بهزاد نبوی، رئیس سابق جبهه اصلاحات می‌گوید باید با آمریکا مذاکره راهبردی انجام دهیم.

روزنامه کارگزارانی سازندگی، گفت‌وگوی بهزاد نبوی با وبگاه تابناک را ذیل تیتر «مذاکره راهبردی با آمریکا» بازنشر کرد و نوشت: نبوی در این گفت‌وگو با اشاره به شرایط راهبردی در مواجهه با آمریکا تأکید کرد که راهبرد در زمان و مکان می‌تواند تغییر کند، بدون آنکه ایدئولوژی دچار دگرگونی شود. او یادآور شد که همواره دیدگاه ایران نسبت به آمریکا ضدامپریالیستی بوده و هست؛ اما شیوه تعامل با این کشور بسته به شرایط متفاوت است. نبوی برای مثال اشاره می‌کند که پس از مرگ کارتر قصد داشته در مصاحبه‌ای از او تجلیل کند. اگرچه برخی دوستان سیاسی‌اش مخالف این تجلیل بودند؛ زیرا مواضع کارتر در جریان انقلاب، هرچند در جهت منافع آمریکا، برای ایران نیز مفید بود و فشار او به رژیم شاه، در گسترش آزادی‌های سیاسی مؤثر واقع شد.

نبوی درباره روند مذاکرات اخیر و رخدادهای همزمان با آن نیز گفت: تصور من این است، ترامپ در عین حال که با ما مذاکره می‌کرد همزمان با اسرائیل نیز هماهنگی انجام می‌داد؛ چون ترامپ از آن نوع مذاکره چندان خشنود نبود، شنیدم آقای عراقچی در جایی گفته بودند که در این مذاکرات هرچه ما می‌گفتیم، ویتکاف می‌پذیرفت؛ این امر مشکوک است؛ بنابراین در مراحل بعد با شناخت بیشتر باید مذاکره کنیم...

درباره سخنان منتشر شده از نبوی، چند نکته را باید یادآور شد. نخست اینکه حافظه آقای نبوی درست کار نمی‌کند؛ چراکه دوره ریاست‌جمهوری خاتمی اصلاً مقارن با دوره ریاست اوباما نبوده که بخواهد با او ملاقات کند! دوره ریاست‌جمهوری خاتمی سال 1384 به پایان رسید و اوباما سه سال بعد رئیس‌جمهور شد که دوران ریاست وی مقارن با دوران ریاست‌جمهوری آقای احمدی‌نژاد در ایران بود.

ثانیاً آقای روحانی پس از ۱۵ دقیقه تماس تلفنی گفت که اوباما را بسیار مؤدب یافته است؛ اما همین فرد به ظاهر مؤدب، سر آقای روحانی را در برجام نه یک‌بار؛ بلکه چند بار کلاه گذاشت؛ تحریم‌های ویزایی و آیسا و... را به اجرا گذاشت و شرکت‌های طرف همکاری با ایران را از همکاری ترساند و حتی مانع صدور ویزا برای آقای ابوطالبی (معاون سیاسی دفتر روحانی) به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل شد.

ثالثاً بستن کلمات قلنبه و سلنبه مانند راهبردی و جامع و بزرگ به واژه مذاکرات، موجب تولید معنا برای مذاکرات پوچ و بی‌محتوایی که به واسطه چند بار خیانت و جنایت طرف آمریکایی، سالبه به انتفای موضوع شده، نمی‌شود. ضمن اینکه راهبردهای ملی برخلاف تاکتیک‌ها قابل تغییر و جابه‌جایی نیستند و حتی اگر به فرض محال قابل تغییر هم بودند، اکنون که ترامپ برجام را زیرپا گذاشته و در وسط مذاکرات هم خیانت کرده و جنگ به راه انداخته، ادعای تغییر راهبرد نمی‌تواند معنایی جز تسلیم‌طلبی و واگذاری امتیازات جدید (لابد این بار بر سر برنامه دفاعی) داشته باشد. رابعاً توجیه سودمندی مذاکرات، لغو تحریم‌ها و دور کردن سایه جنگ بود و حالا که هم تحریم‌ها دو برابر شده، و هم میز مذاکره بمباران شده و برنامه ترور سران سه قوه و مسئولان در کنار فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای به اجرا درآمده، زمزمه مذاکره چیزی جز وطن‌فروشی و بی‌غیرتی نمی‌تواند باشد. بلکه حتی می‌توان گفت ادبیات ضعف و تسلیم‌طلبانه درباره مذاکره، یکی از علل اصلی تحمیل جنگ به کشور بوده و خون نزدیک به 1100 شهید جنگ 12روزه بر گردن عناصر تسلیم‌طلب و مدعی مذاکره سنگینی می‌کند.