرمان خداوند حفاظت می‌کنند. همانا خداوند حال قومی را تغییر نمی‌دهد تا آنکه آنان حال خود را تغییر دهند و هرگاه خداوند برای قومی آسیبی بخواهد؛ پس هیچ برگشتی برای آن نیست و در برابر او هیچ دوست و کارساز و حمایت کننده‌ای برای آنان نیست».

پیام‌ها

 1- خداوند انسان را رها نمی‌گذارد. «له معقبات»

 2- گروهی از فرشتگان الهی، محافظ انسان‌ها هستند. «له معقبات»

 3- خداوند انسان را از حوادث غیر مترقّبه حفظ می‌کند، «له معقبات یحفظونه» نه از حوادثی که با علم و عمد برای خود بوجود می‌آورند. «انّ اللَّه لایغیّر مابقوم»

 4- خطرات و حوادث گوناگون، انسان را احاطه کرده است. «من بین یدیه و من خلفه»

 5 - خداوند نعمتی را که عطا فرماید پس نمی‌گیرد؛ مگر آنکه مردم، آن نعمت را ناسپاسی کنند. «انّ اللَّه لایغیّر ما بقوم»

 6- به سراغ شانس و بخت اقبال و فال و نجوم نروید؛ سرنوشت شما به دست خودتان است. «حتّی یغیّروا ما بانفسهم»

 7- حفاظت خداوند تا زمانی است که انسان، کفران نعمت نکند وگرنه از لطف الهی محروم و به حال خود رها خواهد شد. «اذا اراد اللَّه بقوم سوءاً»

 8 - برخورداری از نعمت‌های ظاهری و بیرونی، وابسته به کمالات نفسانی و حالات درونی است. «حتّی یغیّروا ما بانفسهم» در جای دیگر می‌فرماید: «و لو انّ اهل القری آمنوا و اتَّقَوا لفتحنا علیهم برکات من السّماء و الارض...» 

 9- اراده‌ی خداوند بالاتر از همه‌ی اراده هاست. «اذا اراد اللَّه بقوم سوءاً فلامردّ له» اعراف، 96